หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1033

หลินมั่วหัวเราะเบาๆ "อู๋เฟยเฟย เธอคิดว่าตัวเองฉลาดอยู่คนเดียว แล้วคนอื่นโง่นักหรือไง"

“ตอนแรกฉันก็สงสัยว่าทำไมเธอถึงจงใจปล่อยให้ตัวเองถูกจับได้ง่ายๆ”

"ต่อมา เมื่อไปที่โรงแรมแห่งนั้น ฉันก็รู้เลยว่าทำไม"

“เธอแค่ต้องการบอกเราว่า ฟังฮุ่ยอยู่ในรถบ้านที่เคลื่อนที่ตลอดเวลา เพื่อให้เราเข้าใจผิด มัวแต่ไปตามหารถคันนั้น”

"อันที่จริงฟังฮุ่ยไม่ได้อยู่ในรถเลย!"

ดวงตาของอู๋เฟยเฟยเบิกกว้าง เธอมองไปที่หลินมั่วอย่างเหลือเชื่อ "แก...แกรู้ได้ยังไง"

หลินมั่ว "ไม่จำเป็นต้องรู้เลย"

“ขอแค่รู้ว่าใครเป็นคนจับฟังฮุ่ยไปก็พอแล้ว!”

อู๋เฟยเฟยตกตะลึง "อะไรนะ...แกหมายความว่ายังไง"

เหลาหู่ก็งุนงงเช่นกัน และเขาไม่เข้าใจคำพูดของหลินมั่ว

“พี่หลิน หลิวเหยียนฮุยไม่ได้เป็นคนจับฟังฮุ่ยไปหรือ”

เหลาหู่ถามด้วยความอยากรู้ทันที

หลินมั่วส่ายศีรษะ “ตอนแรกผมก็คิดว่าเป็นเขา มาภายหลังถึงได้รู้ว่าไม่ใช่!”

เหลาหู่ตะลึง “ไม่ใช่เขา แล้วใครล่ะ”

หลินมั่ว “หลิวเทียนโย่ว!”

เหลาหู่ตาโต “หลิวเทียนโย่ว? เป็นไปได้หรือ”

“เรื่องคืนนี้ หลิวเทียนโย่วไม่ได้ลงมือใดๆ เลยนะ คนที่มาก็มีแต่ลูกน้องของหลิวเทียนจั่วเท่านั้น..."

หลินมั่วมองดูอู๋เฟยเฟยที่ใบหน้าซีดเซียว แล้วยิ้มเบาๆ “เฟยเฟย เธอว่างั้นไหมล่ะ”

อู๋เฟยเฟยกัดฟัน "ฉัน...ฉันไม่รู้ว่าแกกำลังพูดถึงอะไร!"

หลินมั่ว "เอาล่ะ ไหนๆ ก็มาถึงตอนนี้แล้ว คนก็ได้รับการช่วยเหลือออกมาแล้ว ดังนั้นไม่ต้องมาเล่นตลกกับฉันอีกแล้ว"

"หลิวเหยียนฮุยไม่ได้ตามหาเธอเลย แต่เป็นหลิวเทียนโย่วที่ให้เงินเธอทำเรื่องพวกนี้!"

อู๋เฟยเฟยกัดฟัน จ้องมองหลินมั่วครู่หนึ่ง และในที่สุดก็ถอนหายใจ "แก...แกรู้ได้ยังไง"