หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1233

แม้ว่าผู้หญิงคนนี้จะสวมเสื้อผ้าของเฮ่อเชียนเสวี่ย แต่น้ำหนักตัวนั้นแตกต่างจากของเฮ่อเชียนเสวี่ยมาก

ทันทีที่หลินมั่วอุ้มเธอขึ้นมา เขาก็รู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ

แต่ในเวลานี้มันสายไปแล้ว

เขารู้สึกเจ็บที่หน้าอก มีดคมแทงตรงไปที่หัวใจของเขา

หลินมั่วตอบสนองอย่างรวดเร็วโดยการโยนผู้หญิงคนนั้นออกไป และขยับร่างกายของเขาไปด้านข้างเล็กน้อย

ถึงจะแทงไม่ถูกตำแหน่งหัวใจ แต่ก็สร้างบาดแผลขนาดใหญ่ที่หน้าอกและเลือดไหลออกมาจำนวนไม่น้อย

ผู้หญิงคนนั้นกลิ้งไปบนพื้นก่อนจะกระโดดกลับมาโจมตีหลินมั่วอีกครั้ง

หลินมั่วถอยกลับในขณะที่หลีกเลี่ยงการโจมตี

แต่ทักษะของผู้หญิงคนนี้เร็วมาก แต่เพราะอาการบาดเจ็บของหลินมั่วไม่ร้ายแรง ทำให้เคลื่อนไหวของเธอจึงช้ากว่ามาก

ผู้หญิงคนนั้นได้ทิ้งบาดแผลหลายแห่งบนร่างกายของหลินมั่ว

ในที่สุดหลินมั่วก็ฉวยโอกาสถอยหลังไปสองสามก้าว ทว่าหญิงสาวกลับติดตามไปทุกย่างก้าว

กริชในมือของเธอติดตามหลินมั่วไปอย่างใกล้ชิดราวกับหนอนใยแมงมุม

หากหลินมั่วก้าวช้าลงหนึ่งก้าว มีดเล่มนั้นแทงทะลุขั้วหัวใจเขาได้!

หลินมั่วหลบสองสามครั้ง จากนั้นฉวยโอกาสนั้นยัดยาสองเม็ดเข้าปาก

ยาคืนพลังเพียงเล็กน้อยสามารถรักษาบาดแผลได้ชั่วคราว

และยาเลือดลมใช้เพื่อเพิ่มความแข็งแกร่ง!

ทันทีที่ยาตกลงสู่ท้อง พลังภายในของหลินมั่วก็พุ่งขึ้นอย่างรวดเร็ว ความแข็งแกร่งของเขาพัฒนาขึ้นอย่างรวดเร็วเช่นกัน!

หลินมั่วออกแรงต่อยบังคับให้ผู้หญิงคนนั้นถอยหลังไปสองสามก้าว

ใช้ประโยชน์ช่วงเวลานั้นก้าวไปข้างหน้า ปล่อยพลังหมัดต่อสู้กับผู้หญิงคนนั้น

ผู้หญิงคนนี้ไม่ธรรมดาเลยจริงๆ

หลังจากที่หลินมั่วได้รับยาคืนพลังและยาเลือดลม ทั้งคู่จึงสามารถต่อสู้กันได้อย่างสูสี

สิ่งที่สำคัญที่สุดคือการโจมตีของหญิงสาวดูแปลกประหลาด ราวกับเธอเป็นนักฆ่าที่ได้รับการฝึกฝนมาอย่างเข้มงวด

หลินมั่วเกือบจะเสียเปรียบอยู่หลายครั้ง บวกกับเลือดที่ไหลออกมาจากบาดแผล หากยังเป็นเช่นนี้ต่อไป หลินมั่วจะหมดแรงไม่ช้าก็เร็ว

หลังจากต่อสู้กันได้สักพัก หลินมั่วนึกอะไรบางอย่างออก

หลังจากนั้นไม่นาน หลินเจารีบวิ่งเข้าไปในที่เกิดเหตุ

เมื่อเห็นสถานการณ์ในที่เกิดเหตุ หลินเจาก็โกรธมาก เขาตบโต๊ะในบ้านอย่างแรงและคำรามว่า “รีบไปสืบมาว่ามันคือใคร ใครบังอาจกล้าลอบสังหารแขกของฉันในอู๋ไจ้”

“ปิดกั้นทางออกทั้งหมดของอู๋ไจ้”

“ฉันจะทำให้มันเข้ามาในอู๋ไจ้แล้วออกไปไม่ได้อีกเลย”

กลุ่มรีบวิ่งออกไปและเริ่มสืบสวนเรื่องนี้

หลินเจาเดินเข้าไปเห็นอาการบาดเจ็บของหลินมั่ว สีหน้าของเขาก็ยิ่งเย็นลง

จริงๆ แล้วเขาไม่ได้สนใจความเป็นหรือความตายของหลินมั่ว

ทว่าอีกฝ่ายลอบสังหารคนในดินแดนของเขาซึ่งผิดกฎที่เขาวางเอาไว้!

“คุณหลิน วางใจเถอะ”

“ผมจะให้คำอธิบายที่น่าพอใจกับคุณอย่างแน่นอน!”

หลินเจาพูดด้วยน้ำเสียงทุ้ม ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความโกรธ