หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1518

หลี่ว์ฉังหมิงไม่รู้จักหลินมั่ว แต่เขารู้จักเหลาหู่

ถึงขั้น ก่อนที่เหลาหู่จะมาอยู่กับหลินมั่ว เขาเคยเจอเหลาหู่มาก่อน

ตอนนั้นเหลาหู่เป็นเพียงราชาหู่แห่งสายใต้ แต่เป็นบุคคลที่หลี่ว์ฉังหมิงละเมิดไม่ได้แล้ว

ภายหลัง ถึงแม้ว่าตระกูลหลี่ว์เข้ามาอยู่ในสิบตระกูลใหญ่ แต่ฐานะของเหลาหู่ก็สูงขึ้น กลายเป็นราชาใต้พิภพของเมืองก่วงหยางอย่างแท้จริง

ครั้งที่แล้ว หลี่ว์ฉังหมิงพลาดพลั้งไปละเมิดเพื่อนของเหลาหู่ ตกใจจนล้มคุกเข่าลงที่พื้น

และเหลาหู่ไม่มองเขาสักนิดเดียว นี่คือความต่างของเขาสองคน

ตอนนี้ มาเจอเหลาหู่ที่นี่ หลี่ว์ฉังหมิงจะไม่ตกใจได้ยังไง

แต่ทว่า คุณนายหวังยังไม่รู้เรื่องราว

เธอรีบวิ่งมาหาหลี่ว์ฉังหมิง และพูดเสียงดัง “ที่รัก คือไอ้เลวคนนี้”

“เมื่อสักครู่ เขาอยู่ช่วยนายแซ่หลินที่นี่”

“และยังบอกว่าจะกำจัดฉัน และไม่เห็นตระกูลหลี่ว์อยู่ในสายตา ! ”

“ที่รัก ปล่อยเขาไปไม่ได้นะ ! ”

ได้ยินแบบนี้ หลี่ว์ฉังหมิงแทบร้องไห้

ไม่ปล่อยเหลาหู่?

ตอนนี้น่าจะเป็นเหลาหู่ไม่ปล่อยเขามากกว่า?

เหลาหู่มองหลี่ว์ฉังหมิง “โย่ว นี่ไม่ใช่เถ้าแก่หลี่ว์เหรอ”

“ทำไม พาคนมามากมายขนาดนี้ เตรียมจะฆ่าฉันเหรอ”

หลี่ว์ฉังหมิงตกใจพูดเสียงสั่น “ท่าน...ท่านหู่ ต้องขอโทษด้วยจริงๆ ”

“ผม...ผมไม่รู้ว่าท่านอยู่ที่นี่ ผม...”

“เมื่อสักครู่สิ่งใดที่ได้ล่วงเกินไป อภัยให้พวกเราด้วย อย่า..อย่าถือสาเอาความคนตัวเล็กๆ อย่างเราเลย”

“ท่านถือสะว่าเป็นเพียงลมตด ปล่อยผมไปเถอะ ผม...คราวหลังผมไม่กล้าแล้ว...”

คุณนายหวังและจ้าวเจ๋อหมิงที่ยืนอยู่ด้านข้างเดิมมีสีหน้าอิ่มเอมใจ ตอนนี้เห็นท่าทางของหลี่ว์ฉังหมิง สองคนกลับงุนงง

นี่มันเรื่องอะไร