ผู้พิทักษ์ธรรมจั่วมีสีหน้าร้อนรน ถ้าอาจารย์กู่รู้เรื่องที่เขาเคยทำทั้งหมดก่อนหน้านี้ เขาคงจะพอใจอยู่หรอก?
เขารีบยกมือขึ้นปิดปากเยี่ยเหม่ย แต่ในขณะนั้นเองอาจารย์กู่ก็ได้มองมาทางพวกเขาเช่นกัน
“ให้เธอเข้ามา!”
อาจารย์กู่ออกคำสั่งเสียงแข็ง
ผู้พิทักษ์ธรรมจั่วจนปัญญา เขาจึงปล่อยให้เยี่ยเหม่ยเดินเข้าห้องไป
เมื่อเยี่ยเหม่ยมาอยู่ตรงหน้าอาจารย์กู่ เธอก็รีบคุกเข่าลงพร้อมกับเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นทั้งหมดตั้งแต่เริ่มจนจบให้เขาฟัง
เมื่ออาจารย์กู่ได้ยินดังนั้น แววตาของเขาก็ราวกับมีประกายไฟพุ่งออกมา เขาจ้องเขม็งไปทางผู้พิทักษ์ธรรมจั่วและลูกน้องทั้งสอง
ทั้งสามคนยืนหน้าซีดเผือด
ศิษย์ใหญ่อูเอ่อร์รีบพูดขึ้น “ท่านอาจารย์กู่ ท่านอย่าไปฟังที่เธอโกหกนะครับ”
“เยี่ยเหม่ยสมคบคิดกับหลินมั่วและทรยศเหมียวเจียงของพวกเรา”
“ตอนนั้นตำแหน่งที่อยู่ของพวกเราก็ถูกเธอเปิดโปง แถมท่านอาจารย์ยังถูกเธอลอบสังหารอีก!”
“ครั้งนี้ที่เธอมาเห็นได้ชัดว่าเธอต้องการสอดแนมพวกเรา แล้วนำเรื่องไปรายงานให้หลินมั่วฟัง ท่านอย่าให้เธอหลอกโดยเด็ดขาดนะครับ!”
ศิษย์รองอูเอ่อร์รีบพยักหน้า “ใช่ครับ ท่านอาจารย์กู่”
“ท่านลองคิดดูนะครับ ถ้าเธอไม่ได้สมคบคิดกับหลินมั่ว แล้วทำไมหลินมั่วต้องมาช่วยเธอครั้งแล้วครั้งเล่า”
“ผู้หญิงคนนี้เชื่อถือไม่ได้จริงๆ ท่านอย่าให้เธอหลอกได้โดยเด็ดขาดนะครับ!”
เยี่ยเหม่ยร้อนรนแทบจะบ้าตาย เธอไม่คิดเลยว่าศิษย์ทั้งสองของเธอจะทำกับเธอแบบนี้
จู่ๆ อาจารย์กู่ก็พูดขึ้น “หุบปาก!”
“เรื่องนี้ฉันจะสืบดูเอง ฉันจะต้องมีข้อแลกเปลี่ยนที่ดีให้อาจารย์อูเอ่อร์”
เยี่ยเหม่ยถอนหายใจ การที่มีผู้ผดุงความยุติธรรมอย่างอาจารย์กู่ ทำให้เธอสบายใจไม่น้อย
“เยี่ยเหม่ย ในเมื่อเธอมาแล้วก็มาช่วยอะไรฉันสักอย่างสิ!”
“ฉันต้องการให้เธอใช้กู่เสน่ห์ช่วยฉันควบคุมประมุขของตระกูลใหญ่ทั้งสิบในเมืองก่วงหยาง”
อาจารย์กู่พูดขึ้น
เมื่อได้ยินดังนั้น เยี่ยเหม่ยก็รู้สึกแปลกใจท่านอาจารย์กู่ ท่านหาตัวเด็กผู้หญิงคนนั้นเจอแล้วไม่ใช่เหรอ ทำไมยังต้องการควบคุมประมุขของตระกูลใหญ่ทั้งสิบอีก”
อาจารย์กู่ขมวดคิ้ว “เธอไม่จำเป็นต้องรู้เหตุผล ฉันถถามแค่เธอทำได้ไหม!”
เยี่ยเหม่ยยังคงสงสัย แต่สุดท้ายก็ค่อยๆ พยักหน้าลง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะหมอเทวดา
นิยายเรื่องนี้....อ่านไปไม่กี่ตอน...พ๊อตเรื่องสร้างพระเอกเป็นหมาตัวหนึ่ง...เท่านั้น...ไม่มีศักสรี อะไรเลย...โคตรโง่....ยอมให้คนอื่นกดขี่....หรือคนเขียนเองเป็นแบบนี้ครับ...งง...
นิยายไร้สาระของแท้...
นิยายน้ำเน่า...
นิยายขยะ คนแตงก็ขยะ...
ควยๆๆๆๆควย นิยายเหี้ย สัตว์...
อ่านนิยายแนวนี้มาหลายเรื่อง เรื่องนี้พ่อตาแม่ยายโคตรเห็นแก่ตัวกว่าทุกเรื่อง แถมยังบวกน้องเมียผัวน้องเมีย กุเป็นพระเอกจะเอายาตายด้านใส่อาหารให้พวกแม่งกินให้หมด ทำอาหารให้แดกทุกวันอยู่แล้วนิ...
จะมีต่อไหม...
หลินมั่วเพิ่งสร้างผลงานครั้งแรก หนานป้าเทียน,อาวุโสเฮ้อ,เฉินเซิ่งหยวน ถึงกับยอมเป็นขี้ข้า เร็วไปไหม? น่าจะทำผลงานให้พวกเขาเหล่านี้ประจักษ์สัก2-3อย่าง ให้เกรงกลัวและยอมสิโรราบ 再見...
ไม่ลงให้อ่านแล้วเหรอครับ...
เพิ่งเริ่มอ่านน่าจะสนุก แต่ไม่ได้อัพเดทนานแล้วเรื่องนี้จะโดนเทหรือเปล่านะ...