หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1342

หลินมั่วเช็ดคราบเลือดบนใบหน้า แล้วค่อยๆ หันไปมองหัวหน้าตระกูลหลักทั้งสิบ

"ตอนนี้พวกคุณยอมหรือยัง"

หัวหน้าตระกูลหลักทั้งสิบมองหน้ากัน และท้ายที่สุดหวังชิ่งอวิ๋นก็โค้งคำนับก่อนและพูดเสียงดังว่า "ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป คุณหลินคือผู้นำแห่งมณฑลก่วง! "

หลังจากหวังชิ่งอวิ๋นตะโกนเช่นนั้น คนอื่นๆ ต่างก็โค้งคำนับตาม

ในบรรดาคนเหล่านี้ มีเพียงผู้นำตระกูลเฝิงเท่านั้นที่สีหน้าดูไม่เต็มใจ

แม้ว่าเขาจะก้มหัวลง แต่ดวงตาก็ยังคงเต็มไปด้วยความขุ่นเคือง

เพราะลูกชายของเขาเสียชีวิตด้วยน้ำมือของหลินมั่ว

หลินมั่วแสดงท่าทีไม่แยแส "ในเมื่อให้ฉันเป็นผู้นำ งั้นคงมีเรื่องที่เราควรแก้ไขกันหน่อยใช่ไหม"

"ผู้นำตระกูลเฝิง ท่านคิดว่าอย่างไร"

ผู้นำตระกูลเฝิงอดไม่ได้ที่จะสั่นสะท้านไปทั้งตัว เขารู้ว่าหลินมั่วกำลังจะคิดบัญชีกับเขา

ถ้าวันนี้หลินมั่วแพ้ เขาก็คงไม่ต้องกังวลอะไรทั้งสิ้น

แต่ตอนนี้หลินมั่วชนะแล้ว ตระกูลหลักทั้งสิบก็ถูกเหยียบลงไปแล้วเช่นกัน

ในกรณีนี้ ตระกูลหลักทั้งสิบยังจะช่วยเขาไหม

เขามองไปที่หวังชิ่งอวิ๋นเพื่อขอความช่วยเหลือ แต่หวังชิ่งอวิ๋นหันหน้าหนีและไม่ยอมสบตากับเขา

เมื่อมองไปที่หัวหน้าตระกูลหลักท่านอื่น หัวหน้าตระกูลเหล่านั้นก็เมินเขาเช่นกัน

คนเหล่านี้ไม่ใช่คนโง่ หากพวกเขายังเป็นศัตรูกับหลินมั่วอยู่อีก แสดงว่าไม่อยากแก่ตายใช่ไหม

หลินมั่วสามารถฆ่านักฆ่ามือฉมังทั้ง 13 คนได้ มันก็พิสูจน์ถึงความแข็งแกร่งของเขาได้แล้ว

อย่างน้อย ความแข็งแกร่งของตระกูลหลักทั้งสิบในตอนนี้ เป็นไปไม่ได้ที่จะเอาชนะหลินมั่ว

ภายใต้สถานการณ์เช่นนี้ ใครจะอยากไปกระตุกหนวดของหลินมั่วกันล่ะ?

เมื่อเห็นว่าไม่มีใครสนใจ จู่ๆ ผู้นำตระกูลเฝิงก็หัวเราะ "เมื่อคนล้มพร้อมจะเหยียบ เมื่อหมดอำนาจพร้อมจะจาก คนโบราณพูดไว้ไม่มีผิด! "

"เหอะ ในเมื่อวันนี้เขาลงมือกับตระกูลเฝิงของฉันได้ งั้นต่อไปจะต้องลงมือกับตระกูลอื่นเป็นแน่"

"ฉันก็อยากจะดูว่าพวกคุณจะมีความสุขกันได้นานแค่ไหน! "

หลังจากพูดจบ เขาก็ยืดตัวขึ้นทันที และจ้องไปที่หลินมั่ว

แต่ทว่า เมื่อหลินมั่วเอ่ยถึงเรื่องครั้งที่แล้วที่ตระกูลหลักทั้งสิบไปช่วยตระกูลเฝิง เขาก็ลนลานขึ้นมาทันที

สำหรับเรื่องนี้ ตระกูลหลักทั้งสิบนับว่าเป็นผู้สมรู้ร่วมคิดของตระกูลเฝิงจริงๆ

ถ้ายั่วให้หลินมั่วโกรธ แล้วเขาเอาเรื่องขึ้นมาล่ะก็ ถึงตอนนั้นตระกูลหลักทั้งสิบคงจะลำบากเอา

หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง หวังชิ่งอวิ๋นก็พยักหน้าแล้วพูด "ไม่ต้องกังวล คุณหลิน ฉันจะให้คำตอบที่น่าพอใจแก่คุณอย่างแน่นอน! "

ผู้นำตระกูลเฝิงกระวนกระวาย "หวังชิ่งอวิ๋น คุณ... คุณหมายความว่าอย่างไร"

หวังชิ่งอวิ๋นตบหน้าเขาทันที "หมายความว่ายังไงงั้นเหรอ"

"แล้วคุณคิดว่าไงล่ะ"

"นายแซ่เฝิง ตระกูลเฝิงของคุณได้ทำเรื่องที่อุกอาจมากมาย ซึ่งมันเป็นการดูถูกตระกูลหลักทั้งสิบ"

"วันนี้เราจะทำการเก็บกวาดและรักษาชื่อเสียงของตระกูลหลักทั้งสิบของพวกเรา! "

"ทุกท่านคิดว่าไง"

หัวหน้าตระกูลอีก 8 คนล้วนเห็นด้วย เรื่องเหยียบคนล้มเป็นเรื่องพวกเขาถนัดอยู่แล้ว