คนของเหล่าหู่รีบไปที่นั่นทันที เมื่อเห็นสถานที่เกิดเหตุพวกเขาต่างก็ตกตะลึงไปตามๆ กัน
หลินมั่วให้พวกเขาคุ้มกันอยู่ที่นี่และพาพวกหญิงสาวกับเด็กๆ ออกไป
ส่วนคนที่บาดเจ็บหนักหลินมั่วก็ปฐมพยาบาลให้ก่อนแล้ว จึงรักษาชีวิตพวกเขาเอาไว้ได้ชั่วคราว
ส่วนเรื่องการฟื้นตัวคงต้องใช้เวลาสักพัก
หลังจากจัดการเรื่องทางนี้เสร็จแล้ว หลินมั่วก็ขับรถไปยังคลับอวี้จุนเพียงคนเดียว
ที่ตั้งของคลับอวี้จุนอยู่ค่อนข้างไกลและซ่อนตัวอยู่ในหุบเขา
หลินมั่วไปถึงทางเข้าของคลับและถูกบอดี้การ์ดเข้ามาขวางไว้
บอดี้การ์ดเห็นว่ารถของหลินมั่วเป็นเพียงรถธรรมดาคนหนึ่ง จึงแสดงท่าทีดูถูกออกมาเล็กน้อย
เขาหยิบไฟฉายขึ้นมาและส่องไปที่หลินมั่ว จากนั้นก็โบกมือและพูดขึ้น “บัตรสมาชิกล่ะ”
หลินมั่วหยิบบัตรใบหนึ่งออกมา “มาดูสิ”
บอดี้การ์ดรู้สึกสงสัยจึงก้มหน้าเข้าไปดู
หลังจากยื่นหัวเข้าไปในหน้าต่างรถ หลินมั่วก็จับคอของเขาไว้และบิดคอของเขาจนเขาหายใจไม่ออก
บอดี้การ์ดอีกคนหนึ่งเห็นเหตุการณ์ไม่ชัดเจนจึงไม่ได้สงสัยอะไร “ทำอะไรน่ะ”
“มีบัตรสมาชิกไหม!”
หลินมั่วจับมือของบอดี้การ์ดคนนี้ไว้และโบกมือให้อีกคนหนึ่ง
สีหน้าของบอดี้การ์ดคนนั้นเต็มไปด้วยความสงสัย “หมายความว่าไง”
“พูดมาสิ!”
หลินมั่วใช้โอกาสนี้ในการทำให้บอดี้การ์ดหมดสติไป
ขณะเดียวกันนั้น หลินมั่วก็หยิบเข็มออกมาและโยนไปอย่างรุนแรง
เข็มนั้นปักไปที่คอของบอดี้การ์ดอีกคนหนึ่งและหมดสติไปทันที
หลินมั่วลากบอดี้การ์ดสองคนนั้นไปยังห้องรักษาความปลอดภัย
เขาปลุกบอดี้การ์ดคนหนึ่งให้ตื่นขึ้นมา เมื่อบอดี้การ์ดคนนั้นรู้สถานการณ์ที่เกิดขึ้น เขาก็กระวนกระวายขึ้นมาทันที “นายจะทำอะไร”
“ฉันจะบอกนายไว้เลยนะ ที่นี่คือคลับอวี้จุน ธุรกิจของตระกูลเฝิง นาย...นายมาสร้างเรื่องที่นี่ นายอยากตายใช่ไหม”
หลินมั่วไม่ได้ตอบอะไรกลับไปแต่ใช้มีดแทงเข้าไปที่ขาของเขาทันที
บอดี้การ์ดคนนั้นอยากจะกรีดร้องออกมา แต่หลินมั่วก็ชี้มีดไปที่ซี่โครงของเขา เขาจึงไม่กล้าส่งเสียงออกมาแม้แต่น้อย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะหมอเทวดา
เซี่ยวซิงปัง ตายไปแล้วยังจะมาคุยได้อีก ตัวละครผิดนะ...
คือคนจีนมีนเป็นแบบนี้จริงๆใช่มั้ย ดูถูกคนอื่นเป็นนิจ หลงตัวเอง แล้วก็เห็นแก่ประโยชน์ส่วนตนเป็นที่ตั้ง ยิ่งอ่านยิ่งน่ารำคาญทั้งเรื่องทั้งเรื่องไม่มีห่าไรเลยพระเอกเกินให้คนดูถูกไปทั่ว พ่อแม่นางเอกก๋หน้าเงิน นางเอกก็นอกจากรักพระเอกแล้วไม่มีอะำรเลยนอกจากสร้างปัญหา เด่วคนนั้นจ้อง คนนี้ต้อง ให้พระเอกมาคอยกำจัด วนไปวนมา อ่านแค่สี่สิบตอนก็เอียนละ ไม่รู้จริงๆนิยายจีนมันเป็นแบบนี้ทุกเรื่องจนคิดว่านี่คือนิสัยจริงๆของคนจีนไปแล้วนะนี่...
อัพวันละ 20 ตอนเหมือนเดิมก้ดีนะแอด 🥺...
รอตอนใหม่นะครับ...
ยังรออยู่นะครับ...
ไม่อัพหลายวันแล้วครับแอดดดดด...
นิยายเรื่องนี้....อ่านไปไม่กี่ตอน...พ๊อตเรื่องสร้างพระเอกเป็นหมาตัวหนึ่ง...เท่านั้น...ไม่มีศักสรี อะไรเลย...โคตรโง่....ยอมให้คนอื่นกดขี่....หรือคนเขียนเองเป็นแบบนี้ครับ...งง...
นิยายไร้สาระของแท้...
นิยายน้ำเน่า...
นิยายขยะ คนแตงก็ขยะ...