หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1174

ผู้พิทักษ์ธรรมจั่วมีสีหน้าร้อนรน ถ้าอาจารย์กู่รู้เรื่องที่เขาเคยทำทั้งหมดก่อนหน้านี้ เขาคงจะพอใจอยู่หรอก?

เขารีบยกมือขึ้นปิดปากเยี่ยเหม่ย แต่ในขณะนั้นเองอาจารย์กู่ก็ได้มองมาทางพวกเขาเช่นกัน

“ให้เธอเข้ามา!”

อาจารย์กู่ออกคำสั่งเสียงแข็ง

ผู้พิทักษ์ธรรมจั่วจนปัญญา เขาจึงปล่อยให้เยี่ยเหม่ยเดินเข้าห้องไป

เมื่อเยี่ยเหม่ยมาอยู่ตรงหน้าอาจารย์กู่ เธอก็รีบคุกเข่าลงพร้อมกับเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นทั้งหมดตั้งแต่เริ่มจนจบให้เขาฟัง

เมื่ออาจารย์กู่ได้ยินดังนั้น แววตาของเขาก็ราวกับมีประกายไฟพุ่งออกมา เขาจ้องเขม็งไปทางผู้พิทักษ์ธรรมจั่วและลูกน้องทั้งสอง

ทั้งสามคนยืนหน้าซีดเผือด

ศิษย์ใหญ่อูเอ่อร์รีบพูดขึ้น “ท่านอาจารย์กู่ ท่านอย่าไปฟังที่เธอโกหกนะครับ”

“เยี่ยเหม่ยสมคบคิดกับหลินมั่วและทรยศเหมียวเจียงของพวกเรา”

“ตอนนั้นตำแหน่งที่อยู่ของพวกเราก็ถูกเธอเปิดโปง แถมท่านอาจารย์ยังถูกเธอลอบสังหารอีก!”

“ครั้งนี้ที่เธอมาเห็นได้ชัดว่าเธอต้องการสอดแนมพวกเรา แล้วนำเรื่องไปรายงานให้หลินมั่วฟัง ท่านอย่าให้เธอหลอกโดยเด็ดขาดนะครับ!”

ศิษย์รองอูเอ่อร์รีบพยักหน้า “ใช่ครับ ท่านอาจารย์กู่”

“ท่านลองคิดดูนะครับ ถ้าเธอไม่ได้สมคบคิดกับหลินมั่ว แล้วทำไมหลินมั่วต้องมาช่วยเธอครั้งแล้วครั้งเล่า”

“ผู้หญิงคนนี้เชื่อถือไม่ได้จริงๆ ท่านอย่าให้เธอหลอกได้โดยเด็ดขาดนะครับ!”

เยี่ยเหม่ยร้อนรนแทบจะบ้าตาย เธอไม่คิดเลยว่าศิษย์ทั้งสองของเธอจะทำกับเธอแบบนี้

จู่ๆ อาจารย์กู่ก็พูดขึ้น “หุบปาก!”

“เรื่องนี้ฉันจะสืบดูเอง ฉันจะต้องมีข้อแลกเปลี่ยนที่ดีให้อาจารย์อูเอ่อร์”

เยี่ยเหม่ยถอนหายใจ การที่มีผู้ผดุงความยุติธรรมอย่างอาจารย์กู่ ทำให้เธอสบายใจไม่น้อย

“เยี่ยเหม่ย ในเมื่อเธอมาแล้วก็มาช่วยอะไรฉันสักอย่างสิ!”

“ฉันต้องการให้เธอใช้กู่เสน่ห์ช่วยฉันควบคุมประมุขของตระกูลใหญ่ทั้งสิบในเมืองก่วงหยาง”

อาจารย์กู่พูดขึ้น

เมื่อได้ยินดังนั้น เยี่ยเหม่ยก็รู้สึกแปลกใจท่านอาจารย์กู่ ท่านหาตัวเด็กผู้หญิงคนนั้นเจอแล้วไม่ใช่เหรอ ทำไมยังต้องการควบคุมประมุขของตระกูลใหญ่ทั้งสิบอีก”

อาจารย์กู่ขมวดคิ้ว “เธอไม่จำเป็นต้องรู้เหตุผล ฉันถถามแค่เธอทำได้ไหม!”

เยี่ยเหม่ยยังคงสงสัย แต่สุดท้ายก็ค่อยๆ พยักหน้าลง

ไม่แปลกใจที่ไท่จื่อจะโมโหขนาดนี้!

หลายปีก่อน ตอนที่แมงมุมพิษยังไม่ได้เกิดขึ้นมามันลำบากมากจริงๆ

แต่ไม่คิดเลยว่าผู้ที่อยู่เบื้องหลังคนนี้จะมีภาพแบบนี้!

เด็กหนุ่มเซวียเหม่ยพูด “พี่ไท่จื่อ ผมตรวจสอบคนที่มาส่งเอกสารแล้ว เขาเป็นแค่ถูกจ้างมาเท่านั้น เขาไม่รู้เรื่องอะไรด้วย”

“แต่เขาบอกว่าสิ่งที่พี่อยากรู้อยู่ในแฟ้มเอกสารนี้ทั้งหมด!”

ไท่จื่อหยิบแฟ้มขึ้นมา ด้านในยังมีกระดาษอีกใบหนึ่ง

ด้านในกระดาษเป็นข้อมูลของผู้ชายที่อยู่ในรูปคนนั้น

ไท่จื่อพูดอย่างโมโห “ไปจับตัวไอ้ผู้ชายคนนี้มาให้ฉัน!”

เด็กหนุ่มเซวียเหม่ยไม่พูดพร่ำทำเพลง เขารีบเรียกลูกน้องหลายคนให้มารวมตัวไปกับไท่จื่อด้วย

พวกเขามายังคฤหาสน์แห่งหนึ่งในเมืองก่วงหยาง ก่อนจะขับรถพุ่งชนเข้าไปในประตูใหญ่

ร.ป.ภ. เหล่านั้นที่คิดจะมาขวางก็ถูกคนของไท่จื่อกลับทำร้ายบาดเจ็บสาหัส ไม่เว้นแม้แต่คนเดียว

ในที่สุด ไท่จื่อก็หิ้วปีกผู้ชายคนหนึ่งออกมาจากด้านในของคฤหาสน์ได้ ก่อนจะขับรถออกไป