หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1319

หลินมั่วขมวดคิ้วแน่น “ฉันรู้เรื่องพันธมิตรของตระกูลหลักทั้งสิบอย่างพวกนาย”

“แต่ถึงแม้ว่าจะเป็นพันธมิตรกันก็ต้องแยกแยะถูกผิดได้ไม่ใช่หรือไง”

“ตระกูลเฝิงทำเรื่องที่ทำร้ายคนอื่นมากมายขนาดนั้น การตายของเขาถือว่าเป็นโทษที่เหมาะสมแล้ว!”

“ตระกูลอู๋ยื่นมือมาช่วยเขา หรือพวกนายรู้สึกว่าเรื่องที่ตระกูลเฝิงทำนั้นมันถูกต้อง”

ชายร่างกำยำโบกมือ “นายอย่าพูดมากหน่อยเลย!”

“ฉันไม่สนใจว่าคุณชายเฝิงจะทำอะไรไว้!”

“แต่ที่นายฆ่าคนของตระกูลหลักทั้งสิบ แสดงว่าเป็นศัตรูกับพวกเราอย่างเปิดเผย!”

“นายแซ่หลิน นายอย่าคิดว่านายได้รับการปกป้องจากหนานป้าเทียนแล้วจะไม่เห็นคนอื่นๆ อยู่ในสายตาแบบนี้นะ”

“ฉันจะโน้มน้าวนายอีกครั้งหนึ่ง ถ้านายไม่อยากตายก็ยอมเชื่อฟังซะ”

“ถ้าไม่อย่างนั้น ถ้าฉันลงมือด้วยตัวเอง ตอนนั้นนายจะคุกเข่าร้องขอชีวิตก็ไม่มีประโยชน์อะไรแล้วล่ะ!”

หลินมั่วหัวเสียมาก เดิมทีเขาคิดว่าจะคุยเหตุผลกับคนเหล่านี้ได้

ถ้าตระกูลหลักทั้งสิบสามารถแยกแยะถูกผิดได้ เรื่องก็จะจบ

ดูท่าตอนนี้คนของตระกูลหลักทั้งสิบจะไม่สนใจเลยว่าตระกูลเฝิงทำอะไรไปบ้าง

ถึงขั้นที่ทำให้หลินมั่วคิดว่าตระกูลหลักทั้งสิบต่างรู้อยู่แล้วว่าตระกูลเฝิงทำเรื่องอะไรลงไป

ถึงอย่างไรคนไม่น้อยจากตระกูลหลักทั้งสิบก็ไปเป็นลูกค้าที่คลับอวี้จุนอยู่บ่อยๆ

หรือก็คือคนไม่น้อยจากตระกูลหลักทั้งสิบเป็นผู้ร่วมกระทำกับคุณชายเฝิง!

หลินมั่วก้าวไปด้านหน้าอย่างช้า จากนั้นก็พูดเสียงเข้ม “ในเมื่อตระกูลอู๋อยากจะเข้าไปพัวพันกับเรื่องนี้ งั้นฉันจะทำให้พวกนายสมหวังเอง!”

“อยากจะขวางฉันก็ต้องดูแล้วว่าพวกนายมีความสามารถหรือไม่!”

ชายร่างกำยำโมโหมาก “แม่งเอ๊ย บ้าดีเดือดดีนี่”

“ฉันล่ะอยากจะเห็นนักว่านายมีความสามารถอะไรถึงมาอวดดีต่อหน้าฉัน!”

“ฆ่ามันซะ!”

คนด้านหลังของชายร่างกำยำพุ่งตัวเข้ามาหาหลินมั่วพร้อมกับคำรามเสียงดัง

หลินมั่วหยิบกริชที่เอวออกมา จากนั้นก็พุ่งตัวเข้าไปในกลุ่มคนและสู้กับพวกเขา

ชายร่างกำยำคิดไม่ถึงว่าความเร็วและการตอบสนองของหลินมั่วจะดีขนาดนี้ ทำให้เขาไม่สามารถเก็บมือได้ทันหลินมั่วยกกริชขึ้นมาและฟันไปที่หน้าอกของชายร่างกำยำหลายที

หลังจากนั้นหลินมั่วก็กลิ้งไปด้านหน้าเพื่อหลบการโจมตี

มีดหนาฟันลงที่พื้นจนเกิดเสียงดังสนั่น

ชายร่างกำยำยืนขึ้นมาอย่างโซซัดโซเซ มีรอยเลือดปรากฏบนหน้าอกของเขา คราบเลือดเริ่มขยายใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ และในที่สุดมันก็แตกออกทำให้เลือดพุ่งออกมา

เขาชี้ไปที่หลินมั่วและอ้าปากกว้าง แต่กลับไม่มีเสียงออกมาแม้แต่น้อย

สุดท้ายเขาก็ค่อยๆ ล้มลงกับพื้นและหยุดหายใจไป

คนอื่นๆ มองดูฉากนี้ด้วยความหวาดกลัวจนตัวสั่น

ความสามารถของชายคนนี้ถือว่าไม่เลวเลย แต่เมื่ออยู่ต่อหน้าหลินมั่ว เขากลับตอบกลับไปไม่ได้เลยแม้แต่น้อย

หลินมั่วเหลือบไปมองพวกเขาและพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา “บอกตระกูลหลักทั้งสิบซะ!”

“เรื่องนี้เป็นเพราะตระกูลเฝิงทำเรื่องที่ทำร้ายผู้คนมากมาย แบบที่ความตายก็ไม่สามารถชดใช้ความผิดได้!”

“หวังว่าตระกูลหลักทั้งสิบจะแยกแยะถูกผิดได้ ฉันไม่อยากเป็นศัตรูกับตระกูลหลักทั้งสิบ!”