หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1044

หลินมั่วส่งสายตาให้หลิวเทียนเสียง บอกเขาว่าไม่ต้องตื่นเต้น เพื่อเลี่ยงไม่ให้มีพิรุธ

หลิวเทียนโย่วเข้ามาด้านใน เห็นว่าในห้องเหลือแค่สองคน จึงอดแปลกใจไม่ได้ “ทำไมมีแค่พวกท่านสองคนอยู่ที่นี่”

“ผู้อาวุโสอูอยู่ไหน”

หลินมั่วกดเสียง “อาจารย์ออกไปแล้ว”

“เกิดเรื่องอะไร”

หลิวเทียนโย่วชะงัก “เสียงของท่านเป็นอะไร”

หลินมั่ว “เสียงแหบ ไม่มีอะไร”

“พูดเรื่องของคุณก่อน”

หลิวเทียนโย่วไม่ได้คิดอะไรมาก “บ้านของผมเกิดเรื่องแล้ว คน...คนในบ้านของผม ไม่รู้ทำไมโดนตัวกู่เข้าแล้ว”

“มีหลายคนอาการกู่พิษกำเริบ ตอนนี้ที่บ้านวุ่นวายมาก”

เมื่อก่อนหลินมั่วแอบลักลอบเข้าบ้านตระกูลหลิว และสาดผงแป้งสีขาว จริงๆ แล้วนั่นก็คือกู่พิษ

หลินมั่วรู้ดีว่าเกิดอะไรขึ้น แต่เขายังคงทำท่าตกใจ “เป็นแบบนี้ได้ยังไง”

“ครอบครัวของคุณเกิดเรื่องแบบนี้ได้ยังไง”

“ใครทำของใส่ครอบครัวของคุณ”

หลิวเทียนโย่วรีบร้อน “จริงๆ นะ ผมเห็นกับตาตัวเอง ! ”

“อาจารย์...ใช่คนของเผ่าทั้งเจ็ดสิบสองทำของหรือเปล่า”

“หรือว่า ท่านกลับไปดูกับผมก่อน”

“ตัวกู่พิษเหล่านี้น่ากลัวมาก หากยังไม่รักษา บ้านของผมไม่รู้ว่าจะต้องมีคนตายกี่คน”

“ตอนนี้มีคนจำนวนไม่น้อยเป็นคนสนิทของผม หากพวกเขาตาย แม้ว่าอนาคตผมได้เป็นหัวหน้าตระกูล แต่พรรคพวกลดน้อยลงมาก ก็ยากที่จะทำงานให้พวกคุณได้นะ”

หลิวเทียนเสียงฟังแล้วกำหมัดแน่น

หลิวเทียนโย่วทำแบบนี้มันคือการทรยศครอบครัว !

หลินมั่วมองหลิวเทียนเสียงและพูดเสียงเบา “น่าจะไม่หรอก”

“เมื่อก่อนข้าเคยบอกเจ้า คนเผ่าเหมียวเจียงของเรา ไม่ทำของใส่คนนอกสุ่มสี่สุ่มห้า นอกจากเจอคู่อริ”

“พวกเจ้าไม่ได้เป็นศัตรูกับคนเผ่าเหมียวเจียงคนอื่นหรอกใช่ไหม”