หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1320

พูดจบหลินมั่วก็หันหลังกลับและเดินออกไป

คนอื่นๆ ที่เหลือมองตากันและไม่ได้พูดอะไรออกมาสักคำ

ตอนนั้นยังจะมีใครกล้าเข้าไปขวางหลินมั่วอีก

หลินมั่วขับรถของคนพวกนั้นออกไป เขาขับตรงไปยังเมืองก่วงหยางด้วยความเร็วสูง

ที่อีกด้านหนึ่ง ทางด้านตระกูลหลักทั้งสิบก็ได้รับข่าว

เมื่อรู้เรื่องพวกเขาก็โมโหมาก

โดยเฉพาะคนของตระกูลเฝิง พวกเขาโมโหจนแทบบ้า

“ถึงตอนนี้แล้วยังจะกล้าฆ่าคนจากตระกูลหลักทั้งสิบอีกหรือ”

“นายแซ่หลินมันจะกำเริบเสิบสานเกินไปแล้ว!”

“ครั้งนี้ไม่ว่ายังไงจะต้องฆ่ามันให้ได้!”

คนของตระกูลหลักทั้งสิบโห่ร้องออกมาอย่างไม่ขาดสาย

ภายใต้การหารือร่วมกันของตระกูลหลักทั้งสิบ พวกเขาได้รวบรวมยอดฝีมือทั้งหมดเอาไว้และแบ่งเป็นสามกลุ่ม แบ่งตามตำแหน่งที่เอาไว้ใช้สกัดกั้นหลินมั่ว

หลินมั่วเพิ่งจะขับรถบนทางด่วนไปได้ไม่ถึงชั่วโมง เขาก็ถูกคนของตระกูลหลักทั้งสิบขวางเอาไว้

ครั้งนี้พวกเขาพาคนมามากกว่าเดิม

อีกทั้งคนเหล่านี้ยังเป็นคนที่ยอดฝีมือของศิลปะต่อสู้

หลินมั่วรับมือกับคนมากมายขนาดนี้ด้วยตัวคนเดียว ฆ่าไปหกคน ทะลวงวงล้อมออกมา จากนั้นก็ลงจากทางด่วนและหนีขึ้นไปบนเขา

เรื่องนี้ทำให้ตระกูลหลักทั้งสิบโกรธมากยิ่งขึ้น

พวกเขาส่งคนไปมากกว่าเดิมเพื่อปิดเขาลูกนั้น

จากนั้นก็ส่งยอดฝีมือจากตระกูลหลักทั้งสิบเข้าไป พวกเขาแบ่งเป็นหลายกลุ่มเพื่อออกตามหาหลินมั่ว

ใช้เวลาทั้งหมดสองวัน หลินมั่วเจอกับพวกเขาไปสามครั้ง

ทั้งสามครั้งนี้ หลินมั่วหนีออกมาได้อย่างหวุดหวิด

เขาฆ่าคนจากตระกูลหลักทั้งสิบไปอีกสองสามคน แต่ตัวเขาเองก็ได้รับบาดเจ็บไม่น้อยเลย

โชคดีที่หลินมั่วพกเม็ดยาอายุวัฒนะติดตัวมาด้วยจำนวนหนึ่ง อาการบาดเจ็บของเขาจึงสามารถฟื้นตัวได้อย่างรวดเร็ว

หลินมั่วเร่งความเร็ว สองคนนั้นก็เร่งความเร็วด้วยเช่นกัน

เขาลดความเร็ว สองคนนั้นก็ลดความเร็วด้วยเช่นกัน

จากความเร็วของหลินมั่วแล้ว เขาไม่สามารถสลัดสองคนนั้นออกได้เลย

หลินมั่วรู้ว่าสองคนนั้นจะต้องเป็นยอดฝีมือจากตระกูลหลักทั้งสิบอย่างแน่นอน

แต่ในเมื่อสองคนนั้นเจอเขาแล้ว ทำไมถึงไม่ลงมือล่ะ

เขาคิดอยู่ครู่หนึ่ง แต่ก็ยังไม่เข้าใจ

เขาจึงไม่สนใจสองคนนั้นและเร่งฝีเท้าวางไปทางเมืองก่วงหยางต่อไป

หลังจากวิ่งไปได้ประมาณ2กิโลครึ่ง เขาเลี้ยวข้ามภูเขาลูกเล็กๆ และพบเข้ากับต้นไม้ใหญ่

ด้านล่างต้นไม้มีแผ่นหินอยู่แผ่นหนึ่ง สองข้างของแผ่นหินมีชายหนุ่มนั่งเล่นหมากรุกอยู่บนแผ่นหิน

ที่ไม่ไกลจากพวกเขามากนัก มีชายชราคนหนึ่งนอนดูท้องฟ้าอย่างสบายใจอยู่บนเนินเขาเล็กๆ

ชายวัยกลางคนสองคนที่อยู่ด้านหลังก็ตามมาเช่นกัน ทั้งห้าคนนี้ล้อมหลินมั่วเอาไว้อยู่ตรงกลาง