หลินมั่วฟังออกว่า คำพูดของหยวนเต๋อนั้น มีนัยยะบางอย่าง
“ยาตัวใหม่ของอุตสาหกรรมยาสวี่ซื่อของเรา ได้ถูกค้นคว้าและวิจัยโดยอุตสาหกรรมยาสวี่ซื่อแน่นอน"
สวี่ปั้นซย่ารีบตอบ
หยวนเต๋อพยักหน้า และพูดต่อทันที “แต่ผมได้ยินมาว่า ยาฟื้นฟูตัวนี้ เป็นยาที่พัฒนาขึ้นโดยว่านชุนถังจากมณฑลซู”
“นอกจากนี้ ว่านชุนถังยังเตรียมที่จะยื่นจดสิทธิบัตรด้วย”
“ในเวลานี้ หากมีบริษัทอื่นๆ ผลิตยาฟื้นฟูตัวใหม่นี้ขึ้นอีก หรือว่ามีการขายยาฟื้นฟูนี้ผ่านช่องทางตัวแทนอื่นๆ ถือเป็นเรื่องผิดกฎหมาย และจะต้องโดนค่าปรับที่สูงลิบลิ่ว!”
ตัวแทนคนอื่นๆ พยักหน้าตามคำกล่าวของเขา และหนึ่งในนั้นก็พูดด้วยน้ำเสียงแกมร้องไห้ว่า “ประธานหลิน พวกเรา...พวกเราเป็นแค่นักธุรกิจตัวเล็กๆ เรารับมือกับปัญหาใหญ่แบบนี้ไม่ไหวหรอกครับ”
“ว่านชุนถังได้ประกาศเรื่องนี้ออกไปแล้ว แถมยังบอกกล่าวกับต่างประเทศอีกด้วย”
“หากว่ามีใครเป็นตัวแทนขายยาฟื้นฟูนี้โดยไม่ผ่านว่านชุนถัง พวกเขาจะฟ้องตัวแทนเหล่านั้นทันที "
"ว่านชุนถังเป็นบริษัทอุตสาหกรรมยาที่ใหญ่ที่สุดในมณฑลซู และเบื้องหลังคือตระกูลหลักทั้งสิบในมณฑลซู นักธุรกิจเล็กๆ อย่างเรา จะกล้าไปสู้กับพวกเขาได้ยังไง"
ใบหน้าของหลินมั่วเคร่งขรึมขึ้นมาทันที และคิ้วของเขาขมวดแน่น
ยาฟื้นฟูนี้เป็นสูตรลับที่เขาได้รับจากป้ายหยก
ซึ่งตามหลักแล้ว เป็นไปไม่ได้เลยที่คนอื่นจะรู้สูตรลับนี้
ว่านชุนถังได้รับมันมาได้อย่างไร
พวกเขาสามารถวิจัยและพัฒนายาฟื้นฟูตัวนี้ได้อย่างไร
แต่ถึงขนาดกล้ายื่นขอจดสิทธิบัตร แสดงว่าต้องมีความมั่นใจอยู่บ้าง
หลินมั่วรู้สึกตะหงิดใจว่า ต้องมีบางอย่างผิดปกติอยู่เบื้องหลังเหตุการณ์นี้แน่!
จู่ๆ สีหน้าของสวี่ปั้นซย่าก็เปลี่ยนไป "นี่...มันจะเป็นไปได้ยังไง"
“ยาฟื้นฟูตัวนี้ได้รับการพัฒนาโดยอุตสาหกรรมยาสวี่ซื่อ"
"แล้ว...มันเกี่ยวอะไรกับว่านชุนถัง"
หยวนเต๋อเอ่ยเสียงเบา “ประธานสวี่ เรายังไม่ได้สรุปว่าใครกันแน่ที่เป็นผู้คิดค้นและพัฒนายานี้"
“เพียงแต่ว่าตอนนี้กรรมสิทธิ์ของยาตัวนี้กำลังเป็นข้อพิพาท ในฐานะตัวแทน เราทำได้แค่เพียงปกป้องตัวเอง”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะหมอเทวดา
เซี่ยวซิงปัง ตายไปแล้วยังจะมาคุยได้อีก ตัวละครผิดนะ...
คือคนจีนมีนเป็นแบบนี้จริงๆใช่มั้ย ดูถูกคนอื่นเป็นนิจ หลงตัวเอง แล้วก็เห็นแก่ประโยชน์ส่วนตนเป็นที่ตั้ง ยิ่งอ่านยิ่งน่ารำคาญทั้งเรื่องทั้งเรื่องไม่มีห่าไรเลยพระเอกเกินให้คนดูถูกไปทั่ว พ่อแม่นางเอกก๋หน้าเงิน นางเอกก็นอกจากรักพระเอกแล้วไม่มีอะำรเลยนอกจากสร้างปัญหา เด่วคนนั้นจ้อง คนนี้ต้อง ให้พระเอกมาคอยกำจัด วนไปวนมา อ่านแค่สี่สิบตอนก็เอียนละ ไม่รู้จริงๆนิยายจีนมันเป็นแบบนี้ทุกเรื่องจนคิดว่านี่คือนิสัยจริงๆของคนจีนไปแล้วนะนี่...
อัพวันละ 20 ตอนเหมือนเดิมก้ดีนะแอด 🥺...
รอตอนใหม่นะครับ...
ยังรออยู่นะครับ...
ไม่อัพหลายวันแล้วครับแอดดดดด...
นิยายเรื่องนี้....อ่านไปไม่กี่ตอน...พ๊อตเรื่องสร้างพระเอกเป็นหมาตัวหนึ่ง...เท่านั้น...ไม่มีศักสรี อะไรเลย...โคตรโง่....ยอมให้คนอื่นกดขี่....หรือคนเขียนเองเป็นแบบนี้ครับ...งง...
นิยายไร้สาระของแท้...
นิยายน้ำเน่า...
นิยายขยะ คนแตงก็ขยะ...