ติงหยวนอู่ยังคงคุกเข่าอยู่บนพื้น ก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงสั่นเครือว่า "คุณหลิน ตอนนี้คุณพอใจหรือยัง"
หลินมั่วหัวเราะอย่างเย็นชาพร้อมกับส่ายหัว "ยังไม่พอใจ"
สีหน้าของติงหยวนอู่เปลี่ยนไปเปลี่ยนมา "คุณหลิน คนคนนี้มันตายแล้ว คุณยังรู้สึกไม่พอใจอีกเหรอ"
"สรุปว่าคุณจะให้ผมทำยังไงกันแน่"
หลินมั่วเหลือบตามองเขาแวบหนึ่ง "กลับไปบอกท่านผู้เฒ่าแห่งตระกูลของคุณว่า ผมต้องการหุ้นสามสิบเปอร์เซ็นต์ในศูนย์การค้าเทียนหวา"
ติงหยวนอู่รู้สึกโกรธมาก "เป็นไปไม่ได้"
"ศูนย์การค้าเทียนหวาเป็นรากฐานของตระกูลติงของผม ไม่มีทางที่จะปล่อยให้คนอื่นควบคุม"
"การที่คุณต้องการหุ้นในศูนย์การค้าเทียนหวาของผม ถือว่าเป็นการเล่นกับรากฐานของสิบตระกูลใหญ่ของผม"
"เรื่องนี้สิบตระกูลใหญ่คงไม่เห็นด้วยอย่างแน่นอน"
หลินมั่ว "ลองกลับไปถามท่านผู้เฒ่าของคุณก่อนสิ บางทีเขาอาจจะเห็นด้วยก็ได้"
"โอ้ ใช่แล้ว ช่วยผมท่านผู้เฒ่าของคุณให้หน่อยสิ ทำไมสองวันนี้ไม่เห็นเขาไปที่ไป่เซียงการ์เด้นเลยล่ะ"
ติงหยวนอู่ทำหน้าเหวอ มองหลินมั่วด้วยสายตาที่แทบไม่อยากจะเชื่อ
หลินมั่วยืนขึ้น จากนั้นก็ยิ้มบางๆ พร้อมกับตบไหล่ของติงหยวนอู่เบาๆ "ผมจะรอข่าวดีนะ"
พอพูดจบหลินมั่วก็เดินจากไปอย่างสง่างาม
ส่วนติงหยวนอู่ยังคงนิ่งอึ้งอยู่จุดเดิม ผ่านไปสักพักเขาถึงค่อยๆ ลุกขึ้นมาด้วยความกลัว และรีบกลับไปที่บ้านตระกูลติงอย่างตื่นตระหนก
ส่วนชั้นล่างเหล่าหู่ก็ได้ขับรถพาหลินมั่วออกไป
"พี่หลิน สำหรับเรื่องราวครั้งนี้ไม่ค่อยดีเท่าไหร่มั้ง"
"แม้แต่เทียนเหยียเองก็ยังไม่เข้าไปแทรกแซงกิจการที่ควบคุมโดยสิบตระกูลใหญ่"
"พี่ต้องการศูนย์การค้าเทียนหวาของตระกูลติง นี่ถือว่าละเมิดกฎของสิบตระกูลใหญ่เลยนะ"
"การที่พี่ทำแบบนี้ สิบตระกูลใหญ่ก็มีเหตุผลเพียงพอที่จะรวมตัวกันจัดการกับพี่เลยนะ"
เหล่าหู่พูดด้วยเสียงทุ้มต่ำ
หลินมั่วหัวเราะ "วางใจได้เลย ตระกูลติงจะต้องเห็นด้วยอย่างแน่นอน"
เหล่าหู่พูดอย่างประหลาดใจ "เพราะอะไรเหรอ"
หลินมั่ว "เพราะตระกูลติงเป็นอีกตระกูลหนึ่งที่ร่วมมือกับเผ่าเหมียวเจียง"
เหลาหู่ "อ๊ะ"
หลินมั่วนำเรื่องราวในคราวก่อนกลับมาเล่าอีกครั้ง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะหมอเทวดา
เซี่ยวซิงปัง ตายไปแล้วยังจะมาคุยได้อีก ตัวละครผิดนะ...
คือคนจีนมีนเป็นแบบนี้จริงๆใช่มั้ย ดูถูกคนอื่นเป็นนิจ หลงตัวเอง แล้วก็เห็นแก่ประโยชน์ส่วนตนเป็นที่ตั้ง ยิ่งอ่านยิ่งน่ารำคาญทั้งเรื่องทั้งเรื่องไม่มีห่าไรเลยพระเอกเกินให้คนดูถูกไปทั่ว พ่อแม่นางเอกก๋หน้าเงิน นางเอกก็นอกจากรักพระเอกแล้วไม่มีอะำรเลยนอกจากสร้างปัญหา เด่วคนนั้นจ้อง คนนี้ต้อง ให้พระเอกมาคอยกำจัด วนไปวนมา อ่านแค่สี่สิบตอนก็เอียนละ ไม่รู้จริงๆนิยายจีนมันเป็นแบบนี้ทุกเรื่องจนคิดว่านี่คือนิสัยจริงๆของคนจีนไปแล้วนะนี่...
อัพวันละ 20 ตอนเหมือนเดิมก้ดีนะแอด 🥺...
รอตอนใหม่นะครับ...
ยังรออยู่นะครับ...
ไม่อัพหลายวันแล้วครับแอดดดดด...
นิยายเรื่องนี้....อ่านไปไม่กี่ตอน...พ๊อตเรื่องสร้างพระเอกเป็นหมาตัวหนึ่ง...เท่านั้น...ไม่มีศักสรี อะไรเลย...โคตรโง่....ยอมให้คนอื่นกดขี่....หรือคนเขียนเองเป็นแบบนี้ครับ...งง...
นิยายไร้สาระของแท้...
นิยายน้ำเน่า...
นิยายขยะ คนแตงก็ขยะ...