หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1455

สวี่ปั้นซย่ายกแขนขึ้นเพื่อป้องกัน และฝ่ามือนั้นก็ตบโดนแขนของเธอโดยตรง

ทว่าพละกำลังของชายฉกรรจ์นี้เยอะเกินไป คราวนี้ตบสวี่ปั้นซย่าจนเดินโซเซและล้มลงกับพื้น

แล้วชายฉกรรจ์ก็เตะเข้าที่ท้องของสวี่ปั้นซย่าและต่อว่า "ไสหัวไปให้พ้น!"

"ฟังกูให้ชัดนะ นี่ไม่ใช่กงการอะไรของมึง อย่ามาสะเออะ!"

"ไม่อย่างนั้น ระวังจะไม่ตายดี!"

สวี่ปั้นซย่าถูกเตะจนร่างของเธอตัวขดตัวงอเข้าหากัน ใบหน้าของเธอเปลี่ยนเป็นสีแดง

เมื่อเห็นชายฉกรรจ์เหล่านั้นพาตัวหญิงสาวไป สวี่ปั้นซย่าก็อดทนต่อความเจ็บปวดอย่างรุนแรงและพูดด้วยความโกรธ "หยุด...หยุดเดี๋ยวนี้!"

"กลางวันแสกๆ พวกแกยังกล้าทำอย่างนี้ พวกแกไม่ต่างอะไรกับโจรชั่วหรอก!"

"รีบปล่อยตัวเดี๋ยวนี้ ไม่งั้น ฉัน... ฉันจะไม่ปล่อยพวกแกไว้แน่!"

ชายฉกรรจ์หัวเราะทันที แล้วหันไปมองสวี่ปั้นซย่า "จะไม่ปล่อยพวกเราไปงั้นเหรอ"

"มึงเป็นใครวะ ถึงกล้าพูดอวดดีแบบนี้ออกมาได้"

สวี่ปั้นซย่าสีหน้าโมโหและพูดด้วยความโกรธ "แกฟังฉันให้ชัดนะ สามีของฉันคือหลินมั่ว!"

ชายฉกรรจ์หลายคนมองหน้ากัน และหัวหน้าของชายฉกรรจ์ก็หัวเราะและพูดว่า "หลินอะไรมั่ว กูไม่เห็นเคยได้ยินมาก่อนเลย!"

"เฮ้ ถ้าไม่ยอมล่ะก็ โทรหาสามีของมึง แล้วให้มันมาลองดูหน่อยซิ"

สีหน้าของสวี่ปั้นซย่าเปลี่ยนไปและพูดเสียงดัง "ฉันเตือนแกไว้นะ ว่าสามีของฉันอารมณ์ร้อน!"

"เขา...เขาเป็นผู้ที่มีอิทธิพลในมณฑลก่วง!"

ชายฉกรรจ์หลายคนหัวเราะพร้อมกัน "ผู้ที่มีอิทธิพลในมณฑลก่วง?"

"ฮ่าฮ่าฮ่า ยังมีใครกล้าเรียกตัวเองว่าอย่างนั้นอีกเหรอ"

"ตลกจริงๆ เลยโว้ย!"

ชายฉกรรจ์ที่เป็นหัวหน้าเดินตรงไปข้างหน้าสวี่ปั้นซย่า "ผู้ที่มีอิทธิพลในมณฑลก่วงงั้นหรือ"

"ได้ มึงให้มันมาให้กูได้รู้จักหน่อยซิ!"

หน้าของสวี่ปั้นซย่าแดงก่ำ เห็นได้ว่าเหล่าคนที่อยู่ข้างหน้านี้ไม่รู้เรื่องของหลินมั่วเลย

เธอหายใจเข้าลึกๆ และทันใดนั้นก็พูดเสียงดัง "พวกแกไม่รู้จักสามีของฉันก็ไม่เป็นไร"

"ทว่าสามีของฉันมีเพื่อนพ้อง พวกแกต้องรู้จักแน่นอน!"

"เขาชื่อไท่จื่อ มาจากเมืองไห่!"

เมื่อได้ยินเช่นนี้ สีหน้าของชายฉกรรจ์ก็เปลี่ยนไปทันที

หลินมั่วเพิ่งมีชื่อเสียงเมื่อไม่นานมานี้ เป็นเรื่องปกติที่คนเหล่านี้จะไม่รู้