หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1277

เมื่องูยักษ์พลาดท่ามันจึงโมโหหนักกว่าเดิม ก่อนจะพุ่งเข้าหาพวกเขาอีกครั้ง

หลินมั่วผลักเซี่ยฉิงเยว่ไปหลบไปอยู่ข้างๆ ก่อนจะหลบการโจมตีของงูยักษ์จากอีกทาง

จากนั้นเขาก็วิ่งมาที่เซี่ยอู่และหยิบปืนขึ้นมา

“ขอยืมปืนหน่อย!”

หลินมั่วตะโกนเสียงดังก่อนจะขึ้นไกปืน และยิงไปทางลำตัวของงูยักษ์ทันที

เกล็ดของมันป้องกันการโจมตีได้ แต่การโจมตีที่รุนแรงแบบนี้ก็ทำให้งูยักษ์ได้รับบาดเจ็บอยู่บ้าง!

เซี่ยอู่เบิกตากว้าง เขาไม่คิดมาก่อนเลยว่าเด็กหนุ่มคนนี้จะแข็งแกร่งขนาดนี้

พวกเขานึกว่าพวกของหลินมั่วจะเป็นแค่เศษสวะไร้ประโยชน์เสียอีก

แต่ตอนนี้ผีมือที่หลินมั่วได้แสดงออกมามันล้ำหน้าเขาไปเยอะมาก!

งูพิษอาละวาดหนัก มันใช้กรงเล็บคว้าปืนออกมาก่อนจะบิดมันจนเกือบจะหัก

คนอื่นๆ ตกใจไปตามๆ กัน นี่มันสัตว์ประหลาดอะไรกันแน่

ส่วนหลินมั่วได้ใช้โอกาสนี้วิ่งไปทางข้างๆ กำแพงหิน

เขาล้วงเอาเข็มเงินออกมาก่อนจะเล็งไปที่ดวงตาของมัน และปาเข็มเงินเหล่านั้นออกไปทันที

เข็มเงินจำนวนมากแทงเข้าไปในดวงตาของงูยักษ์

เมื่องูยักษ์สูญเสียดวงตาทั้งสองมันจึงร้องครวญครางออกมาด้วยความเจ็บปวด และกลิ้งไปมาอยู่ที่พื้น หางของมันสบัดไปชนกับกำแพงหินที่หลินมั่วเหยียบอยู่จนแตกออก

หลินมั่วจึงกลิ้งลงกับพื้นและชนเข้ากับหลังของงูยักษ์

เขาหยิบมีดยาวที่อยู่บนพื้นขึ้นมา ก่อนจะหาโอกาสพุ่งเข้าไปยังลำตัวของงูยักษ์และใช้มีดแมงเข้าไปในดวงตาของมันอีกครั้ง

งูยักษ์คำรามออกมาอีกครั้ง มันกลิ้งตัวไปมาอย่างเจ็บปวด

หลินมั่วใช้มีดแทงเข้าไปในดวงตาอีกข้างของมันอย่างไม่ลังเล

เมื่องูยักษ์ถูกแทงติดต่อกันทำให้กำลังของมันค่อยๆ ลดลงจนสุดท้ายก็นอนแน่นิ่งไร้ลมหายใจอยู่บนพื้น

คนอื่นๆ ต่างมองสถานการณ์ด้วยความตกใจ ใครจะไปคิดว่าสัตว์ผู้พิทักษ์ที่มีกำลังแข็งแกร่ง สุดท้ายจะถูกหลินมั่วฆ่าตาย