หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1016

เมื่อเห็นท่าทีที่มีการเตรียมพร้อมเป็นอย่างดีของหลินมั่ว ทำให้เหล่าหู่เบาใจลงไม่น้อย

"พี่หลิน สั่งมาได้เลยครับ"

หลินมั่ว "อย่างแรกคือไปหาฟังอู๋เต๋อให้เจอ จากนั้นก็ให้เขาคิดหาวิธีเรียกคนในตระกูลหลิวที่ชื่อหลิวเทียนเสียงออกมา บอกเขาว่าฉันจะสนับสนุนให้เขาขึ้นมาเป็นผู้นำของตระกูลหลิว"

เหล่าหู่นิ่งอึ้งไปครู่หนึ่ง "หลิวเทียนเสียงเหรอครับ"

"ตระกูลหลิวมีบุคคลสำคัญนี้ด้วยเหรอครับ"

หลินมั่วพยักหน้า "หลิวเทียนเสียงถือว่าเป็นลูกพี่ลูกน้องทางฝั่งพ่อของหลิวเทียนจั่ว"

"คุณปู่ของเขาเป็นผู้นำตระกูลหลิวก่อนหน้าหลิวเทียนจั่ว"

"ตอนนี้พ่อของเขาเป็นพี่ใหญ่ของคุณท่านแห่งตระกูลหลิว"

"ตามกฎการสืบทอดของลูกชายคนโต เดิมทีตำแหน่งนี้ควรจะสืบทอดมาจากสายเลือดของทางฝั่งหลิวเทียนเสียง"

"แต่ตอนนี้นายท่านแห่งตระกูลหลิวใช้วิธีการที่น่าสกปรกมาทำลายพ่อของหลิวเทียนเสียง ทำให้เส้นทางของพวกเขาตกต่ำลง"

"เมื่อมาถึงรุ่นของหลิวเทียนเสียง พวกเขาก็ยิ่งถูกด้อยค่า ไม่มีสิทธิมีเสียงอะไรในบ้านตระกูลหลิว"

เหล่าหู่อดที่จะแปลกใจไม่ได้ "ในเมื่อไม่มีสิทธิมีเสียง แล้วทำไมท่านยังจะสนับสนุนให้เขาเป็นผู้นำตระกูลหลิวด้วยล่ะครับ"

"พวกเราน่าจะหาบุคคลที่แข็งแกร่งกว่านี้ไม่ดีกว่าเหรอ"

หลินมั่วยิ้มพร้อมกับส่ายหัว "การที่เขาจำศีลชั่วคราว ไม่ได้หมายความว่าเขาไม่มีศักยภาพ"

"ฉันเคยตรวจสอบข้อมูลของตระกูลหลิวแล้ว แม้ว่าตอนอยู่ที่บ้านตระกูลหลิวหลิวเทียนเสียงจะถ่อมตัวมาก แต่ความสามารถในการทำงานก็แข็งแกร่งมาก"

"เขาทำหลายสิ่งหลายอย่างเพื่อตระกูลหลิว แต่ผลงานของเขากลับถูกคนอื่นแย่งไป"

"แม้แต่ลูกชายคนโตของเขายังถูกทำให้กระดูกสันหลังหักจากการต่อสู้ของตระกูลในช่วงปีแรกๆ และนั่งอยู่บนรถเข็นจนถึงทุกวันนี้"

"แต่เขาไม่เคยพูดถึงเรื่องพวกนี้เลย เขาเลือกที่จะอดทน"

"เพียงพอที่จะเห็นว่าคนคนนี้มีแผนการใหญ่อยู่ในใจ"

"เขาน่าจะเตรียมการมามากพอแล้ว แค่ยังขาดอำนาจเท่านั้น"

"เพียงแค่ฉันสนับสนุนเขา พร้อมทั้งยังช่วยเขากำจัดเส้นสายของผู้นำตระกูล แค่นี้เขาก็สามารถควบคุมตระกูลหลิวได้อย่างรวดเร็วแล้ว"

พูดถึงตรงนี้ หลินมั่วก็นิ่งไปสักพัก "ยิ่งไปกว่าสิ่งที่สำคัญที่สุดคือ ฉันสามารถให้เขาทำงานให้ฉันอย่างสุดจิตสุดใจ"

เหล่าหู่จะคิดได้แบบนี้ที่ไหนกัน เขาทำหน้าเลื่อมใส "พี่หลิน ท่านวางกลยุทธ์ไว้แล้วจริงๆ ด้วย"

แมลงพิษกู่พวกนี้จะสนิทกับอาหม่านมาก

สิ่งที่สำคัญที่สุดคือพวกมันจะคอยปกป้องอาหม่านโดยอัตโนมัติ

ปกติพวกมันจะซ่อนตัวอยู่ แต่ตอนกลางคืนเวลาอาหม่านพักผ่อน พวกมันจะคอยเฝ้าอยู่รอบๆ เพื่อปกป้องอาหม่าน

เสียงดังเบาๆ นี้ได้ปลุกอาหม่านให้ตื่นขึ้นมา

แต่เธอก็ประหลาดใจทันทีที่เห็นหลินมั่ว "พี่หลิน พี่มาได้ยังไง"

ตอนนี้อาหม่านสวมใส่ชุดนอนบางๆ และฝีบนร่างกายของเธอก็หายไปเกือบหมดแล้ว

ตอนนี้ผิวของเธอเหมือนผิวเด็กทารกแรกเกิด ขาวผุดผ่อง เป็นที่น่าอิจฉายิ่งนัก

อีกอย่างอาหม่านยังดูสวยสดงดงามอย่างมาก หลังจากที่เธอจัดการตัวเองให้เรียบร้อย

แม้แต่ผู้อำนวยการเฉินก็ยังรู้สึกปลงอนิจจัง

ใครจะไปคิดว่าผู้ป่วยที่เคยถูกคนอื่นรังเกียจ ต่อมาจะกลายเป็นสาวสวยมากเช่นนี้

หลินมั่วยิ้มจางๆ เขาหยิบกระป๋องไม้เล็กๆ ออกมาจากร่างกายของเขา ก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงต่ำว่า "อาหม่าน ฉันอยากจะขอยืมอะไรบางอย่างจากเธอ"