หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1442

อันที่จริง เมื่อคืนวาน สวี่เจี้ยนกงกับฟังฮุ่ยตั้งใจพาหลี่หลินออกไปซื้อเสื้อผ้าสองชุดให้เธอ

ยิ่งกว่านั้น หลี่หลินแต่งตัวเป็นพิเศษเพื่อตลาดนัดแรงงานวันนี้

ความหมายของฟังฮุ่ยนั้นง่ายมาก ร้านขายยาของพวกเขาไม่น่าดึงดูดนักสำหรับบัณฑิต

ถึงตอนนั้นอาจจะไม่มีใครเข้ามาสอบถามหางาน

ฉะนั้น วิธีดีที่สุดคือให้หลี่หลินใช้ความสวยเพื่อดึงดูดคนหางานให้เข้ามาดู

อย่างน้อยให้บัณฑิตเหล่านั้นเข้าใจค่าตอบแทนร้านขายยาของพวกเขาเสียก่อน ถึงจะรับสมัครคนได้

หลี่หลินเองก็หน้าตาสะอาดสะอ้าน หลังจากเปลี่ยนเสื้อผ้าและแต่งตัวพิถีพิถัน ดูแล้วน่าทึ่งทีเดียว

อีกทั้งเธอเพิ่งเรียนจบได้ไม่นาน ยังเป็นรุ่นน้องของนักศึกษาปริญญาโทและปริญญาเอก

สาวสวยอย่างนี้ออกไปแจกใบปลิวและยังพูดเก่ง จึงดึงคนหนุ่มสาวมาได้สองสามคนจริงๆ

หลี่หลินพาพวกเขามาหาหลินมั่ว พูดจายิ้มแย้มว่า "รุ่นพี่คะ ท่านนี่คือประธานหลินของบริษัทเรา"

"รุ่นพี่ทำความเข้าใจบริษัทเราและผลตอบแทนก่อนดีไหมคะ"

พวกเขาพยักหน้า ในความเป็นจริงเมื่อพวกเขาเห็นร้านขายยานี้ก็รู้สึกค่อนข้างดูถูก

พวกเขาเป็นผู้มีวุฒิปริญญาโทและปริญญาเอกด้านการแพทย์ พวกเขาจะไม่ไปบริษัทยาขนาดใหญ่นั่น นับประสาอะไรกับร้านขายยาเล็กๆ แห่งนี้

แต่เพราะหลี่หลิน พวกเขาจึงต้องมาที่นี่พอเป็นพิธี

พวกเขาแสร้งเข้าไปหยิบใบปลิวบนโต๊ะ

ในขณะนี้หัวหน้าที่อยู่ข้างๆ นั่งไม่ติดแล้ว

หลี่หลินชักชวนคนมาได้หลายคน เมื่อรับสมัครสำเร็จ เขาจะเดือดร้อนหรือ

เขารีบโฉบเข้าไปพูดเสียงดัง "ไฮ ทุกคน พวกเราหงเซิ่ง ฟาร์มาซูติคอล เราให้ค่าตอบแทนดีที่สุดในมณฑลก่วงแล้ว"

"พวกคุณไม่ลองมาดูบริษัทเราหน่อย"

บริษัทยาอีกแห่งหนึ่งก็เริ่มเข้ามาแย่งคนเช่นกัน