เวลาห้าทุ่ม ที่ชิงหยุนคลับนอกเมือง
คลับนี้ถือว่าเป็นคลับที่มีชื่อเสียงในระดับหนึ่งในเมืองก่วงหยาง เป็นที่ที่คนใหญ่คนโตชอบมาเที่ยว
ชั้นบนสุดของคลับชิงหยุนเป็นห้องส่วนตัวระดับไฮเอนด์ที่สุดในห้องส่วนตัวทั้งหมด
ปกติแล้ว เฉพาะหัวหน้าของเหล่าตระกูลหลักทั้งสิบเท่านั้นถึงจะมีสิทธิ์ใช้ห้องนี้
แต่ตอนนี้ห้องนั้นถูกคนคนหนึ่งเหมาไว้ทั้งหมด และคนคนนั้นก็คือไท่จื่อแห่งเมืองไห่!
ไม่เพียงแค่เท่านั้น หลังจากที่ไท่จื่อมาถึงที่คลับชิงหยุน เขาก็ไล่แขกทุกคนที่อยู่ที่คลับหลิงหยุนออกไปทั้งหมด
แต่คนที่ถูกไล่ไปพวกนั้นกลับไม่บ่นอะไรสักคำ
ทุกคนรู้ถึงสถานะของไท่จื่อ จึงไม่มีใครกล้าขัดเขาสักคน
ขณะนี้ ที่ห้องโถงสุดกว้างขวางชั้นบนสุด ไท่จื่อนั่งอยู่บนโซฟาคนเดียว และด้านข้างก็มีคนยืนอยู่สามคน
สองคนในนั้นเป็นชายชราที่หน้าตาเหมือนกันมาก เขาคือบอดี้การ์ดของแมงมุมพิษ และความสามารถของพวกเขาก็น่าสะพรึงกลัวมาก
ส่วนอีกคนหนึ่งเป็นเด็กหนุ่มที่ดูมีความชั่วร้าย เขาโค้งตัวเล็กน้อยและพูดขึ้นเบาๆ “ลูกพี่ไท่จื่อครับ จะเหลือสามคนนั้นไว้จริงๆ หรือครับ”
“เห็นได้ชัดว่าคนพวกนี้จะใช้ประโยชน์จากเราในการต่อกรกับหลินมั่ว พวกเราจะให้พวกเราใช้ประโยชน์แบบนี้ไม่ได้นะครับ!”
ไท่จื่อเหลือบไปมองเขา “พวกเขาอยากจะใช้ประโยชน์จากฉันในการต่อกรกับหลินมั่วตั้งแต่แรกแล้ว เรื่องแบบนี้ยังต้องให้นายบอกอีกหรือไง”
“ฉันมาที่เมืองก่วงหยางในครั้งนี้ ฆ่าหลินมั่วเป็นแค่เรื่องรอง เหตุผลจริงๆ คือฉันจะมาหาเบื้องหลังของคนที่จัดการเรื่องทั้งหมดนี้”
“ฉันอยากจะรู้ว่าเป็นใครกันแน่ที่ใจกล้าทำให้เรื่องพัวพันมาถึงฉัน!”
“เหลือสามคนนั้นไว้ก่อน รอจัดการหลินมั่วเสร็จแล้วค่อยสืบต่อจากตรงนั้น คงจะหาคนที่อยู่เบื้องหลังเรื่องนี้เจอ”
“ในเมื่อฉันมาถึงเมืองก่วงหยางแล้วก็ทำให้เรื่องมันใหญ่ไปเลยแล้วกัน!”
เด็กหนุ่มเซวียเหม่ยถอนหายใจออกมาเบาๆ นิสัยแปลกๆ พวกนี้ของไท่จื่ออยู่ที่ไหนก็คงจะเป็นเหมือนเดิม
ขณะเดียวกันนั้น สวี่ปั้นซย่านอนไม่ได้สติอยู่ที่ห้องในสุดของชั้นบนสุด
ส่วนสวี่ปั้นซย่ากับหวงเหลียงอยู่ข้างๆ ตอนนี้สีหน้าของทั้งสองคนเต็มไปด้วยความหวาดกลัว
“คุณคะ ครั้งนี้พวกเราทำเกินไปหรือเปล่า”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะหมอเทวดา
ไม่อัพหลายวันแล้วครับแอดดดดด...
นิยายเรื่องนี้....อ่านไปไม่กี่ตอน...พ๊อตเรื่องสร้างพระเอกเป็นหมาตัวหนึ่ง...เท่านั้น...ไม่มีศักสรี อะไรเลย...โคตรโง่....ยอมให้คนอื่นกดขี่....หรือคนเขียนเองเป็นแบบนี้ครับ...งง...
นิยายไร้สาระของแท้...
นิยายน้ำเน่า...
นิยายขยะ คนแตงก็ขยะ...
ควยๆๆๆๆควย นิยายเหี้ย สัตว์...
อ่านนิยายแนวนี้มาหลายเรื่อง เรื่องนี้พ่อตาแม่ยายโคตรเห็นแก่ตัวกว่าทุกเรื่อง แถมยังบวกน้องเมียผัวน้องเมีย กุเป็นพระเอกจะเอายาตายด้านใส่อาหารให้พวกแม่งกินให้หมด ทำอาหารให้แดกทุกวันอยู่แล้วนิ...
จะมีต่อไหม...
หลินมั่วเพิ่งสร้างผลงานครั้งแรก หนานป้าเทียน,อาวุโสเฮ้อ,เฉินเซิ่งหยวน ถึงกับยอมเป็นขี้ข้า เร็วไปไหม? น่าจะทำผลงานให้พวกเขาเหล่านี้ประจักษ์สัก2-3อย่าง ให้เกรงกลัวและยอมสิโรราบ 再見...
ไม่ลงให้อ่านแล้วเหรอครับ...