หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 4303

ขณะที่ทั้งสามคนกําลังขมวดคิ้วเพื่อหาวิธีรับมือ

ก็ไม่ทันสังเกต พนักงานเสิร์ฟที่ยืนอยู่อีกมุมหนึ่ง เดินออกไปรินชา

เมื่อกลับมาอีกครั้งก็เปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง

"พานเหล่า ความแข็งแกร่งเขตสี่ของเราคุณก็รู้!"

"ไม่ต้องพูดถึงความห่างชั้นระหว่างเขตสาม แค่ดูกลุ่มนักศึกษาแพทย์เขตห้าก็เกือบจะเทียบเท่าเราอยู่แล้ว"

หวงเหล่าซานเห็นพานเหล่าประทับใจ ในใจก็อดดีใจไม่ได้

อาศัยจังหวะนี้โน้มน้าวเขาต่อไป

"สถานการณ์ในทุกเขตของเกาะนรกตอนนี้ คุณกับผมก็รู้อยู่แก่ใจ"

"เบื้องหลังไม่ได้รับการสนับสนุนจากบรมครู พวกเราคงถูกกินจนไม่เหลือแม้แต่กระดูก"

"อีกอย่าง ความแข็งแกร่งของพวกเราเอง ก็ไม่ได้แข็งแกร่งนัก"

"แทนที่จะถูกกลืนกิน สู้สักตั้งดีกว่า ถ้าสำเร็จ เกาะนรกจะต้องเคารพเรา!"

ทันทีที่คำว่าเคารพเอ่ยออกมา ร่างของท่านพานเหล่าก็สั่นสะท้านอย่างเห็นได้ชัด

บนใบหน้าที่แก่ชรา เผยให้เห็นเลือดฝาดเล็กน้อยโดยไม่รู้ตัว

ถ้าบอกว่าไม่ใจสั่นก็คงเป็นเรื่องโกหก

ตอนนี้ตระกูลพานพัฒนาไปถึงจุดสูงสุดแล้ว เขาอยากพาตระกูลพานก้าวไปอีกขั้นหนึ่ง

แต่การถ่วงดุลทั้งสามฝ่ายในเขตสี่สำเร็จแล้ว จะให้ทำลายคงเป็นไปไม่ได้

ด้วยวิธีนี้ ทางออกเดียวของตระกูลพานคือการขยายไปข้างนอกเท่านั้น

เขตสิบสามในอดีตเคยตกลงกันไว้ว่าห้ามละเมิดซึ่งกันและกัน

อย่างไรก็ตาม ช่วงเวลาที่ข้อตกลงนี้เกิดขึ้นระหว่างการต่อสู้ของเขตสามและเขตสอง จึงได้กลายเป็นคําพูดลมๆ แล้งๆ ไป

หวงเหล่าซานเห็นพานเหล่าทำท่าทางแบบนี้ ก็มองออกทันที

"พานเหล่า น้ำขึ้นให้รีบตัก"

"พอพลาดโอกาสนี้ไป เราคงเป็นแค่เพียงปลาบนเขียงของคนอื่นเท่านั้น"

"จะอยู่หรือตาย พานเหล่าอยู่ที่คุณตัดสินใจ"

"ยังไงตระกูลหวงของผมก็ตัดสินใจสู้สักตั้ง"

พอพูดถึงตรงนี้ สายตาของเขาเหลือบมองไปทางเฟิงจิ่ว

แววตาเต็มไปด้วยความโลภ

ตราบใดที่ตระกูลพานและตระกูลหวงตกลงกันได้

ตระกูลเฟิงคงเป็นเค้กชิ้นแรกของพวกเขา!

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน