หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1205

เสี่ยวเคอตะลึง “อันตรายยังไง？”

หลินมั่วไม่ตอบ และหยิบขวดแก้วด้านข้าง จากนั้นครอบแมลงตัวนั้นไว้

เสี่ยวเคอเห็นเต็มตาว่าแมลงตัวนั้นเมื่อยู่ในขวดแก้วเหมือนดุขึ้น

มันใช้หัวกระแทกขวดแก้ว ได้ยินเพียงเสียงที่ดังสะนั่น ขวดแก้วใบนั้นก็แตกกระจาย

เสี่ยวเคอตาค้าง แมลงตัวเล็กๆ กลับดุได้ขนาดนี้ ?

หลังจากที่แมลงตัวนั้นออกมาได้ มันก็มุ่งตรงมาที่เสี่ยวเคอ

ครั้งนี้ เสี่ยวเคอไม่กล้าสะเพร่าแล้ว

เขาก้าวถอย หลบการปะทะของแมลงตัวนั้น

ในขณะเดียวกัน เขาก็คว้าเก้าอี้มาหนึ่งตัว และออกแรงทุบแมลงตัวนั้น

ตามปกติแล้ว พละกำลังของเสี่ยวเคอ บวกกับน้ำหนักของเก้าอี้ เพียงพอที่จะทุบแมลงจนแบนได้

แต่ทว่า เก้าอี้ทุบลงบนตัวแมลง ราวกับทุบโดนระเบิด กลับโดนปฏิกิริยาสะท้อนกลับ

แมลงตัวนั้น ไม่เป็นอะไรเลยสักนิด !

เสี่ยวเคองงมาก นี่มันแมลงอะไร ทำไมเก่งกาจขนาดนี้

เห็นว่าแมลงตัวนั้นจะตามเขาทันแล้ว เวลานี้เอง หลินมั่ววิ่งมา

ในมือของเขาถือแก้วใบหนึ่ง เขาสาดน้ำในแก้วโดนตัวแมลงตัวนั้น

ได้ยินเพียงเสียงซีด เสี่ยวเคอเห็นว่าเหมือนแมลงตัวนั้นเจ็บปวดทรมานมาก และกลิ้งตัวดิ้นรนไปมาบนพื้น

นอกจากนี้ ตัวของแมลงตัวนี้ ก็กัดกร่อนอย่างรวดเร็ว

ไม่นาน แมลงตัวนี้ก็สลายกลายเป็นน้ำหนอง และเหม็นฟุ้งไปทั่ว

เสี่ยวเคอยืนมองตาค้างอยู่ด้านข้าง เขาตะลึงกับสถานการณ์นี้

“นี่...นี่มันตัวอะไรกันแน่”

เสี่ยวเคออดถามไม่ได้

หลินมั่วตอบ “นี่คือตัวอ่อนกู่อมตะ”

เสี่ยวเคอตกใจ “ตัวอ่อนกู่อมตะ? ”

เขาไม่เข้าใจเรื่องตัวกู่

หลินมั่วอธิบาย “ตัวอ่อนกู่อมตะ เกิดจากกู่อมตะ”

“กู่อมตะ ทุกปีจะให้กำเนิดตัวอ่อนหนึ่งตัว”

“ตัวอ่อนไม่สามารถกลายเป็นกู่อมตะได้ แต่มีความสามารถบางอย่างของกู่อมตะ”

หลินมั่ว “น้ำด่าง”

“ตัวอ่อนกู่อมตะ สิ่งเดียวที่กำจัดได้คือน้ำด่าง”

เสี่ยวเคอตะลึงตาค้าง เขานึกไม่ถึงในจุดนี้

สิ่งที่แข็งแกร่งขนาดนี้ กลับตายด้วยน้ำด่าง?

หลินมั่วคลายไหล่ “ดังนั้น ปกติกู่จวินจะไม่ใช้ตัวอ่อนกู่อมตะมาทำร้ายคน”

“นอกจากจะมั่นใจมาก สามารถให้ตัวอ่อนเข้าไปอยู่ในตัวของมนุษย์ได้”

“ไม่เช่นนั้น ตัวอ่อนนี้ เจอน้ำด่างก็สลาย จะโจมตีมนุษย์ได้อีกยังไงกัน”

“ผมคิดว่า คุณหนานน่าจะโดนกู่จวินลอบทำร้าย”

เวลานี้ หนานป้าเทียนค่อยๆ ฟื้นขึ้น และพูดเสียงเบา “คุณพูดถูก”

“ผมโดนกู่จวินลอบทำร้าย ! ”

“ไม่เช่นนั้น ครั้งนี้ ผมสามารถฆ่าเขากับมือของผมได้ ! ”

หลินมั่วประหลาดใจ “คุณหนาน คุณต้องการฆ่าใคร”

เขาพูดยังไม่ทันจบ ก็มีเสียงหัวเราะแสยะลอยเข้ามา “คนที่เขาหมายถึง ก็คือผมไง ! ”