หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1017

ลานบ้านตระกูลหลิวยังคงสว่างไสวในเวลาตีหนึ่ง

หลิวเทียนจั่วถูกคนฆ่าตายอย่างกะทันหัน เรื่องนี้ทำให้คนทั้งตระกูลหลิวเดือดพล่านมาก

นายท่านของตระกูลหลิวถูกปลุกให้ตื่นมาในเวลาอันดึกดื่น

คุณชายก็โกรธมากเมื่อทราบเรื่องนี้ แต่งตั้งให้หลิวเทียนโย่วขึ้นดำรงตำแหน่งผู้นำตระกูลชั่วคราว พร้อมทั้งพยายามอย่างเต็มที่เพื่อแก้แค้นให้หลิวเทียนจั่ว

ตอนนี้หลิวเทียนโย่วกำลังจัดทำวางแผนอยู่ เขาได้ส่งคนหลายกลุ่มออกไปตามหาหลินมั่วทั่วทุกแห่งทุกหน แต่สุดท้ายก็ไม่ได้อะไรกลับมา

"อารอง ไม่รู้ว่าหลินมั่วไปซ่อนตัวอยู่ที่ไหน แต่ไม่แน่ว่าหนานป้าเทียนอาจจะซ่อนเขาไว้ก็ได้"

"อยากหาเขาให้เจอมันคงจะไม่ใช่เรื่องง่ายๆ แล้วล่ะ"

"ไม่อย่างนั้นเราไปจับทั้งครอบครัวภรรยาของมันดีไหม"

"คนแซ่หลินคนนี้เขาบอกว่ารักภรรยาของเขามากที่สุดไม่ใช่เหรอ"

"ไม่เชื่อว่าเขาจะไม่ยอมจำนนถ้าไปจับตัวสวี่ปั้นซย่ามาได้"

ชายหนุ่มคนหนึ่งกัดฟันพูด เขาคือหลิวเหยียนฮุยลูกชายของหลิวเทียนจั่ว

ดวงตาของหลิวเทียนโย่วประกายแวววาว เขาเป็นคนที่หื่นกามมาก ได้ยินมานานแล้วว่าสวี่ปั้นซย่าเป็นสาวงามอันดับหนึ่งของเมืองก่วงหยาง พูดก็พูดเถอะเขาอยากจะจับตัวสวี่ปั้นซย่ามาจริงๆ แล้ว

แต่เขายังแสร้งทำเป็นครุ่นคิด

"ทำแบบนี้มันไม่เหมาะสมมั้ง"

"ถึงอย่างไรเรื่องนี้มันก็ไม่เกี่ยวกับครอบครัวหรอก"

หลิวเทียนโย่วตอบ

หลิวเหยียนฮุยรู้สึกร้อนรน "อารอง อะไรคือไม่เกี่ยวกับครอบครัวเหรอครับ"

"หลินมั่วฆ่าพ่อของผม นี่เป็นการฆ่าคนในครอบครัวแล้ว พวกเรายังต้องรักษากฎอะไรกับเขาอีก"

"ผมไม่สนใจอะไรทั้งนั้น ผมต้องแก้แค้นให้พ่อของผมให้ได้ ยังไงผมก็ต้องจับสวี่ปั้นซย่าหญิงชั่วคนนั้นมาให้ได้

คนอื่นก็ส่งเสียงเอะอะโวยวายขึ้นมา แสดงท่าทีว่าเห็นด้วยกับการไปจับตัวสวี่ปั้นซย่า

หลิวเทียนโย่วแอบยิ้มในใจ แต่ทำเป็นแสดงออกทางสีหน้าว่าลำบากใจ "เฮ้อ ฉันเข้าใจความคิดของพวกนาย"

"แต่ว่าเรื่องนี้..."

เขายังไม่ทันได้พูดจบ หลิวเหยียนฮุยก็พูดแทรกขึ้นมาด้วยอารมณ์โมโห "อารอง ไม่ต้องพูดอะไรแล้ว"