หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1278

เมื่อเห็นหลินมั่วกำลังหยิบบัวเพลิงเก้ากีบ ลูกตาของคนอ้วนหวังและคนอื่นๆ ก็แทบจะถลนออกมา

พวกเขาได้รวบรวมสมุนไพรมาหลายชั่วอายุคน และพวกเขารู้ดีถึงคุณค่าของบัวเพลิงเก้ากีบ

กล่าวได้ว่าบัวเพลิงเจ็ดกลีบรวมกัน ไม่ดีเท่ากับเมล็ดบัวหนึ่งเมล็ดของบัวเพลิงเก้ากลีบ

ครั้งนี้พวกเขานำกองกำลังขนาดใหญ่หลายคน วางแผนที่จะฉกดอกบัวเพลิงเก้ากลีบ

ยิ่งไปกว่านั้น ตามแผนของพวกเขา คาดว่าไม่มีใครรู้เรื่องดอกบัวเพลิงเก้าใบ

ถึงตอนนั้น สัตว์ผู้พิทักษ์จะได้รับการจัดการและแจกจ่ายบัวเพลิงเจ็ดกลีบให้กับคนเหล่านี้ ถ้าพวกเขาแอบนำดอกบัวไฟเก้ากลีบออกไปพวกเขาจะทำเงินได้มากมาย

ใครจะคิดว่าหลินมั่วจะรู้เรื่องบัวเพลิงเก้ากลีบดีถึงขนาดเอาบัวเพลิงเก้ากลีบไป

สิ่งนี้ทำให้ชาวไร่พืชสมุนไพรหลายคนรู้สึกเหมือนคว้าน้ำเหลวในทันที

แต่ชาวไร่พืชสมุนไพรเหล่านี้ก็ฉลาดเช่นกัน

พวกเขาตอบสนองอย่างรวดเร็วและวิ่งไปขุดดอกบัวเพลิงเจ็ดกลีบในทันที

ไม่ต้องคิดถึงเรื่องบัวเพลิงเก้ากลีบ หากนำดอกบัวเพลิงเจ็ดกลีบไปบางส่วน มันก็สามารถทำเงินได้เช่นกัน

เซี่ยฉิงเยว่มองไปที่ฉาก จากนั้นมองไปที่แจกันลายครามในมือของหลินมั่ว

ทันใดนั้นเธอก็เดินไปหาหลินมั่ว "นี่ สมุนไพรนี่น่ะ ฉันซื้อแล้ว!"

“บอกราคามา!”

หลินมั่วขมวดคิ้วเล็กน้อย ไม่สนใจเธอ

ผู้หญิงคนนี้ไม่มีมารยาทจริงๆ!

ตัวเองช่วยเธอไว้เมื่อครู่ เธอไม่แม้แต่จะเอ่ยขอบคุณสักคำแถมยังพูดจาแบบนี้ เธอคิดจริงๆ เหรอว่าทุกคนในโลกจะต้องหมุนรอบตัวเธอ

เมื่อเห็นว่าหลินมั่วไม่พูดอะไร เซี่ยฉิงเยว่ก็อดไม่ได้ที่จะรำคาญ "คุณไม่ได้ยินที่ฉันพูดเหรอ"

“คุณอยากได้ราคาเท่าไหร่!”

“แค่บอกมา ฉันพร้อมจ่าย!”

หลินมั่วมองเธออย่างเย็นชา "ชีวิตของคุณมีค่าเท่าไหร่ล่ะ?"

สีหน้าของเซี่ยฉิงเยว่เปลี่ยนไป "คุณหมายความว่ายังไง"

หลินมั่ว "คุณลืมไปแล้วเหรอว่าผมช่วยชีวิตคุณไว้"

“คุณต้องใช้หนี้ผมให้หมดก่อนค่อยพูด!”

เซี่ยฉิงเยว่โกรธ "ฉันไม่ได้บอกให้คุณช่วย คุณต่างหากที่มาช่วยฉันเอง!"

เซี่ยอู่ถอนหายใจ "คุณผู้หญิง คนที่เราพามาเกือบตายไม่ก็บาดเจ็บไปไม่น้อยเลย"

“ถ้าเขาโกรธเขาจริงๆ ขึ้นมาก็ไม่รู้ว่าเขาจะฆ่าเราในป่าเขาที่นี้หรือเปล่า”

"ตอนนี้ฉันสภาพเป็นแบบนี้ เราไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขาเลย..."

เซี่ยฉิงเยว่ตกใจ มองไปที่งูสีแดงบนพื้น ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยความคับแค้นใจ และเธอก็ไม่กล้าพูดอะไรอีกในที่สุด

เพียงแต่เธอมีจิตใจที่โหดเหี้ยมอย่างเงียบๆ อยู่ในใจ

รอเดินออกจากป่านี้ เธอจะเอาบัวเพลิงเก้ากลีบนี้ออกไปให้ได้ ไม่ว่าจะอย่างไร!

หลินมั่วเดินไปที่สระน้ำและมองไปที่คนอ้วนหวังและคนอื่นๆ ที่กำลังทำงานอย่างขยันขันแข็งในการรวบรวมสมุนไพร

“ตอนนั้น เราตกลงกันว่าบัวเพลิงเจ็ดกลีบนี้ เราจะแบ่งปันกันคนละครึ่ง!”

“พวกนายเก็บมันคืนไปให้หมด พอออกมาจากภูเขาแล้วก็ค่อยมาแบ่งกัน!”

คนอ้วนหวังแทบกระอักเลือด จะเอาบัวเพลิงเก้ากลีบที่มีค่าที่สุดออกไป แล้วยังต้องแบ่งบัวเพลิงเจ็ดกลีบอีกเหรอ?

ในขณะที่เขากำลังจะพูด จู่ๆ ก็มีเสียงแผ่วเบาดังมาจากถ้ำอันมืดมิด

หลินมั่วมองเข้าใกล้ๆ และสีหน้าของเขาเปลี่ยนไปในทันที