หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1147

ท่านผู้เฒ่าหลี่กัดฟันกรอดพร้อมกับพูดด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่น "หลินมั่ว เรื่องของวันนี้ตระกูลหลี่ของฉันยอมรับความพ่ายแพ้แล้ว"

"แต่แกฟังให้ดีนะ ตระกูลหลี่ของฉันเป็นหนึ่งในสิบตระกูลใหญ่ของเมืองก่วงหยาง"

"แกอยากจะทำอะไรกับบ้านตระกูลหลี่ของฉัน แกก็ต้องถามสิบตระกูลใหญ่ก่อนว่าเห็นด้วยหรือไม่"

หลินมั่วพูดอย่างเย็นชาว่า "คนแซ่หลี่ แกเป็นโรคความจำเสื่อมหรือเปล่า"

"ตอนนั้นสิบตระกูลใหญ่ไม่เห็นด้วยที่พวกแกจะมาแก้แค้นฉัน"

"มีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นก็เป็นเพราะตระกูลหลี่ของแกจะให้ฉันชดใช้ด้วยเลือด

"

"จะว่าไปแล้ว นี่ก็เป็นเพียงความแค้นส่วนตัวของฉันกับตระกูลหลี่ แล้วมันเกี่ยวอะไรกับสิบตระกูลใหญ่"

ท่านผู้เฒ่าหลี่มีสีหน้าซีดเซียว มันก็เป็นอย่างที่หลินมั่วพูดจริงๆ ในเวลานั้นสิบตระกูลใหญ่ไม่สนับสนุนพวก

เขา แต่พวกเขายังยืนยันที่จะแก้แค้น งั้นเรื่องนี้สิบตระกูลใหญ่ก็ไม่เหมาะที่จะเข้ามาแทรกแซงจริงๆ

"สรุปว่าแกคิดอย่างไรกันแน่"

ท่านผู้เฒ่าหลี่เสียงสั่น

หลินมั่วยิ้มเย็นชา "ตั้งแต่ฉันเข้ามา แกก็บอกว่าจะทำให้ฉันออกจากบ้านตระกูลหลี่ไม่ได้"

"พูดตรงๆ ก็คือพวกแกอยากได้ชีวิตของฉันมาตลอด"

"ในเมื่อเป็นเช่นนี้แล้ว ฉันก็ควรเอาชีวิตของพวกแกไปด้วย ไม่มีปัญหาใช่ไหม"

คนในตระกูลหลี่มีสีหน้าซีดเซียวกันทุกคน นี่หลินมั่วต้องการฆาตกรรมหมู่คนตระกูลหลี่งั้นเหรอ

ท่านผู้เฒ่าหลี่มองเหลาหู่และคนอื่นๆ ที่ยืนอยู่ไม่ไกล สีหน้าของเขาแทบดูไม่ได้เลย

หลังจากนิ่งเงียบไปนาน เขากัดฟันแล้วพูดว่า "คุณหลิน เรื่องนี้พวกเราตระกูลหลี่ผิดไปแล้ว"

"ผมขอโทษคุณในนามของตระกูลหลี่ แบบนี้ได้ใช่ไหม"

หลินมั่วเหลือบมองเขาแวบหนึ่ง "ถ้าแกไม่ได้จ้างผู้เอาวิญญาณหวงชิวหยุน เรื่องนี้ก็ยังสามารถคุยกันได้"

"แต่แกเชิญเขามา แสดงว่าต้องการที่จะฆ่าฉันให้ตาย"

"ในเวลานี้คำขอโทษคงไม่มีความหมายมากนัก"

ท่านผู้เฒ่าหลี่อดไม่ได้ที่จะเสียใจภายหลัง

เขาเชิญหวงชิวหยุนมาก็เพื่อใช้โอกาสนี้ฆ่าหลินมั่ว

ขณะที่ท่านผู้เฒ่าหลี่พูด หลินมั่วก็ได้จ้องมองเขาตลอดเวลา

สีหน้าของเขาไม่ได้ผิดสังเกตใดๆ และมีสีหน้าที่สงสัยแสดงว่าเขาไม่ได้โกหก

กล่าวอีกนัยหนึ่งท่านผู้เฒ่าหลี่ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับเผ่าเหมียวเจียงจริงๆ

อย่างนี้การคาดเดาก่อนหน้านี้ของหลินมั่วก็ถูกต้อง

ตระกูลหลี่ไม่ใช่ตระกูลที่สามที่ร่วมมือกับเผ่าเหมียวเจียงจริงๆ พวกเขาเป็นเพียงตัวรับกระสุนเท่านั้น

และคนที่ร่วมมือกับเผ่าเหมียวเจียงจริงๆ น่าจะเป็นคนอื่น

หลินมั่วพูดเบาๆ ว่า "แล้วครั้งนี้ทำไมพวกแกถึงบังคับให้ตระกูลติงส่งมอบหุ้นของศูนย์การค้าเทียนหวาด้วย"

ท่านผู้เฒ่าหลี่อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ "คุณหลิน เรื่องนี้จะว่าไปแล้ว ต้องโทษลูกชายอกตัญญูของผมอีก"

"เรื่องราวในครั้งนี้เขาเข้าไปยุ่งโดยที่ไม่ได้ปรึกษาผมเลย"

"ผมเพิ่งรู้เรื่องนี้ทีหลัง แต่ตอนนั้นเรื่องก็เกิดขึ้นแล้ว ผมอยากห้ามก็สายเกินไปแล้ว"

"เฮ้อ ลูกอกตัญญูคนนี้มักจะไม่เชื่อฟังผมเลย ก่อเรื่องมากมายขนาดนี้ ผมเสียใจจริงๆ ที่ให้เขาเป็นผู้นำตระกูล"

เรื่องนี้สะกิดใจของหลินมั่ว หรือว่าหลี่เฉิงตั๋วคนนี้มีปัญหาอย่างงงั้นเหรอ