หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1090

ติงหยวนอู่อดไม่ได้ที่จะตะลึง

เขาไม่ได้คาดคิดว่าหลินมั่วจะกล้าได้ถึงเพียงนี้

"คุณ...คุณพูดจริงเหรอ"

ติงหยวนอู่พูดด้วยความโกรธ "คุณหลิน คุณรู้หรือไม่ว่าคำพูดของคุณมันหมายถึงอะไร！"

"ตระกูลติงของฉันก็เป็นสมาชิกของตระกูลหลักทั้งสิบ"

"การที่คุณประกาศสงครามกับตระกูลติงของฉัน ก็เท่ากับว่าประกาศสงครามกับตระกูลหลักทั้งสิบด้วย คุณ...คุณต้องคิดให้ดีๆ ล่ะ！"

หลินมั่วหัวเราะเยาะและตบหน้าติงหยวนอู่ในทันที "คุกเข่าลง！"

"คุณไม่มีสิทธิ์มายืนคุยกับฉัน！"

ติงหยวนอู่โกรธ "หลินมั่ว มันจะเกินไปแล้วนะ！"

"ยังไงซะฉันก็เป็นสมาชิกของตระกูลติง หัวหน้าตระกูลติงคือพี่ชายแท้ๆ ของฉัน คุณ..."

หลินมั่วตบเขาอีกครั้ง

ทุกคนในตระกูลติงโกรธมากและรีบพุ่งเข้ามาพร้อมกับเสียงคำราม

หลินมั่วไม่พูดมากและโบกมือทันที "จัดการได้！"

เหลาหู่เตรียมพร้อมมานานแล้วและตะโกนว่า "เอามันให้ตาย！"

ทันใดนั้นก็มีกลุ่มคนก็พุ่งพรวดเข้ามาจากข้างนอก และล้อมคนของตระกูลติงเอาไว้แล้วเริ่มทุบตี

เหลาหู่เตรียมตัวมาพร้อมและพาคนมาด้วยเป็นจำนวนมาก

ตระกูลติงมีเพียงสิบกว่าคน เป็นคู่ต่อสู้ของพวกเขาได้ซะที่ไหน ไม่มีพละกำลังต่อต้านแม้แต่น้อย แถมถูกทุบหัวแตกจนเลือดอาบ

เมื่อติงหยวนอู่เห็นสถานการณ์แบบนี้ สีหน้าก็เริ่มดูไม่ได้

"หลินมั่ว คุณจะทำอะไรแน่"

"คุณจะประกาศสงครามกับตระกูลหลักทั้งสิบของฉันจริงๆ หรือ"

หลินมั่วนั่งบนเก้าอี้และพูดอย่างเย็นชา "ฉันจะพูดอีกครั้ง！"

"คุกเข่าลงแล้วค่อยพูดกับฉัน！"

"ไม่งั้นวันนี้ฉันจะฆ่าพวกมันให้หมด！"

ติงหยวนอู่มองไปที่สภาพที่น่าสังเวชของคนตระกูลติง แล้วกัดฟันและคุกเข่าลงต่อหน้าหลินมั่ว

"หลินมั่ว ตระกูลติงของฉันจะไม่มีวันลืมความอัปยศนี้เด็ดขาด！"

ติงหยวนอู่กัดฟันพูด

หลินมั่วเย้ยหยัน "ไม่ต้องห่วง ฉันก็จะไม่ลืมเหมือนกัน！"

"คุณอยากรู้เหตุผลใช่ไหม"

"โอเค ฉันจะบอกให้！"

"ฉันจะบอกอะไรนะ แกต้องชดใช้ในสิ่งที่แกทำ！"

"มานี่สักคนซิ ตัดมือทั้งสองข้างของมันออกซะ！"

คนในตระกูลติงเดินเข้ามาทันที ไม่สนใจเสียงคร่ำครวญของผู้จัดการติงและตัดมือทั้งสองข้างของเขาออกจริงๆ

ติงหยวนอู่คุกเข่าลงบนพื้น "คุณหลิน เรื่องครั้งนี้เป็นความผิดของตระกูลติงของพวกเรา"

"ในนามของตระกูลติงฉันอยากจะกล่าวขอโทษคุณ"

หลินมั่วหน้านิ่ง "ติงหยวนอู่ ความจริงใจในการขอโทษของคุณมันไม่เพียงพอนะ！"

สีหน้าของติงหยวนอู่เปลี่ยนไป เขากัดฟันพูดด้วยความโกรธ "มานี่สักคนซิ จับมันโยนออกไป！"

ผู้จัดการติงร้องด้วยความตกใจกลัว นี่คือชั้นบนสุดเลยนะ

ถ้าโยนออกไปทั้งๆ แบบนี้ เขาจะต้องตกลงไปตายแน่！

"พี่รอง พี่รอง ฉันผิดไปแล้ว ได้โปรดยกโทษให้ฉันด้วย..."

"ให้โอกาสฉันอีกครั้ง แค่ครั้งเดียว ฉันไม่กล้าทำอีกแล้ว..."

"พี่รอง พี่รอง..."

ไม่ว่าเขาจะขอร้องเท่าไหร่ก็ไม่มีใครสนใจ

คนของตระกูลติงยกเขาขึ้นและโยนเขาออกไปนอกหน้าต่างทันที