หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1119

สวี่อวี้ฟังเห็นพวกสวี่ปั้นซย่าวิ่งออกไป ทันใดนั้นก็นึกขึ้นมาได้ว่า สวี่เจี้ยนกงและฟังฮุ่ยยังคุกเข่าอยู่ในห้องนั้น

ยังจะให้สวี่ปั้นซย่าเห็นได้อีกเหรอ?

“ปั้นซย่า ปั้นซย่า แกรอป้าด้วย”

“ป้ามีเรื่องจะพูดกับแก!”

สวี่อวี้ฟังพลางตะโกน พลางส่งสัญญาณบอกให้สวี่ฉังหย่วนรีบไปดึงสวี่เจี้ยนกงและฟังฮุ่ยให้ลุกขึ้น

แต่ว่า สวี่ปั้นซย่าไม่ได้สนใจเธอเลยสักนิด วิ่งตรงไปที่ห้องส่วนตัวของตระกูลสวี่

ด้านในห้อง สวี่เจี้ยนกงและฟังฮุ่ยยังคงนั่งคุกเข่าอยู่

ทั้งสองกระวนกระวายใจเป็นอย่างมาก ถ้าสวี่อวี้ฟังหาหลินมั่วกับสวี่ปั้นซย่าเจอ จะจัดการยังไงนะ?

จากที่พวกเขาเห็น สวี่อวี้ฟังได้เกี่ยวดองกับฟั่นเจิ้นหมิง ความแข็งแกร่งก็เลยเพิ่มขึ้น

กลัวว่าหลินมั่วจะสู้พวกเขาไม่ได้นะสิ!

ในเวลานี้ มีเสียงดังเอะอะดังขึ้นมาที่ประตู ทั้งคู่ไม่รู้จะทำอย่างไรอดไม่ได้ที่จะหันกลับไปมอง

เมื่อเห็นหลินมั่วและสวี่ปั้นซย่า สีหน้าทั้งสองก็เปลี่ยนไป

ฟังฮุ่ยร้อนใจ “ปั้นซย่า แก...แกมาที่นี่ได้ยังไง?”

“ป้าใหญ่ของแกกลับมาแล้ว เธอ...เรื่องที่เธอต้องการหาตัวแกน่ะ...”

รอบดวงตาสวี่ปั้นซย่าแดง เธอวิ่งตรงเข้าไปกอดพ่อกับแม่ “พ่อคะแม่คะ พวก...พวกคุณมีเรื่องอะไร ทำไมไม่พูดกับฉันล่ะ?”

สีหน้าหลินมั่วก็เย็นชาเช่นกัน เขาเดินเข้าไปประคองพ่อตาแม่ยายให้ลุกขึ้น

“พ่อครับ แม่ครับ ใครสั่งให้พวกคุณคุกเข่ากัน?”

หลินมั่วพูดเสียงต่ำ

เวลานี้ สวี่อวี้ฟังก็วิ่งมาเช่นกัน

เธอรีบพูดทันที “โถ่เอ้ย เข้าใจผิดแล้ว เข้าใจผิดกันไปใหญ่แล้ว”

“นั่นนะ เจี้ยนกงเอ๋ย ฉันรู้ว่าเธอน่ะกตัญญู แต่เธอก็ไม่จำเป็นต้องคุกเข่าคำนับเลย...”

หลินมั่วจ้องไปที่เธอ “ใครใช้ให้คุณพูด?”

“ไสหัวออกไป!”

สวี่อวี้ฟังอดไม่ได้ที่จะโมโห “แก...ไอ้เด็กคนนี้ ทำไมแกถึงได้พูดกับผู้ใหญ่แบบนี้หา?”

เช่นเดียวกับ หวังเต๋อชิ่งเองก็เดินเข้ามา โค้งขอโทษพร้อมกับฟั่นเจิ้นหมิง ด้วยท่าทีที่ถ่อมตนเป็นอย่างมาก

ในที่สุดสวี่เจี้ยนกงก็ทนไม่ไหว พูดเสียงกระซิบ “ปั้นซย่า นี่...นี่มันเรื่องอะไรกันแน่?”

สวี่ปั้นซย่าเองก็มีสีหน้าไม่เข้าใจ เธอเองก็ไม่รู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้น

เธอรู้จักแค่ซ่งจื่อหลานกับลูเซีย แต่เธอไม่รู้ว่า ฟั่นเจิ้นหมิงและหวังเต๋อชิ่ง ทำไมถึงได้เคารพหลินมั่วขนาดนี้?

ในตอนนั้นเอง สวี่อวี้ฟังที่อยู่ด้านนอกยังคงร้องโวยวายเสียงดัง “ประธานฟั่น ประธานหวัง พวกคุณทำอะไรน่ะ?”

“ทำไมพวกคุณถึงต้องไปเกรงใจคนแซ่หลินขนาดนี้?”

“เขาก็เป็นแค่ลูกเขยที่แต่งเข้าตระกูลสวี่ของพวกเราก็เท่านั้น พวกคุณคงไม่ได้โดนเขาหลอกเอาใช่ไหม?”

คนตระกูลสวี่ก็เริ่มทยอยเอ่ยปาก ยืนยันว่าหลินมั่วก็แค่ลูกเขยที่แต่งเข้าบ้านผู้หญิง

ฟั่นเจิ้นหมิงสีหน้าเย็นชาและพูดด้วยความโกรธ “หุบปาก คุณมันหญิงปากร้าย!”

“คุณรู้อะไรบ้าง? ถึงได้กล้าไม่ให้เกียรติคุณหลินอย่างนี้?”

“คุณรู้ไหม ว่าคุณหลินคือเจ้าของศูนย์การค้าเทียนหวา เขาถือหุ้นสามสิบเปอร์เซนต์ของศูนย์การค้าเทียนหวา!”

“พวกคุณยังกล้าว่าคุณหลินเป็นคนโกหกอีกงั้นเหรอ?”