หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 4306

เฟิงจิ่วเพิ่งจะรู้สึกตัว หลังจากได้ยินบทสนทนาระหว่างสองคนนั้น

ถ้าเจอเรื่องแบบนี้ พนักงานเสิร์ฟทั่วไปคงเผ่นไปนานแล้ว

แต่ชายที่ยืนพิงผนังนั่นกลับนิ่งไม่ไหวติงตั้งแต่ต้น

เหมือนกับกำลังดูละครอยู่เลยก็ว่าได้

เมื่อถูกเปิดโปง หลินมั่วก็แค่ยักไหล่ แล้วเดินมานั่งที่โต๊ะหน้าตาเฉย

จากนั้นก็ทิ้งตัวนั่งลงทันที

“ตอนแรกฉันก็คิดว่าจะรอให้พวกแกลงมือกับผู้หญิงคนนี้ก่อน แล้วค่อยออกโรงหลังตอนพวกแกเผลอ แต่ไม่คิดเลยว่าพวกแกจะระวังตัวซะขนาดนี้”

ครึ่งแรกของประโยค หลินมั่วพูดตามตรง แต่ครึ่งหลังนั่นล้วนแต่เป็นการเหน็บแนมล้วน ๆ

สามพี่น้องที่ได้ยินคำชมแบบนี้ กลับไม่รู้สึกยินดีเลยสักนิด

โดยเฉพาะถ่งฉานที่เลือดร้อน ตบโต๊ะเสียงดังแล้วลุกพรวดขึ้นมาอย่างเดือดดาล

“ไอ้เวรนี่ คิดว่าพวกฉันโง่รึไง”

หลินมั่วชำเหลืองสายตามองเขาแวบหนึ่งด้วยสีหน้าที่นิ่งสงบ

“ฉันไม่รู้หรอกว่าพวกแกฉลาดหรือไม่ฉลาด แต่ที่แน่ ๆ คือพวกนายมันต่ำจริง ๆ”

“พวกแกเป็นถึงระดับปรมาจารย์ตั้งสามคน กลับมาทำลงมือกับผู้หญิงบอบบาง น่าขยะแขยงนัก!”

หลินมั่วพูดจบก็หยิบขวดเหล้าขึ้นมาซัดไปอึกใหญ่

“แหวะ! เหล้าบ้าอะไรเนี่ย จืดเหมือนผสมน้ำไว้เลย”

แล้วเขาก็พ่นเหล้าออกมาทันที จนเหล้าพ่นกระจายไปทั่วตัวถ่งฉานเต็ม ๆ

“ไอ้เวรเอ้ย วอนตายซะแล้ว!”

ถ่งฉานแทบจะพุ่งเข้าใส่ในทันที

แววตาเขาเต็มไปด้วยความอาฆาต จ้องหลินมั่วแทบทะลุ

แต่ก่อนที่เขาจะลงมือ จินฉานที่อยู่ข้าง ๆ ก็รีบลุกขึ้นมากดเขานั่งกลับลงไป

“บอกมาเถอะว่าใครส่งแกมา”

“ถ้าเป็นคนกันเอง แค่ขอโทษเรื่องเมื่อกี้ ฉันอาจจะปล่อยให้แกไปโดยปลอดภัย”

ตอนนี้บนเกาะนรกมีแต่ความวุ่นวาย

เหล่าปรมาจารย์และกองกำลังที่เคยหลบซ่อน ต่างก็เริ่มเผยตัวออกมาแล้ว

สิ่งที่จินฉานกังวลที่สุดก็คือว่าไอหนุ่มตรงหน้าจะมีใครหนุนหลัง

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน