หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1307

หลินมั่ว “ฉันมาตามหาพี่ลิง”

พนักงานต้อนรับ “อ้อ มาหาพี่ลิงหรือคะ”

“ต้องขอโทษจริงๆ นะคะ ตอนนี้พี่ลิงกำลังดื่มกับคุณชายเฝิงอยู่ที่ชั้นบนค่ะ”

“หรือว่าคุณจะรออยู่ที่นี่ไหมคะ”

หลินมั่ว “ฉันมีเรื่องสำคัญที่ต้องคุยกับพี่ลิง”

“ให้ผมเข้าไปก่อนได้ไหม”

พนักงานต้อนรับมีสีหน้าลำบากใจ “คุณพี่ท่านนี้คะ ต้องขอโทษจริงๆ ค่ะ”

“ตอนที่คุณชายเฝิงดื่มอยู่ เขาไม่ชอบให้ใครไปรบกวนน่ะค่ะ”

“คุณรออยู่ตรงนี้ดีไหมคะ”

หลินมั่วขมวดคิ้วขึ้นมาเล็กน้อย ดูท่าแบบนี้คงจะขึ้นไปไม่ได้แล้ว

เขามองไปรอบๆ และพูดขึ้นมาทันที “เอาแบบนั้นก็ได้ ผมจะกลับไปรอที่รถ”

“อ้อจริงสิ พี่ลิงเขาอยู่ห้องไหนกันหรือ”

พนักงานต้อนรับมองไปยังหลินมั่วด้วยความสงสัย “พี่คะ คุณชายเฝิงมาดื่มทั้งที จะไปห้องได้อย่างไรล่ะคะ”

“พวกเขาต้องอยู่ที่ชั้น9อยู่แล้วสิ!”

“นั่นเป็นพื้นที่ของคุณชายเฝิงเลยนะคะ!”

หลินมั่วไม่ได้ตอบอะไรกลับไป ทำเพียงแค่หันหลังและเดินออกไป

พนักงานต้อนรับรู้สึกสงสัยเล็กน้อย แต่ก็ไม่ได้คิดอะไรมาก

หลังจากที่หลินมั่วเดินออกประตูไป เขาก็ไปหลบที่ด้านหลังตึก

เขาเดินวนดูรอบๆ และพบว่าด้านหลังตึกมีประตูอยู่บานหนึ่ง

ประตูถูกล็อกอีกด้านหนึ่ง หลินมั่วเดินเข้าไปลองกดดูและพบว่าประตูไม่ได้ล็อกแน่นหนาขนาดนั้น

เขาใช้มือกดตัวล็อกประตูและออกแรง มีเสียงเบาๆ ดังขึ้น จากนั้นประตูก็ถูกเปิดออกอย่างกะทันหัน

หลินมั่วรีบเข้าไปด้านในและปิดประตูลง

หลังจากเข้าไปด้านในแล้ว ก็เจอกับโถงทางเดินยาวๆ

หลินมั่วเดินไปตามทาง ทั้งสองข้างเป็นห้องที่ถูกปิดอยู่

หลินมั่วไม่มีที่ให้หลบได้เลย เขาทำได้เพียงแค่ก้มหัวลงและเดินไปด้านหน้า