หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1340

ไท่จื่อชำเลืองมองเขาอย่างเหยียดหยาม "เซวียอู่เยี่ยงั้นเหรอ"

“เหอะ บังเอิญจัง ฉันเพิ่งไปกินข้าวเที่ยงกับเซวียอู่เยี่ยมาพอดี”

"เซวียอู่เยี่ย บอกว่าสิ่งที่ตระกูลเฝิงได้ทำในมณฑลก่วงครั้งนี้ มันเกินไปแล้ว"

"บรรยากาศที่มณฆลก่วงต้องได้รับการเปลี่ยนแปลงหน่อยแล้ว"

แล้วสีหน้าของหัวหน้าตระกูลทั้งสิบก็เปลี่ยนไปทันที

สิ่งที่เซวียอู่เยี่ยพูดกำลังบอกพวกเขาว่าเขาสนับสนุนไท่จื่อกับหลินมั่ว!

ทุกคนมองไปที่หวังชิ่งอวิ่นโดยพร้อมเพรียงกัน

หน้าของหวังชิ่งอวิ่นเปลี่ยนเป็นสีชาด เขาคิดไม่ถึงเลยว่าเรื่องนี้จะพัฒนามาถึงจุดนี้

หวังชิ่งอวิ๋นกัดฟันและพูดว่า "แม้ว่าคุณเซวียอู่เยี่ยจะเป็นราชันย์แห่งตอนใต้ แต่ก็เป็นเรื่องในมณฑลก่วงของพวกเรา เซวียอู่เยี่ยจะเข้ามาแทรกแซงจะดูไม่เหมาะนะ!"

ไท่จื่อ "ไม่ต้องกังวล เซวียอู่เยี่ยไม่มีเวลามาจัดการปัญหาของพวกคุณหรอก"

“แต่ว่า หลินมั่วเป็นพี่ชายผม ธุระของเขาก็คือธุระของผม”

“ผมจะช่วยเขามันคงไม่มีปัญหาอะไรหรอกเนาะ”

แล้วสีหน้าของหวังชิ่งอวิ๋นก็ผ่อนคลายลงเล็กน้อย เขามองไปที่หลินมั่วอย่างเย็นชา "เหอะ คิดไม่ถึงเลยนะ"

“หลังจากที่หนานป้าเทียนจากไป คุณก็คิดจะเอาแมงมุมพิษของไห่เฉิงมาเป็นคนหนุนหลังจริงๆ เหรอ”

“แต่ว่านะ หลินมั่วถ้าคุณอยากจะครอบครองทุกสิ่งที่หนานป้าเทียนทิ้งไว้ คุณก็ควรเพิ่งพลังของตัวเองสิ”

“ถ้าคุณไม่มีพลังและคอยอาศัยแต่จะเพิ่งบารมีของคนอื่น”

"เหอะ ในมณฑลก่วงของเรา คงไม่มีใครยอมรับคุณหรอก!"

ไท่จื่อรู้สึกรำคาญและกำลังจะพูด แต่หลินมั่วก็ยืนมือมาห้ามเขา

“คุณอยากเห็นพลังที่แท้จริงของผมใช่ไหม ได้!”

“คุณจ้างมือสังหารระดับพระกาฬมานี่”

“มา ให้พวกเขาเข้ามาพร้อมกันเลย!”

"วันนี้ ถ้าผมตายที่นี่ ทุกอย่างในก่วงหยางจะคืนสู่พวกคุณ!"

หัวหน้าตระกูลทั้งสิบต่างมีความสุข

หลินมั่วชำเลืองมองพวกเขา แล้วพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา "แต่ถ้าผมฟลุ๊คชนะขึ้นมา..."

หวังชิ่งอวิ๋นพูดต่อ "ถ้าคุณชนะ ตั้งแต่คืนนี้เป็นต้นไป ทุกคนในมณฑลก่วงจะเคารพคุณ!"

ถ้าทำแบบนั้น เขาไม่รู้ว่าต้องใช้เวลานานแค่ไหนกว่าจะฮุบทั้งมณฑลก่วงได้

วิธีที่ดีที่สุดคือการทำให้พวกเขายอมศิโรราบภายในคราเดียว

ให้พวกเขารู้ว่าหลินมั่วมีพลังที่จะรับช่วงต่อกิจการของหนานป้าเทียน และก็มีความสามารถที่จะก้าวไปสู่ตำแหน่งสูงสุดของมณฑลก่วง!

และการเอาชนะมือสังหารระดับพระกาฬสิบสามคนนี้เป็นโอกาสที่ดีที่สุดของหลินมั่ว

“หัวหน้าหวัง เชิญมือสั่งหารทั้งสิบสามคนออกมาเลย!”

หลินมั่วพูดอย่างเฉยเมย

แล้วหวังชิ่งอวิ๋นก็ให้มือสังหารสิบสามคนออกมาทันทีแล้วพวกคนที่เหลือก็ออกไปจากห้อง

สนามรบถูกจัดขึ้นในห้องนี้ พวกเขาไม่ต้องการให้คนอื่นได้รับผลกระทบ

ไท่จื่อก็ยืนอยู่ข้างนอกและมองไปที่ประตูที่ปิดอยู่อย่างกระวนกระวาย

แม้ว่าพลังของหลินมั่วจะแข็งแกร่ง แต่การต้องต่อสู้กับคนที่มีฝีมือระดับเดียวกับฉินอู๋เซ่อ

ก็ถือว่าเป็นเรื่องยาก

ตอนนี้ คนคนเดียวกำลังต่อสู้กับคนมากมายและก็มีคนที่มีพลังระดับเดียวกับฉินอู๋เซ่ออยู่ในนั้นด้วยถึงสามคน หลินมั่วจะสู้ได้อย่างไร