หลินเจากักกู่จวิน แรงกดดันจากด้านข้างของหลินมั่วก็ผ่อนคลายลงทันที และทั้งสี่คนก็ต่อสู้กันอย่างชุลมุน
กู่จวินกัดฟัน และทันใดนั้นก็หัวเราะเสียงดัง "หึ หลินเจา ฉันจะทำอะไรกับแกดี"
“ครั้งที่แล้ว พวกเราถูกแกลอบโจมตีแบบไม่ทันระวัง!”
“ครั้งนี้ พวกแกจะโชคดีขนาดนั้นเลยเหรอ”
หลินเจาก็เย้ยหยันเช่นกัน "แหคิดว่าฉันมาที่นี่คนเดียวจริงๆ เหรอ?"
ใบหน้าของกู่จวินเปลี่ยนไปเล็กน้อย "แกหมายความว่ายังไง"
ในขณะนี้ มีหายใจแผ่วเบาดังมาจากในถ้ำ "กู่จวิน ฉันอยากเจอแก แต่มันไม่ง่ายเลย!"
เมื่อได้ยินเสียงนี้ ไท่จื่อก็ตื่นเต้นทันที "ลุง!?"
ทุกคนเงยหน้าขึ้นและเห็นชายคนหนึ่งเดินออกมาจากถ้ำอย่างช้าๆ
ผู้ชายคนนี้ไม่ใช่ใครที่ไหน เขาคือหั่วหวานั่นเอง!
เมื่อเห็นหั่วหวา ลูกตาของกู่จวินเกือบจะหลุดออกมา
ในที่สุดเขาก็รู้ว่าครั้งนี้ตัวเองกระโดดลงไปในกับดักจริงๆ!
หลินมั่วพาไท่จื่อขึ้นไปบนภูเขา การเก็บสมุนไพรเป็นเพียงหนึ่งในเหตุผล จุดประสงค์ที่แท้จริงคือล่อให้เขาปรากฏตัว!
กู่จวินหันกลับมาและต้องการวิ่งหนีโดยไม่พูดอะไรสักคำ
หั่วหวายืนอยู่ที่ทางเข้าถ้ำ และใช้ฝ่ามือบังคับ กู่จวินให้ถอยออกไป
“คนนี้ ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของฉังเอง!”
หั่วหวาพูดอย่างสบายๆ โดยไม่สนใจกู่จวินแม้แต่น้อย
หลินเจาไม่พูดไร้สาระ เขาพุ่งไปหาฉินอู๋เซ่อทันทีและต่อสู้กับฉินอู๋เซ่อ
ด้วยวิธีนี้ หลินมั่วกลายเป็นคนที่ไม่มีอะไรทำทันที
เขาไม่ได้เข้าไปยุ่ง และยืนดูการต่อสู้ระหว่างทั้งสี่คน
ความแข็งแกร่งของหลินเจา แข็งแกร่งกว่าฉินอู๋เซ่อ ฉินอู๋เซ่อไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขา
สำหรับกู่จวินคนนี้มีพลังมาก เพียงแต่อ่อนกว่าหลินเจาเล็กน้อย
แต่อยู่ต่อหน้าหั่วหวา เขากลับไม่มีพลังที่จะสู้กลับ
หั่วหวาใช้วิธีการต่อยที่ง่ายที่สุด แต่เขากลับเอาชนะกู่จวินได้อย่างขาดลอย
กู่จวินร้องคำรามไม่หยุด เขาไม่สามารถทำอะไรหั่วหวาได้
ในเวลานี้ หลินมั่วเห็นจริงๆ แล้วว่าหั่วหวาผู้นี้แข็งแกร่งเพียงใด ซึ่งได้รับการยกย่องว่าเป็นผู้สืบทอดของราชันย์แห่งแดนใต้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะหมอเทวดา
เซี่ยวซิงปัง ตายไปแล้วยังจะมาคุยได้อีก ตัวละครผิดนะ...
คือคนจีนมีนเป็นแบบนี้จริงๆใช่มั้ย ดูถูกคนอื่นเป็นนิจ หลงตัวเอง แล้วก็เห็นแก่ประโยชน์ส่วนตนเป็นที่ตั้ง ยิ่งอ่านยิ่งน่ารำคาญทั้งเรื่องทั้งเรื่องไม่มีห่าไรเลยพระเอกเกินให้คนดูถูกไปทั่ว พ่อแม่นางเอกก๋หน้าเงิน นางเอกก็นอกจากรักพระเอกแล้วไม่มีอะำรเลยนอกจากสร้างปัญหา เด่วคนนั้นจ้อง คนนี้ต้อง ให้พระเอกมาคอยกำจัด วนไปวนมา อ่านแค่สี่สิบตอนก็เอียนละ ไม่รู้จริงๆนิยายจีนมันเป็นแบบนี้ทุกเรื่องจนคิดว่านี่คือนิสัยจริงๆของคนจีนไปแล้วนะนี่...
อัพวันละ 20 ตอนเหมือนเดิมก้ดีนะแอด 🥺...
รอตอนใหม่นะครับ...
ยังรออยู่นะครับ...
ไม่อัพหลายวันแล้วครับแอดดดดด...
นิยายเรื่องนี้....อ่านไปไม่กี่ตอน...พ๊อตเรื่องสร้างพระเอกเป็นหมาตัวหนึ่ง...เท่านั้น...ไม่มีศักสรี อะไรเลย...โคตรโง่....ยอมให้คนอื่นกดขี่....หรือคนเขียนเองเป็นแบบนี้ครับ...งง...
นิยายไร้สาระของแท้...
นิยายน้ำเน่า...
นิยายขยะ คนแตงก็ขยะ...