หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1501

เมื่อหลินมั่วกลับมาถึงเมืองก่วงหยาง เขาก็รีบมาที่อุตสาหกรรมยาสวี่ซื่อทันที

ในวันแรก สวี่ปั้นซย่าโทรหาหลินมั่ว บอกเขาว่าบรรดาเจ้าของร้านขายยา ที่เคยทำสัญญาร่วมมือทางการค้ากับอุตสาหกรรมยาสวี่ซื่อ ตอนนี้พวกเขามาเอะอะโวยวายต้องการจะยกเลิกสัญญาทิ้ง

เรื่องนี้ไม่ได้เกิดขึ้นเป็นครั้งแรก

ก่อนหน้านี้เมื่อครั้งที่ตระกูลฮั่วต้องการกวาดล้างอุตสาหกรรมยาสวี่ซื่อ เจ้าของร้านขายยาเหล่านั้นก็เคยโวยวายแบบนี้มาแล้วครั้งหนึ่ง

เพียงแต่ว่าครั้งนั้น เป็นช่วงที่หลินมั่วเพิ่งเริ่มต้น อุตสาหกรรมยาสวี่ซื่อก็ยังไม่มีเงินทุนอะไร

ดังนั้น แม้ว่าปัญหาในตอนนั้นจะถูกแก้ไขเรียบร้อยและท้ายที่สุดเจ้าของร้านเหล่านั้นก็ยังคงร่วมมือกับอุตสาหกรรมยาสวี่ซื่อต่อไปแล้ว

ทว่าสถานการณ์ในตอนนี้ไม่เหมือนกับคราวที่แล้ว

ตอนนี้หลินมั่วเป็นถึงอาวุโสแห่งมณฑลก่วง อุตสาหกรรมยาสวี่ซื่อก็มีเงินทุนมหาศาล ไม่จำเป็นต้องกลัวเลยว่าบรรดาเจ้าของร้านยาเหล่านี้จะใช้วิธีตัดท่อน้ำเลี้ยงกับพวกเขา

ต่อให้เจ้าของร้านทุกคนถอนทุนที่ลงทุนเอาไว้ทั้งหมดกลับไป อุตสาหกรรมยาสวี่ซื่อก็ยังมีเงินทุนของตัวเองเพียงพอที่จะสามารถพัฒนาต่อไปได้

นอกจากนี้ อุตสาหกรรมยาสวี่ซื่อและตระกูลหลักทั้งสิบแห่งมณฑลก่วงก็ยังมีความร่วมมือกันอีกด้วย

ในเวลานี้ หลินมั่วเองก็อยากให้ผู้ค้ายาเหล่านี้ยุติสัญญากับอุตสาหกรรมยาสวี่ซื่อเสีย

ด้วยวิธีนี้ เขาสามารถยึดสิทธิ์ของตัวแทนในแต่ละมลฑลกลับคืนมา และมอบให้กับตระกูลหลักทั้งสิบในมณฑลก่วงทำหน้าที่เป็นตัวแทน

หลินมั่วควบคุมตระกูลหลักทั้งสิบแห่งมณฑลก่วง เมื่อสิทธิ์ในการเป็นตัวแทนเหล่านี้อยู่ในมือของพวกเขา มันก็เทียบเท่ากับอยู่ในมือของหลินมั่วเองด้วย

ดังนั้น เมื่อบรรดาเจ้าของร้านยามาบอกเลิกสัญญา ก็ถือว่าพวกเขาหาเรื่องใส่ตัวเอง!

แต่เหตุผลที่หลินมั่วรีบกลับมาที่เมืองก่วงหยาง ก็เพราะเขารู้สึกประหลาดใจมากกับท่าทีของเจ้าของร้านยาเหล่านี้

อันที่จริงเวลานี้หลินมั่วมีอำนาจมาก บรรดาเจ้าของร้านยาเองก็น่าจะรู้เรื่องนี้ดี

ยิ่งไปกว่านั้น หากว่ายาตัวใหม่ของอุตสาหกรรมยาสวี่ซื่อออกสู่ตลาด มันจะต้องขายดิบขายดีอย่างแน่นอน และเมื่อถึงเวลานั้น ตราบใดที่พวกเขายังเป็นตัวแทนขายยาตัวนี้ ก็จะสามารถหาเงินได้มากมาย

แต่ภายใต้สถานการณ์ดังกล่าว เจ้าของร้านขายยาเหล่านี้กลับเลือกที่จะยกเลิกสัญญา ตกลงมันเป็นอย่างไรกันแน่

เมื่อมาถึงอุตสาหกรรมยาสวี่ซื่อ เขาก็เจอหญิงสาวคนหนึ่งกำลังวิ่งเข้ามา เธอคนนี้คือเลขาของสวี่ปั้นซย่า

เลขานุการขมวดคิ้ว ราวกับว่าเธอกำลังประสบปัญหาบางอย่างเข้า

“เธอจะไปไหนน่ะ”

“แปั้นซย่าล่ะ”

สวี่ปั้นซย่ากำลังนั่งอยู่ที่เก้าอี้หลังโต๊ะทำงาน สีหน้าของเธอเย็นชา

อีกด้านหนึ่ง หยวนเต๋อ วั่นฉงซาน และตัวแทนคนอื่นๆ นั่งอยู่ที่โซฟาด้วยสีหน้าเคร่งขรึม

นอกจากนี้ยังมีตัวแทนขายยาหลายคน กำลังยืนถกเถียงกันหน้าดำหน้าแดง

ชายคนหนึ่งตะโกนเสียงดัง “ประธานสวี่ คุณหมายความว่ายังไง"

“เรียกเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยมา ต้องการขู่ให้พวกเรากลัวงั้นหรือ"

“ผมรู้ว่าคุณหลินสามีของคุณ ตอนนี้เป็นถึงอาวุโสแห่งมณฑลก่วง และอุตสาหกรรมยาสวี่ซื่อของคุณก็ไม่เหมือนเมื่อก่อนแล้ว!”

"ขอเพียงคุณอยากจะลงมือ เพียงแค่นิ้วเดียวก็สามารถบี้มดตัวน้อยๆ อย่างพวกเราให้ตายได้อย่างง่ายดาย พวกเราไม่สามารถต่อกรกับพวกคุณได้อยู่แล้ว!"

"แต่ไม่ว่าจะทำอะไร พวกเราก็ควรต้องยึดตามหลักเหตุผล"

"ในธุรกิจ คุณยิ่งต้องให้ความสำคัญกับความซื่อสัตย์และจริงใจ!"

"อุตสาหกรรมยาสวี่ซื่อของคุณไม่ซื่อสัตย์ หากคุณไม่ให้คำอธิบายแก่เราเกี่ยวกับเรื่องนี้ ผม...ต่อให้ต้องตาย ก็จะต้องทวงถามคำอธิบายจากคุณให้ได้!”