หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1500

หลินมั่วสั่งการเสร็จก็กลับไปก่อนแล้ว

ถังอวี่ชิงยืนอยู่ตรงทางออก เห็นหลินมั่วเดินมา หัวใจของเธอก็เต้นรัว

เธอพยายามฉีกยิ้มอย่างงดงาม ต้อนรับหลินมั่วเดินมา และอยากทักทายกับหลินมั่วต่อหน้าทุกคน

ในสถานการณ์แบบนี้ ได้คุยกับหลินมั่วสองสามคำ เพียงพอที่ทำให้ทุกคนเปลี่ยนความคิดแล้ว

ต้องรู้ว่า จริงๆ แล้วคุณหนูคุณชายทายาทเศรษฐีเกล่านั้นทำได้แค่มองหลินมั่วจากระยะไกล

ถังอวี่ชิงทำแบบนี้ เพื่อทดแทนความผิดที่ได้ทำไว้ในงานเลี้ยงค่ำคืน

แต่ทว่า เธอยังไม่ทันเดินไปหาหลินมั่ว ก็ถูกผู้นำตระกูลสองคนขวางไว้แล้ว

ผู้นำตระกูลเหล่านี้ล้อมรอบหลินมั่ว ราวกับผลักคนที่ไม่เกี่ยวข้องออกไปอย่างไรอย่างนั้น จากนั้นก็ผลักเธอออก

ตอนที่หลินมั่วเดินผ่านเธอ ไม่มองเธอสักนิด เดินผ่านตัวเธอไปเลย ราวกับเห็นเธอเป็นอากาศ

ถังอวี่ชิงงุนงง เธอในฐานะคุณหนูใหญ่ตระกูลถัง เคยถูกปฏิบัติแบบนี้ที่ไหน

เธอรีบหันไปมองหลินมั่ว อ้าปากอยากเรียกคุณหลิน

แต่สุดท้าย เธอก็พูดไม่ออก

เธอไม่รู้ว่าหลินมั่วจะสนใจเธอไหม หากไม่สนใจเธอ เช่นนั้นเธอก็ไม่ขายหน้าเหรอ

มองหลินมั่วเดินออกไปด้วยสายตา ในที่สุดถังอวี่ชิงก็ทนไม่ไหว น้ำตาไหลออกมา

เธอรู้ว่า สุดท้ายตัวเองก็พลาดโอกาสครั้งนี้ไปแล้ว !

บางคน บางเรื่อง เมื่อพลาดไปแล้ว ก็คือสูญเสียไปตลอดกาล แม้แต่โอกาสการเสียใจยังไม่มี !

เมื่อหลินมั่วกลับไป คนที่ยืนเฝ้าอยู่ด้านนอกถึงสามารถเข้ามาในลานไควฟงได้

หลังจากที่ผู้นำตระกูลทุกท่านเข้าพบไท่จื่อแล้ว ต่างก็ออกจากลานไควฟง

ทำให้ในที่สุดลานไควฟงก็กลับมาอยู่ในสถานการณ์ปกติ ดนตรีดังขึ้น แสงสีสาดส่อง