หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1137

หลินม่อใช้เวลาสามชั่วโมงเต็มในห้องใต้ดิน และในที่สุดก็ถือว่าเขาทำยาชี่ตันออกมาได้แล้ว

หลังจากที่ทำยานี้ หลินมั่วก็มองไปที่ที่เก็บวัตถุดิบในการทำยา มันพร่องไปมากจนแทบจะไม่เหลือเลยทีเดียว

วัตถุดิบทำยาที่หายากเหล่านี้เฮ่อเหล่าช่วยเขาเก็บ ล้วนเป็นของหายากทั้งหมด ใช้เวลานานมากในการเก็บรวบรวม

แต่พอใช้ทำยานี้ ทั้งหมดก็หายไปไหนพริบตา แสดงให้เห็นเลยว่ายานี้มีค่ามากแค่ไหน

……

ในเวลาเดียวกัน ในเขตชานเมืองของกว่างหยาง

กลุ่มของกู่จวินก็เข้าไปที่คฤหาสน์หลังใหญ่

ในคฤหาสน์เงียบสงัดไม่มีใครเลย

ในสุดเกี้ยวนั้นก็มาถึงที่ห้องด้านในสุด ถึงจะมีคนๆ นึงหมอบอยู่ที่พื้น

ภายใต้แสงจันทร์ยามค่ำคืน ชายผู้นี้สวมหน้ากากหัวกระโหลก ดังนั้นเขาจึงมองเห็นไม่ชัดเจน

เขาคุกเข่าลงบนพื้นและทักทายกู่จวินด้วยเสียงทุ้ม

กู่จวินไม่แม้แต่จะมองมาที่เขา เขาเดินลงจากเก้าอี้เกี้ยวอย่างช้าๆ ตรงไปที่ห้องใต้หลังคาและนั่งลง

หลังจากจิบชา เขาก็เหลือบมองชายคนนั้นและพูดเบาๆ ว่า “พวกนายทำให้ฉันผิดหวัง”

ชายสวมหน้ากากสั่นสะท้านไปทั้งตัวและพูดด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ “ท่านกู่ใจเย็นก่อน”

“ตอนแรก เรื่องทุกอย่างกำลังจะเรียบร้อยแล้ว”

“ด้วยเหตุผลบางอย่าง ชายหนุ่มชื่อหลินมั่วออกมาก่อความวุ่นวาย ทำให้แผนของเราล้มเหลวซ้ำแล้วซ้ำเล่า”

กู่จวินเย้ยหยัน “ฮึ ก็แค่พวกไร้ประโยชน์”

“แค่เด็กหนุ่มคนเดียวยังจัดการไม่ได้ ยังมีหน้ามาเจอฉันอีกเหรอ”

ชายสวมหน้ากากกระซิบ "อาจารย์กู่ ไม่ใช่ว่าเราจะจัดการกับคนๆ นี้ไม่ได้"

“แต่ว่าเขา.. มีหนานป้าเทียนอยู่เบื้องหลัง”

ใบหน้าของกู่จวินเย็นชาและถ้วยในมือของเขาก็ถูกเขาบีบจนแตก

เขาพูดด้วยเสียงทุ้มว่า "ชายหนุ่มคนนี้หน้าตาเป็นอย่างไร"

ชายสวมหน้ากากบรรยายถึงรูปลักษณ์ของหลินมั่ว แล้วกู่จวินก็ตกตะลึง

“ที่แท้เขาก็คือหลินมั่ว”

กู่จวินพูดด้วยเสียงต่ำ

ชายสวมหน้ากากประหลาดใจ “อาจารย์กู่ ท่านเคยเห็นเขาเหรอ"

“อย่างไรก็ตาม ก่อนที่ฉันจะได้กู่พิษทองคำ อย่าทำอะไรบู่มบ่าม”

“ลองคิดหาทางทำลายตระกูลติงดู”

ชายสวมหน้ากากคิดอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นก็พยักหน้าทันที “รับทราบครับ”

กู่จวินโบกมือไล่ "ไปทำงานได้แล้ว!"

ชายสวมหน้ากากถอยกลับด้วยความเคารพ

กู่จวินเปลี่ยนถ้วยชาใหม่ และจิบเล็กน้อย

เขาเดินไปที่ระเบียงแล้วมองไปข้างนอกพึมพำว่า “หลินมั่ว หลินมั่ว”

“คนนี้ ดูแล้วก็หน้าตาคุ้น”

"เขาคือใครกันแน่น"

เขาคิดอยู่พักใหญ่เขาก็อดคิดถึงหลินเซียวไม่ได้ เพราะผ่านมากว่าสิบปีแล้ว

แต่อย่างไรก็ตามกู่จวินได้ตั้งเป้าหมายที่จะฆ่าหลินมั่วไว้ในใจของเขาแล้ว

ไม่ว่าผลินมั่วจะเป็นใคร แต่ใครก็ตามที่ทำให้เขารู้สึกตกอยู่ในอันตราย จะต้องตาย