หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1491

ถังอวี่ชิงเย้ยหยัน “เหอะ หลานหลาน เธอไม่รู้จริงหรือแกล้งไม่รู้”

“คนที่โค่นล้มตระกูลหวังคือแมงมุมพิษแห่งเมืองไห่ เกี่ยวอะไรกับเขา”

“เขาแค่อาศัยอำนาจของไท่จื่อแห่งเมืองไห่เท่านั้น เขาเองไม่ได้ทำอะไร”

อู๋หลานมองรอบๆ ด้วยความตื่นตระหนก และพูดด้วยเสียงต่ำ “อวี่ชิงอ่า คำพูดเหล่านี้ เธอพูดกับฉันได้ แต่อย่าเผยแพร่ออกไป”

“เธอบอกว่าคุณหลินอาศัยอำนาจของไท่จื่อ? ”

“เหอะ และเธอรู้ไหม คุณหลินกับไท่จื่อรู้จักกันยังไง”

ถังอวี่ชิงส่ายหน้างุนงง เธอรู้เรื่องพวกนี้ที่ไหน

อู๋หลานสูดหายใจลึกและพูดเสียงต่ำ “พวกลุงๆของฉันอาศัยอยู่ที่เมืองก่วงหยาง เขารู้เรื่องนี้ดี”

“หลินมั่วและไท่จื่อ เดิมทีเป็นคู่อริกัน”

“หลินมั่วฆ่าลูกน้องของไท่จื่อสิบกว่าคนเพื่อแก้แค้น ไท่จื่อไปที่เมืองก่วงหยาง และจะสังหารหลินมั่ว”

“สุดท้าย ไท่จื่อไม่เพียงไม่สามารถสังหารหลินมั่วได้ และยังถูกหลินมั่วจับตัวไว้”

“ต่อมาแมงมุมพิษออกโรงเอง ถึงช่วยไท่จื่อมาได้”

“ส่วนหลินมั่วกับไท่จื่อก็คือมีเรื่องกันมาก่อนถึงได้รู้จักกัน แล้วต่อมาถึงกลายเป็นเพื่อนสนิทกัน”

“เธอบอกว่าหลินมั่วพึ่งพาไท่จื่อ? ฉันบอกเธอแบบนี้ละกัน อำนาจของหลินมั่วตอนนี้ เทียบเคียงได้กับแมงมุมพิษ”

“ถ้าเขาอยากกลายเป็นผู้สูงศักดิ์ของมณฑลก่วงละก็ ไม่ต้องพึ่งพาใครทั้งนั้น ! ”

ถังอวี่ชิงเบิกตาโต แสดงสีหน้าไม่อยากเชื่อ

เมื่อก่อนเธอเข้าใจมาตลอดว่าหลินมั่วเป็นแค่หุ่นเชิดที่ไท่จื่อแห่งเมืองไห่ผลักดันออกมาเท่านั้น

ตอนนี้ได้ยินที่อู๋หลานพูด จู่ๆ เธอพบว่า ข่าวที่เธอได้รับล้วนผิดทั้งหมด

มิน่าคุณปู่กับพ่อถึงเคารพหลินมั่วขนาดนั้น !

นี่คือคนใหญ่คนโตที่แท้จริง นี่คือผู้สูงศักดิ์ของมณฑลก่วงที่แท้จริง

ย้อนนึกถึงทัศนคติที่ตัวเองมีแต่หลินมั่วในคืนนี้ ถังอวี่ชิงหวั่นใจมาก

ถังอวี่ชิงสีหน้าแย่ยิ่งกว่า

เธอเอาหน้าที่ไหนไปเจอหลินมั่ว

และเวลานี้เองสาวสวยไฮโซคนหนึ่งก็เดินเข้ามาด้วยสีหน้าเพ้อฝันอย่างเต็มที่ “ได้ยินว่าคุณหลินอายุไม่เยอะ เท่าๆ กับเรา”

“ไม่รู้ว่าเขาจะชอบผู้หญิงแบบไหน”

หญิงสาวด้านข้างสองสามคนหัวเราะครืนขึ้นมา “โย่ว ยังไม่ทันได้เจอคุณหลินก็คิดวิธีอ่อยเขาแล้วเหรอ”

สาวสวยคนนี้ไม่ยอมแพ้ และยิ้มตอบ “พวกเธอแต่งตัวสวยขนาดนี้ หรือไม่มีความคิดนี้? ”

ทุกคนหัวเราะครืนขึ้นอีกครั้ง

ขณะเดียวกัน อู๋หลานก็เบ้ปาก “ฉันว่า พวกเธอล้มเลิกความคิดนี้เถอะ”

“สวี่ปั้นซย่าภรรยาของหลินมั่วคือนางงามอันดับหนึ่งของเมืองก่วงหยาง”

“ส่วนเรา ไม่มีทาง ! ”