หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1043

ทั้งสองคนหน้าตาตื่น ไม่เข้าใจว่าหลินมั่วหมายความว่าอะไร

หลินมั่วหยิบกระปุกและขวดโหลออกมา จากนั้นลงมือปรุงสูตรสารพัด สุดท้ายได้แป้งบางๆ ออกมา

เขาเอาแป้งเหล่านี้ถูบนหน้าของสองคนนั้น

ไม่นาน แป้งก็แข็งตัวแล้ว หลินมั่วแกะแป้งนั้นออกมา หลายเป็นหน้ากากที่ประณีต

หลินมั่วยื่นหน้ากากอันหนึ่งให้หลิวเทียนเสียง และตนก็สวมใส่หน้ากากอีกอันหนึ่ง

หลังจากที่สวมใส่หน้ากากนี้ ใบหน้าของทั้งสองคน ก็กลายเป็นใบหน้าของสองคนเผ่าเหมียวเจียง

บวกกับหุ่นของพวกเขาก็ใกล้เคียงกัน ดังนั้น หากดูเผินๆ จะแยกไม่ออก

เมื่อก่อนหลินมั่วไม่เคยใช้วิชาเปลี่ยนใบหน้าที่ป้ายหยกตกทอดไว้ให้ นี่เป็นการใช้ครั้งแรก

แน่นอนว่า จริงๆ แล้วหน้ากากที่ทำจากวิธีนี้ค่อนข้างหยาบกระด้าง หากมองอย่างละเอียด หรือคนที่คุ้นเคยมาก ก็ยังคงแยกออก

แต่ตอนนี้เป็นเวลากลางคืน ท้องฟ้ามืดสลัว

นอกจากนี้ เดี๋ยวหลิวเทียนโย่วมาถึงต้องรีบร้อนแน่ๆ ไม่มีเวลามองอย่างละเอียด ก็จะไม่โดนจับได้

หลิวเทียนเสียงสวมหน้ากาก และถามด้วยความสงสัย “คุณหลิน เราใส่อันนี้ทำไม”

หลินมั่วยิ้มอ่อน “รอให้หลิวเทียนโย่วมารายงานเรื่องที่ตัวเองทำ ! ”

…

สวนในบ้านตระกูลหลิว

เมื่อก่อนเขาถูกสะกดด้วยกู่เสน่ห์ของเยี่ยเหม่ย ตัวเองหาวิธีอยู่นาน ตอนนี้พอจะได้สติแล้ว

มองไปด้านข้าง เยี่ยเหม่ยไม่อยู่ที่นี่ เขาเกิดความสงสัยเล็กน้อย แต่ก็ไม่ได้ใส่ใจ

เพราะถึงยังไง คนของเผ่าเหมียวเจียง ไม่อาจอยู่ที่นี่ไปตลอดได้

ย้อนนึกถึงความรู้สึกเมื่อสักครู่ หลิวเทียนโย่วรู้สึกเคลิบเคลิ้มมาก

เขากลับไม่รู้ว่าจริงๆ แล้วตั้งแต่ต้นจนจบ ล้วนเป็นภาพลวงตาของเขาเอง

แม้แค่นิ้วมือของเยี่ยเหม่ยเขาก็ไม่เคยแตะ !

จู่ๆ ด้านนอกมีเสียงอึกทึกครึกโครม ราวกับเกิดเรื่องใหญ่ขึ้น

หลิวเทียนโย่วประหลาดใจ สวมเสื้อผ้าและวิ่งออกไป เห็นคนกลุ่มหนึ่งเอะอะโวยวายกันอยู่ในสวน

“พวกนายทำอะไร”