หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1032

คืนนี้เหลาหู่ประจำอยู่หน้าคฤหาสน์หรูเซิงซื่อ คืนนี้เขาเป็นคนบัญชาการอยู่ที่นี่เพื่อสู้ตายกับตระกูลหลิวด้วยตัวเอง

อู๋เฟยเฟยก็ถูกคุมขังที่นี่เช่นกัน

ทันทีที่เข้าไปในบ้าน หลินมั่วก็ได้ยินเสียงร้องตะโกนของอู๋เฟยเฟย "ฮ่าๆๆ หนึ่งชั่วโมงผ่านไปแล้ว ยังหาคนไม่เจออีกหรือ"

“คงไม่ต้องไปหาแล้ว ตอนนี้น่าจะถูกหั่นเป็นชิ้นๆ ตายไปเรียบร้อยแล้วล่ะ”

"นี่คือคำเตือนสำหรับพวกแก นี่คือจุดจบของการต่อต้านตระกูลหลิว!"

“ฮึ พวกแกตามตูดหลินมั่วต่อไปเถอะ อีกไม่นาน แม้แต่ลูกเมียของพวกแกก็จะถูกจับ แล้วก็มีจุดจบแบบเดียวกันนี้ สมน้ำหน้าพวกแกทุกคน!”

“ฮ่าๆๆ...”

เมื่อหลินมั่วผลักประตูเปิดออก ก็เห็นอู๋เฟยเฟยที่กำลังถูกจับมัดแขนทั้งสองและแขวนเอาไว้ อยู่กลางห้องรับแขก

เหลาหู่นั่งสูบบุหรี่อยู่ที่โซฟา ถัดจากเขาคือคนสนิทสองสามคน แม้แต่ลูกพี่หั่วก็อยู่ที่นี่ด้วย

หลังจากที่นายหั่วคนนี้ทำงานให้เสี่ยวอู่ ก็ถือเป็นคนของเหลาหู่ไปโดยปริยาย เขาจะนำคนมาช่วยเหลาหู่ทุกครั้งที่เกิดเรื่องขึ้น

เหลาหู่ท่าทางหงุดหงิด "เวรเอ๊ย หาอะไรยัดปากยัยผู้หญิงคนนี้ซิ!"

"ให้ตายเถอะ ไม่จบไม่สิ้น!"

ลูกพี่หั่วถอดถุงเท้าออก กำลังจะยัดปากอู๋เฟยเฟย

ทันใดนั้น เขาก็เห็นหลินมั่วเดินเข้ามา

ในตอนแรกเขาตกตะลึง จากนั้นก็ดีใจมาก "พี่หลิน มาแล้ว!"

เหลาหู่และคนอื่นๆ ก็เพิ่งเห็นหลินมั่วเช่นกัน พวกเขาก็ยืนขึ้นมาทันที "พี่หลิน!"

หลินมั่วพยักหน้าพลางยิ้มน้อยๆ แล้วเดินตรงไปที่ห้องรับแขก "นั่งลงเถอะ"

พวกเขาจึงนั่งลง

หลินมั่วกล่าวขึ้น “คืนนี้ รบกวนพวกคุณแล้ว!”

เหลาหู่รีบตอบ “พี่หลิน เป็นเกียรติของพวกเราต่างหากที่ได้ทำเพื่อคุณ!”

หลินมั่วยิ้ม จากนั้นก็หันไปมองอู๋เฟยเฟย

ตอนนี้เธอถูกลูกพี่หั่วยัดปากด้วยถุงเท้า และส่งเสียงอู้อี้เนื่องจากไม่สามารถพูดได้

หลินมั่วโบกมือ “เอาถุงเท้าออกมา”

ลูกพี่หั่วรีบดึงถุงเท้าในปากของอู๋เฟยเฟยออกมา

“แหวะๆๆ...”

อู๋เฟยเฟยคลื่นไส้อยู่พักหนึ่ง ไม่นานนัก เธอถึงได้กัดฟันตะโกนใส่หลินมั่ว “ไอ้คนแซ่หลิน แกต้องตายอย่างทรมาน!”

“เก่งนักก็ฆ่าฉันเลยสิ ฉันไม่กลัวตายหรอก!”