หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1309

หลังจากจัดการกับสี่คนนั้นแล้ว หลินมั่วก็ไม่ได้หยุดเพียงเท่านั้น

เขาเดินต่อไปด้านหน้าและเข้าไปในห้องต่อไป

ภายในห้องนั้นมีชายหญิงอยู่คู่หนึ่ง

ชายหนุ่มกดหญิงสาวไว้และข่มขืนเธอ

หญิงสาวดูอ่อนวัยมาก เธอต่อต้านสุดชีวิต แต่สิ่งที่ได้กลับมามีเพียงแรงตบจากชายหนุ่มเท่านั้น

หญิงสาวร้องไห้ออกมาพลางจับเสื้อผ้าไว้ด้วยความสิ้นหวัง อยากจะปกป้องความบริสุทธิ์ของตัวเองสุดชีวิต

แต่ชายหนุ่มคนนั้นไม่สนใจเลยสักนิด ยิ่งเด็กสาวร้องด้วยความทรมานมากเพียงใด เขายิ่งหัวเราะออกมาอย่างสะใจมากเท่านั้น

หลินมั่วเดินเข้าไปและจับคอชายคนนั้นไว้ จากนั้นก็โยนเขาลงบนเตียง

ชายหนุ่มอยากจะต่อต้านแต่หลินมั่วก็ลากเขาไปยังข้างกำแพงและกดคอของเขาไว้กับกำแพงอย่างรุนแรง

หัวของชายหนุ่มเต็มไปด้วยเลือด ล้มกองกับพื้นและสลบไป

หลินมั่วเดินต่อไป ทุกๆ ห้องต่างเกิดเรื่องแบบเดียวกัน

หลินมั่วเดินไปสุดทางและต่อยตีตลอดทาง

ยิ่งเขาเดินไปลึกเท่าไร ในใจยิ่งโกรธขึ้นมากเท่านั้น และก็ลงมือหนักกว่าเดิมด้วยเช่นกัน

หลินมั่วเดินมาจนถึงห้องสุดท้าย เป็นห้องที่ใหญ่ที่สุด

เสียงร้องที่ดังออกมานั้นน่าเวทนามากที่สุด

หลินมั่วมองลอดเข้าไปผ่านช่องประตู ภายในห้องเป็นห้องใหญ่ๆ ห้องหนึ่ง ขนาดประมาณ 300กว่าตารางเมตร

ภายในห้องนั้นมีชายหนุ่มสิบกว่าคน

หนึ่งในนั้นมีชายรูปร่างสูงใหญ่ จุดไท่หยางนูนสูง นั่งจิบชาอยู่บนโซฟา

ที่ด้านข้างมีกรงเหล็กอยู่สิบกว่ากรง ภายในกรงเหล็กมีเด็กสาวยี่สิบกว่าคนถูกขังอยู่

และที่ด้านข้างยังมีชั้นเหล็กอีกหลายอัน

บนชั้นเหล็กมีเด็กสาวถูกห้อยอยู่หลายคน และมีชายหนุ่มหลายคนกำลังตีพวกเธออยู่

เห็นได้ชัดว่าที่นี่คือที่ที่ใช้ทรมานหญิงสาวเหล่านั้น

เสียงกรีดร้องของพวกเธอจากการโดนตีดังขึ้นมาไม่ขาดสาย อีกทั้งหญิงสาวที่อยู่ในกรงเหล่านั้นก็มีร่างกายสั่นเทาและใบหน้าซีดเซียว

หลังจากตีไปครู่หนึ่ง ชายร่างสูงใหญ่คนนั้นก็โบกมือ “พอแล้ว ไม่ต้องตีแล้ว!”

“ผิวอ่อนนุ่มขนาดนี้ ถ้าตีจนเสียของไปจะแก้ตัวกับลูกค้าอย่างไร”

ชายหนุ่มพวกนั้นรีบหยุดมือทันที หนึ่งในนั้นหัวเราะขึ้นมา “ในเมื่อพี่เสือดาวขอร้องแทนพวกเธอ งั้นฉันจะปล่อยชีวิตของหมาหนึ่งตัวอย่างพวกเธอไปแล้วกัน!”

“ถ้าครั้งหน้าฉันยังได้ยินว่าพวกเธอไม่รับแขกดีๆ อีกละก็ ฉันจะตัดแขนตัดขาพวกแกแล้วโยนออกไปให้หาอาหารเองซะ!”

หญิงสาวเหล่านั้นกลัวจนตัวสั่นเทา