หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1234

หลินมั่วค่อยๆ เล่าถึงสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อครู่และพูดปิดท้ายด้วยน้ำเสียงทุ้มว่า “หัวหน้าหลิน ผมคิดว่าเรื่องนี้มีหนอนบ่อนไส้ครับ”

หลินเจาอดไม่ได้ที่จะตกตะลึง “หนอนบ่อนไส้?”

“ทำไมถึงพูดแบบนั้นล่ะ”

หลินมั่วตอบด้วยน้ำเสียงทุ้ม “มือสังหารต้องรู้ล่วงหน้าว่าห้องของคุณหนูเฮ่ออยู่ที่ไหน จึงจะสามารถแอบซุ่มอยู่ด้านบนก่อนจะลงมือ”

“พวกเราย้ายเข้ามาตอนบ่าย มีเพียงคนที่นี่เท่านั้นที่รู้ว่าผมกับเธอพักอยู่ที่ไหน”

จู่ๆ ใบหน้าของหลินเจาแปรเปลี่ยนเป็นเย็นชามากขึ้น เขากำหมัดแน่นและพูดด้วยเสียงทุ้มว่า “คุณหลิน วางใจเถอะ”

“ผมจะตรวจสอบเรื่องนี้และให้คำตอบที่น่าพอใจกับคุณ!”

“ถ้าคนของผมเป็นคนปล่อยข่าวออกไป ผมไม่มีทางยอมเด็ดขาด!”

หลินหมิงที่ยืนอยู่ด้านนอกได้ยินการสนทนาระหว่างพวกเขาสองคน เขากลัวจนตัวสั่น

จากนั้นจึงรีบวิ่งไปที่ภูเขาด้านหลังเพื่อไปหาซ่งรุ่ยเจ๋อและคนอื่นๆ ที่ซ่อนตัวอยู่

“ผู้นำซ่ง เขาคือนักฆ่าอันดับหนึ่งในกว่างโจวที่คุณพูดถึงจริงเหรอ”

“ผมอุตส่าห์สร้างสภาพแวดล้อมที่ดีที่สุดให้กับเขา แต่เขากลับฆ่าหลินมั่วไม่ได้”

หลินหมิงตะโกนด้วยความโกรธ

ซ่งรุ่ยเจ๋อขมวดคิ้ว เขาไม่คิดว่าสิ่งที่แน่นอนจะผิดพลาด

ท่านอาจารย์กู่กล่าวอย่างเคร่งขรึม “ดูเหมือนว่าพวกเราจะประเมินความสามารถของหลินมั่วต่ำไป!”

“หลังจากการต่อสู้ครั้งล่าสุด เขาพัฒนาฝีมือมากขึ้นจริงๆ!”

หลินหมิงพูดด้วยความโกรธ “ตอนนี้พ่อบุญธรรมของผมส่งคนสืบเรื่องนี้แล้ว อีกไม่นานก้คงจะสืบมาถึงตัวผม”

“ด้วยนิสัยพ่อบุญธรรมถ้าเขารู้ว่าผมทำแบบนี้ เขาต้องฆ่าผมแน่!”

“คุณจะเอายังไงต่อไป”

ซ่งรุ่ยเจ๋อขมวดคิ้ว “หลินหมิง นี่คุณกำลังตั้งคำถามกับพวกเรางั้นเหรอ”

“คิดว่าตัวเองเป็นใคร กล้าดียังไงมาตะโกนใส่หน้าพวกเรา”

หลินหมิงมองดูผู้คนจากตระกูลหลักทั้งสิบรอบๆ ตัวเขาด้วยสีหน้าที่เปลี่ยนไป

“ผะ...ผมไม่ได้ตั้งคำถาม ผมแค่...คือพวกเราร่วมมือกัน...”

“ไหนๆ เรื่องก็มาถึงขั้นนี้แล้ว พวกคุณจะไม่สนใจผมก็ไม่ได้ถูกไหม”

“คุณตกลงร่วมมือกับเราเพื่อแทนที่เขา คุณไม่ได้กตัญญูขนาดนั้นหรอกนะ!”

“อีกอย่างคิดว่าตัวเองมีทางเลือกอื่นอีกไหม”

“หลินเจาจะรู้ในสิ่งที่คุณทำลงไปไม่ช้าก็เร็ว”

“ถ้าเขารู้เรื่องนี้...คุณจะเป็นคนแรกที่ตาย!”

“หลินหมิง อยากตายคนเดียวหรืออยากประสบความสำเร็จ มันขึ้นอยู่กับคุณแล้ว!”

การแสดงออกบนใบหน้าของหลินหมิงเปลี่ยนไปหลายครั้งในชั่วพริบตา ในที่สุดเขาก็กัดฟันและพยักหน้าช้าๆ “คุณพูดถูก”

“ถ้าเขาไม่ตาย ผมก็ต้องตาย!”

“พวกคุณจะทำยังไงต่อไป”

ซ่งรุ่ยเจ๋อเงยหน้าขึ้นด้วยรอยยิ้ม “ฮ่า ๆ ๆ ผู้เข้าใจสถานการณ์คือผู้เฉลียวฉลาด”

“หลินหมิง คุณไม่ทำให้ผมผิดหวังจริงๆ!”

“ไม่ต้องกังวล คราวนี้เรามายิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัวกันเถอะ”

“ไม่เพียงแต่ฆ่าหลินมั่วเท่านั้น แต่ยังจัดการหลินเจาไปด้วย แล้วคุณจะไม่ต้องกังวลอะไรอีกต่อไป”