หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1365

เสวี่ยหลิงเอ๋อร์รีบส่ายหน้าทันที “อวิ๋นเอ๋อร์ เธอเข้าใจผิดแล้ว”

“ฉัน...ฉันตรวจร่างกายมาแล้ว จริงๆ แล้ว...จริงๆ แล้วฉันไม่ได้ถูกเขาล่วงเกินเลย”

“ฉัน...ฉันไม่มีเลือดออกเลย”

หลี่อวิ๋นจ้องเธอเขม็ง “ยัยโง่ เธอจะรู้อะไร”

“โอ้ เขาจับเธอแก้ผ้า แล้วบอกว่าไม่ได้ล่วงเกินเธอ เธอก็เชื่อหรือ”

“ทำไมเธอถึงไร้เดียงสาแบบนี้”

“เฮ้อ ถ้าเขาไม่เคยเห็น แล้วเขาจะรู้ได้ยังไงล่ะ”

สีหน้าของเสวี่ยหลิงเอ๋อร์เปลี่ยนสีแดงเข้ม “แต่ว่า ถ้า...แล้วถ้าเขาเห็นแล้ว แล้ว...ทำไมเขาถึง...เขาถึงไม่แตะต้องฉันเลยล่ะ”

หลี่อวิ๋นพูดด้วยท่าทางโกรธ “เป็นไปได้สองอย่าง!”

“อย่างแรก เขาเป็นพวกผู้ชายกระจอก ขี้ขลาดตาขาว ไม่กล้ารับผิดชอบผลที่ตามมา ดังนั้นก็เลยไม่ได้แตะต้องเธอ แค่ลวนลามเล็กๆ น้อยๆ แทน!”

“อย่างที่สอง เฮอะ เขาเป็นพวกไร้ความสามารถ ทำอะไรเธอไม่ได้ นอกจากใช้วิธีวิปริต ถอดเสื้อผ้า แล้วทำลามกกับเธอ”

เสวี่ยหลิงเอ๋อร์ตกตะลึง ดวงตาของเธอเบิกกว้าง "จ...จริงหรือ”

หลี่อวิ๋น “ถ้าไม่งั้นจะอะไรล่ะ”

“หลิงเอ๋อร์ เธอตื่นได้แล้ว”

“นี่มันยุคไหนแล้ว เธอคิดว่าโลกใบนี้จะมีสุภาพบุรุษที่มีคุณธรรมและจิตใจแน่วแน่อยู่อีกหรือ”

“ฉันจะบอกให้นะ ผู้ช่ายน่ะไม่มีดีสักคน!”

เสวี่ยหลิงเอ๋อร์หลั่งน้ำตาออกมาอีกครั้ง เมื่อนึกไปถึงความเชื่อใจที่เธอมีต่อหลินมั่ว เธอก็รู้สึกเกลียดจนแทบจะบ้า

“ฉันบอกเธอไว้เลยนะ เรื่องนี้จะไม่จบง่ายๆ แบบนี้แน่!”

“เธอมีช่องทางติดต่อเขาบ้างไหม”

“วันนี้ ไม่ว่าจะยังไงก็ตาม ฉันจะต้องกระชากตัวนายคนนี้มาให้เธอให้ได้ เพื่อช่วยระบายความเจ็บช้ำน้ำใจของเธอ!”

หลี่อวิ๋นกล่าวเสียงดัง

เสวี่ยหลิงเอ๋อร์นึกไปถึงท่าทางอันน่าเกรงขามของหลินมั่วเมื่อคืนนี้ เธอรีบโบกมือปฏิเสธทันที “ช่างมันเถอะ”

“อวิ๋นเอ๋อร์ เขามีอิทธิพลอย่างมากในเขตเมืองเอก...”

หลี่อวิ๋นยิ้มเยาะ “มีอิทธิพลมากงั้นหรือ”

“เชอะ ฉันไม่เชื่อหรอก เขาจะยิ่งใหญ่สักแค่ไหน!”