หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1282

หลินเจากักกู่จวิน แรงกดดันจากด้านข้างของหลินมั่วก็ผ่อนคลายลงทันที และทั้งสี่คนก็ต่อสู้กันอย่างชุลมุน

กู่จวินกัดฟัน และทันใดนั้นก็หัวเราะเสียงดัง "หึ หลินเจา ฉันจะทำอะไรกับแกดี"

“ครั้งที่แล้ว พวกเราถูกแกลอบโจมตีแบบไม่ทันระวัง!”

“ครั้งนี้ พวกแกจะโชคดีขนาดนั้นเลยเหรอ”

หลินเจาก็เย้ยหยันเช่นกัน "แหคิดว่าฉันมาที่นี่คนเดียวจริงๆ เหรอ?"

ใบหน้าของกู่จวินเปลี่ยนไปเล็กน้อย "แกหมายความว่ายังไง"

ในขณะนี้ มีหายใจแผ่วเบาดังมาจากในถ้ำ "กู่จวิน ฉันอยากเจอแก แต่มันไม่ง่ายเลย!"

เมื่อได้ยินเสียงนี้ ไท่จื่อก็ตื่นเต้นทันที "ลุง!?"

ทุกคนเงยหน้าขึ้นและเห็นชายคนหนึ่งเดินออกมาจากถ้ำอย่างช้าๆ

ผู้ชายคนนี้ไม่ใช่ใครที่ไหน เขาคือหั่วหวานั่นเอง!

เมื่อเห็นหั่วหวา ลูกตาของกู่จวินเกือบจะหลุดออกมา

ในที่สุดเขาก็รู้ว่าครั้งนี้ตัวเองกระโดดลงไปในกับดักจริงๆ!

หลินมั่วพาไท่จื่อขึ้นไปบนภูเขา การเก็บสมุนไพรเป็นเพียงหนึ่งในเหตุผล จุดประสงค์ที่แท้จริงคือล่อให้เขาปรากฏตัว!

กู่จวินหันกลับมาและต้องการวิ่งหนีโดยไม่พูดอะไรสักคำ

หั่วหวายืนอยู่ที่ทางเข้าถ้ำ และใช้ฝ่ามือบังคับ กู่จวินให้ถอยออกไป

“คนนี้ ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของฉังเอง!”

หั่วหวาพูดอย่างสบายๆ โดยไม่สนใจกู่จวินแม้แต่น้อย

หลินเจาไม่พูดไร้สาระ เขาพุ่งไปหาฉินอู๋เซ่อทันทีและต่อสู้กับฉินอู๋เซ่อ

ด้วยวิธีนี้ หลินมั่วกลายเป็นคนที่ไม่มีอะไรทำทันที

เขาไม่ได้เข้าไปยุ่ง และยืนดูการต่อสู้ระหว่างทั้งสี่คน

ความแข็งแกร่งของหลินเจา แข็งแกร่งกว่าฉินอู๋เซ่อ ฉินอู๋เซ่อไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขา

สำหรับกู่จวินคนนี้มีพลังมาก เพียงแต่อ่อนกว่าหลินเจาเล็กน้อย

แต่อยู่ต่อหน้าหั่วหวา เขากลับไม่มีพลังที่จะสู้กลับ

หั่วหวาใช้วิธีการต่อยที่ง่ายที่สุด แต่เขากลับเอาชนะกู่จวินได้อย่างขาดลอย

กู่จวินร้องคำรามไม่หยุด เขาไม่สามารถทำอะไรหั่วหวาได้

ในเวลานี้ หลินมั่วเห็นจริงๆ แล้วว่าหั่วหวาผู้นี้แข็งแกร่งเพียงใด ซึ่งได้รับการยกย่องว่าเป็นผู้สืบทอดของราชันย์แห่งแดนใต้

เมื่อเห็นความตายอันน่าเศร้าของฉินอู๋เซ่อ กู่จวินก็เกือบจะทรุดลง

เขาคำรามและพุ่งไปหาหั่วหวา ต้องการที่จะฝ่าตัวออกมา

แต่หั่วหวายืนอยู่ตรงนั้นราวกับภูเขา ไม่ว่าเขาจะดิ้นรนมากแค่ไหน เขาก็ยังออกไปไม่ได้

ในที่สุด กู่จวินก็ส่งเสียงคำรามออกมาอย่างโศกเศร้า

เขาหยิบอมตะกู่ออกมาและคำรามออกมาเสียงดัง "อยากฆ่าฉันงั้นเหรอ"

"ไม่ง่ายแบบนั้นหรอก!"

ขณะที่เขาพูด เขาก็กัดมันลงไปอีกครั้งและกลืนกู่อมตะไปเกือบครึ่งนึง

เนื้อและเลือดของอมตะกู่เข้าสู่ช่องท้อง และลมหายใจของกู่จวินก็ท่วมท้นออกมา

เนื้อและเลือดของอมตะกู่ สามารถกระตุ้นพลังของปรมาจารย์ได้ และประสิทธิภาพของมันยังเหนือกว่ายาเลือดลม!

ด้วยเสียงคำรามที่ดัง เขาตบหั่วหวาไปข้างหลังอย่างไม่คาดคิด

และเขายังใช้โอกาสนี้รีบหนีออกจากถ้ำอย่างบ้าระห่ำ

“จะหนีไปไหน!”

หั่วหวาตวาดด้วยความโกรธ และไล่เขาออกไปอย่างรวดเร็ว