หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1088

ผู้จัดการติงตกตะลึง จากนั้นก็หัวเราะอย่างบ้าคลั่ง "เชี่ยเอ้ย"

"กูได้ยินไม่ผิดใช่ไหม"

"มึงเนี่ยนะจะล้างโคตรตระกูลติงของพวกกู"

"มึงคิดว่ามึงเป็นใคร！"

"กูจะบอกอะไรให้นะ ถ้าวันมึงรอดชีวิตกลับไปได้ ต่อไปกูจะใช้แซ่ของมึง！"

หลินมั่วไม่พูดและช่วยสวี่ปั้นซย่าขึ้นอย่างเงียบๆ

เขาเช็ดคราบเลือดออกจากใบหน้าของหลินซีและให้พวกเธอทั้งสองนั่งข้างๆ

และในขณะนี้เอง ก็มีเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยสิบกว่าคนพุ่งเข้ามาจากด้านนอก

เมื่อผู้จัดการติงเห็นคนของเขามาแล้ว เขาก็ได้ใจทันที ชี้ไปที่หลินมั่วและพูดด้วยความโกรธว่า "ฆ่ามันให้ตาย！"

เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยเหล่านี้ที่จริงแล้วเป็นลูกน้องของผู้จัดการติงเอง

พวกเขาพุ่งเข้ามาทันที

สวี่ปั้นซย่าและหลินซีตัวสั่นด้วยความตกใจกลัว

หลินมั่วขอให้สวี่ปั้นซย่าปิดตาของหลินซี เขาลุกขึ้นยืนและฉีกเสื้อโค้ทออกแล้วรีบวิ่งตรงไปทันที

กระบวนท่าแนบพิงภูเขากระแทกเข้ากับเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยที่อยู่ด้านหน้าสุดพอดี

เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยคนนั้นถูกกระแทกกระเด็นในทันที ทำให้ชนคนที่อยู่ข้างหลังล้มลงทั้งหมด

หลินมั่วพุ่งไปข้างหน้าราวกับเสือโจมตีฝูงแกะ ต่อยหมัดละคนๆ ทำให้เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยทุกคนล้มลงกับพื้น

แม้เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยเหล่านี้จะดูกำยำล่ำสัน แต่พออยู่ต่อหน้าหลินมั่ว โดนนิดโดนหน่อยก็ทนไม่ไหวแล้ว

เคล็ดวิชานิรมิตของหลินมั่วถึงขั้นที่สามแล้ว

ถ้าเขาอยากทำ จะฆ่าคนได้ด้วยหมัดเดียวก็ไม่ใช่ปัญหา！

เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยสิบกว่าคนถูกหลินมั่วต่อยคว่ำในทันที

ตอนนี้เอง ผู้จัดการติงถึงตระหนักได้ว่ามีบางอย่างแปลกๆ

เขาซ่อนตัวอยู่ที่มุมห้องและพูดด้วยเสียงสั่นเครือ "มึง...มึงจะทำอะไร"

"กูบอกไว้ก่อนนะว่ากูมาจากตระกูลติง"

"ตระกูลติงของพวกกูเป็นสมาชิกของตระกูลหลักทั้งสิบ ถ้ามึงกล้าแตะต้องกูล่ะก็ นั่น...นั่นก็แปลว่าจะเป็นศัตรูกับตระกูลหลักทั้งสิบ..."

หลินมั่วไม่ได้ต่อยเขา แต่เลื่อนเก้าอี้มานั่งและพูดอย่างเย็นชาว่า "บอกฉันทีซิว่าแกพาภรรยาและน้องสาวของฉันมาที่นี่ทำไม

ผู้จัดการติงพูดทันทีว่า "น้อง...น้องสาวมึงทำเสื้อผ้าของคนอื่นขาด ฉันพาเธอมาที่นี่เพื่อตรวจสอบสถานการณ์ มันผิดตรงไหน"

สวี่ปั้นซย่ารีบสวนกลับ "คุณโกหก！"

เขาหยิบโทรศัพท์ออกมาและส่งข้อความถึงเหลาหู่

หลังจากนั้น เขาก็ยืนขึ้นและพูดเบาๆ ว่า "ปั้นซย่า เดี๋ยวพวกเราไปกินอาหารที่ชั้นสองกัน"

สวี่ปั้นซย่ารู้สึกประหลาดใจ ทำไมเขาถึงอยากกินข้าวในเวลานี้

ผู้จัดการติงตะโกนว่า "ไอ้หนู อย่าเพิ่งได้ใจ"

"คนจากตระกูลติงของเรากำลังมา เดี๋ยวสักพักกูจะดูซิว่ามึงจะตายยังไง！"

หลินมั่วไม่สนใจเขาและยืนอยู่ริมหน้าต่างโดยเอามือไพล่หลัง ราวกับกำลังรออะไรบางอย่าง

หลังจากผ่านไปประมาณครึ่งชั่วโมง จู่ๆ รถแบคโฮขนาดใหญ่คันหนึ่งก็ขับมาที่ลานกว้าง

รถแบคโฮทำลายรั้วกั้นและขับตรงไปที่ด้านข้างของห้างสรรพสินค้า

กรงเล็บขนาดใหญ่ยกตรงขึ้นไปที่ชั้นสอง และกวาดไปตามแนวยาว ทำให้หน้าต่างของชั้นสองแตกพังไปทั้งหมด

ผู้จัดการติงได้ยินเสียงจึงรีบวิ่งไป

เมื่อเห็นสถานการณ์ก็ตกใจและพูดอย่างกระวนกระวายว่า "คนบ้ามาจากไหน"

"หยุดเขาเร็วเข้า！"

หลินมั่วหัวเราะเบาๆ "อย่าเอะอะโวยวายสิ ฉันเรียกมาเองแหละ"