ผู้จัดการติงตกตะลึง จากนั้นก็หัวเราะอย่างบ้าคลั่ง "เชี่ยเอ้ย"
"กูได้ยินไม่ผิดใช่ไหม"
"มึงเนี่ยนะจะล้างโคตรตระกูลติงของพวกกู"
"มึงคิดว่ามึงเป็นใคร!"
"กูจะบอกอะไรให้นะ ถ้าวันมึงรอดชีวิตกลับไปได้ ต่อไปกูจะใช้แซ่ของมึง!"
หลินมั่วไม่พูดและช่วยสวี่ปั้นซย่าขึ้นอย่างเงียบๆ
เขาเช็ดคราบเลือดออกจากใบหน้าของหลินซีและให้พวกเธอทั้งสองนั่งข้างๆ
และในขณะนี้เอง ก็มีเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยสิบกว่าคนพุ่งเข้ามาจากด้านนอก
เมื่อผู้จัดการติงเห็นคนของเขามาแล้ว เขาก็ได้ใจทันที ชี้ไปที่หลินมั่วและพูดด้วยความโกรธว่า "ฆ่ามันให้ตาย!"
เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยเหล่านี้ที่จริงแล้วเป็นลูกน้องของผู้จัดการติงเอง
พวกเขาพุ่งเข้ามาทันที
สวี่ปั้นซย่าและหลินซีตัวสั่นด้วยความตกใจกลัว
หลินมั่วขอให้สวี่ปั้นซย่าปิดตาของหลินซี เขาลุกขึ้นยืนและฉีกเสื้อโค้ทออกแล้วรีบวิ่งตรงไปทันที
กระบวนท่าแนบพิงภูเขากระแทกเข้ากับเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยที่อยู่ด้านหน้าสุดพอดี
เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยคนนั้นถูกกระแทกกระเด็นในทันที ทำให้ชนคนที่อยู่ข้างหลังล้มลงทั้งหมด
หลินมั่วพุ่งไปข้างหน้าราวกับเสือโจมตีฝูงแกะ ต่อยหมัดละคนๆ ทำให้เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยทุกคนล้มลงกับพื้น
แม้เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยเหล่านี้จะดูกำยำล่ำสัน แต่พออยู่ต่อหน้าหลินมั่ว โดนนิดโดนหน่อยก็ทนไม่ไหวแล้ว
เคล็ดวิชานิรมิตของหลินมั่วถึงขั้นที่สามแล้ว
ถ้าเขาอยากทำ จะฆ่าคนได้ด้วยหมัดเดียวก็ไม่ใช่ปัญหา!
เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยสิบกว่าคนถูกหลินมั่วต่อยคว่ำในทันที
ตอนนี้เอง ผู้จัดการติงถึงตระหนักได้ว่ามีบางอย่างแปลกๆ
เขาซ่อนตัวอยู่ที่มุมห้องและพูดด้วยเสียงสั่นเครือ "มึง...มึงจะทำอะไร"
"กูบอกไว้ก่อนนะว่ากูมาจากตระกูลติง"
"ตระกูลติงของพวกกูเป็นสมาชิกของตระกูลหลักทั้งสิบ ถ้ามึงกล้าแตะต้องกูล่ะก็ นั่น...นั่นก็แปลว่าจะเป็นศัตรูกับตระกูลหลักทั้งสิบ..."
หลินมั่วไม่ได้ต่อยเขา แต่เลื่อนเก้าอี้มานั่งและพูดอย่างเย็นชาว่า "บอกฉันทีซิว่าแกพาภรรยาและน้องสาวของฉันมาที่นี่ทำไม
ผู้จัดการติงพูดทันทีว่า "น้อง...น้องสาวมึงทำเสื้อผ้าของคนอื่นขาด ฉันพาเธอมาที่นี่เพื่อตรวจสอบสถานการณ์ มันผิดตรงไหน"
สวี่ปั้นซย่ารีบสวนกลับ "คุณโกหก!"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะหมอเทวดา
เซี่ยวซิงปัง ตายไปแล้วยังจะมาคุยได้อีก ตัวละครผิดนะ...
คือคนจีนมีนเป็นแบบนี้จริงๆใช่มั้ย ดูถูกคนอื่นเป็นนิจ หลงตัวเอง แล้วก็เห็นแก่ประโยชน์ส่วนตนเป็นที่ตั้ง ยิ่งอ่านยิ่งน่ารำคาญทั้งเรื่องทั้งเรื่องไม่มีห่าไรเลยพระเอกเกินให้คนดูถูกไปทั่ว พ่อแม่นางเอกก๋หน้าเงิน นางเอกก็นอกจากรักพระเอกแล้วไม่มีอะำรเลยนอกจากสร้างปัญหา เด่วคนนั้นจ้อง คนนี้ต้อง ให้พระเอกมาคอยกำจัด วนไปวนมา อ่านแค่สี่สิบตอนก็เอียนละ ไม่รู้จริงๆนิยายจีนมันเป็นแบบนี้ทุกเรื่องจนคิดว่านี่คือนิสัยจริงๆของคนจีนไปแล้วนะนี่...
อัพวันละ 20 ตอนเหมือนเดิมก้ดีนะแอด 🥺...
รอตอนใหม่นะครับ...
ยังรออยู่นะครับ...
ไม่อัพหลายวันแล้วครับแอดดดดด...
นิยายเรื่องนี้....อ่านไปไม่กี่ตอน...พ๊อตเรื่องสร้างพระเอกเป็นหมาตัวหนึ่ง...เท่านั้น...ไม่มีศักสรี อะไรเลย...โคตรโง่....ยอมให้คนอื่นกดขี่....หรือคนเขียนเองเป็นแบบนี้ครับ...งง...
นิยายไร้สาระของแท้...
นิยายน้ำเน่า...
นิยายขยะ คนแตงก็ขยะ...