หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1017

ลานบ้านตระกูลหลิวยังคงสว่างไสวในเวลาตีหนึ่ง

หลิวเทียนจั่วถูกคนฆ่าตายอย่างกะทันหัน เรื่องนี้ทำให้คนทั้งตระกูลหลิวเดือดพล่านมาก

นายท่านของตระกูลหลิวถูกปลุกให้ตื่นมาในเวลาอันดึกดื่น

คุณชายก็โกรธมากเมื่อทราบเรื่องนี้ แต่งตั้งให้หลิวเทียนโย่วขึ้นดำรงตำแหน่งผู้นำตระกูลชั่วคราว พร้อมทั้งพยายามอย่างเต็มที่เพื่อแก้แค้นให้หลิวเทียนจั่ว

ตอนนี้หลิวเทียนโย่วกำลังจัดทำวางแผนอยู่ เขาได้ส่งคนหลายกลุ่มออกไปตามหาหลินมั่วทั่วทุกแห่งทุกหน แต่สุดท้ายก็ไม่ได้อะไรกลับมา

"อารอง ไม่รู้ว่าหลินมั่วไปซ่อนตัวอยู่ที่ไหน แต่ไม่แน่ว่าหนานป้าเทียนอาจจะซ่อนเขาไว้ก็ได้"

"อยากหาเขาให้เจอมันคงจะไม่ใช่เรื่องง่ายๆ แล้วล่ะ"

"ไม่อย่างนั้นเราไปจับทั้งครอบครัวภรรยาของมันดีไหม"

"คนแซ่หลินคนนี้เขาบอกว่ารักภรรยาของเขามากที่สุดไม่ใช่เหรอ"

"ไม่เชื่อว่าเขาจะไม่ยอมจำนนถ้าไปจับตัวสวี่ปั้นซย่ามาได้"

ชายหนุ่มคนหนึ่งกัดฟันพูด เขาคือหลิวเหยียนฮุยลูกชายของหลิวเทียนจั่ว

ดวงตาของหลิวเทียนโย่วประกายแวววาว เขาเป็นคนที่หื่นกามมาก ได้ยินมานานแล้วว่าสวี่ปั้นซย่าเป็นสาวงามอันดับหนึ่งของเมืองก่วงหยาง พูดก็พูดเถอะเขาอยากจะจับตัวสวี่ปั้นซย่ามาจริงๆ แล้ว

แต่เขายังแสร้งทำเป็นครุ่นคิด

"ทำแบบนี้มันไม่เหมาะสมมั้ง"

"ถึงอย่างไรเรื่องนี้มันก็ไม่เกี่ยวกับครอบครัวหรอก"

หลิวเทียนโย่วตอบ

หลิวเหยียนฮุยรู้สึกร้อนรน "อารอง อะไรคือไม่เกี่ยวกับครอบครัวเหรอครับ"

"หลินมั่วฆ่าพ่อของผม นี่เป็นการฆ่าคนในครอบครัวแล้ว พวกเรายังต้องรักษากฎอะไรกับเขาอีก"

"ผมไม่สนใจอะไรทั้งนั้น ผมต้องแก้แค้นให้พ่อของผมให้ได้ ยังไงผมก็ต้องจับสวี่ปั้นซย่าหญิงชั่วคนนั้นมาให้ได้

คนอื่นก็ส่งเสียงเอะอะโวยวายขึ้นมา แสดงท่าทีว่าเห็นด้วยกับการไปจับตัวสวี่ปั้นซย่า

หลิวเทียนโย่วแอบยิ้มในใจ แต่ทำเป็นแสดงออกทางสีหน้าว่าลำบากใจ "เฮ้อ ฉันเข้าใจความคิดของพวกนาย"

"แต่ว่าเรื่องนี้..."

เขายังไม่ทันได้พูดจบ หลิวเหยียนฮุยก็พูดแทรกขึ้นมาด้วยอารมณ์โมโห "อารอง ไม่ต้องพูดอะไรแล้ว"

พอเข้ามาในบ้านเขาก็ได้กลิ่นหอมกรุ่น

จู่ๆ ไฟดวงเล็กๆ ก็สว่างขึ้นภายใต้ความมืดมิด ในแสงสลัวนั้นเขาเห็นผู้หญิงที่มีรูปร่างอันสวยงาม และคนคนนั้นก็คือเหม่ย

เหมยนอนอยู่บนโซฟา ร่างของเธอถูกคลุมด้วยผ้าโปร่ง ขาเรียวยาวทั้งสองข้างกำลังถูไถกันไปมา

ตาหวานเยิ้มราวกับน้ำผึ้ง พร้อมกับริมฝีปากบางชวนน่าหลงใหล

ยิ้มแต่ละทีช่างมีเสน่ห์เหลือเกิน ทำให้คนละสายตาไม่ได้

หลิวเทียนโย่วมองตาค้างเลย

ตั้งแต่แรกเห็นเขาก็อยากได้เธอมาครอบครองแล้ว

เพราะเหม่ยเป็นลูกศิษย์ของผู้อาวุโสอู เขาจึงไม่กล้ายุ่งกับชาวเผ่าเหมียวเจียงพวกนี้

แต่ทุกครั้งที่พบเจอกันเหม่ยก็มักจะสบตากับเขา ซึ่งทำให้เขาใจสั่นจนแทบทนไม่ไหว และอยากจะหาโอกาสทำให้เหม่ยมาอยู่ในมือของเขาโดยตลอด

ไม่คิดว่าคืนนี้ฝันหวานจะกลายเป็นความจริง เธอมาถึงที่ห้องนอนของตัวเองเลยเหรอ

หลิวเทียนโย่วก็เป็นคนมีประสบการณ์ในความรักเช่นกัน เขาปิดประตูห้องทันที แล้วเดินเข้าไปด้วยหน้าระรื่น