หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1549

เหลาสู่กับลุงหลิวที่อยู่ด้านข้างอึ้งไป

พวกเขาทั้งสองคนคิดไม่ถึงเลยว่าจะมีคนที่กล้าต่อกรกับหลี่ชุ่นแบบนี้!

พวกเขารู้ดีว่าเรื่องมาจนถึงขั้นนี้แล้ว พวกเขาได้กลายเป็นศัตรูกับหลี่ชุ่นอย่างถึงที่สุดแล้ว

ต่อจากนี้ ถ้าหลินมั่วไม่ฆ่าหลี่ชุ่น หลี่ชุ่นก็คงจะฆ่าหลินมั่ว ไม่สามารถเป็นอย่างอื่นไปได้แล้ว!

และก็เป็นแบบนั้นจริงๆ

หลังจากหลี่ชุ่นเช็ดน้ำซุปบนหน้าออกแล้ว เขาก็ตบโต๊ะและชี้หน้าด่าหลินมั่วทันที “ไอ้สารเลว ใจกล้าไม่เบาเลยนะ!”

“แกรู้ไหมว่าฉันเป็นใคร”

หลินมั่วยักไหล่ “ขอโทษที ฉันไม่รู้ว่านายเป็นใคร!”

หลี่ชุ่นตวาดลั่น “ฉันจะบอกให้ก็แล้วกัน ฉันคือหลี่ชุ่น!”

“เมืองฟางชวนคือถิ่นของฉัน!”

“แกกล้ามาทำร้ายคนของฉันในถิ่นของฉัน ตอนนี้ยังกล้าทำตัวแบบนี้กับฉันอีก”

“วันนี้ถ้าฉันยังปล่อยให้นายมีชีวิตอยู่ในเมืองฟางชวนต่อ ฉันจะไม่ใช้ชื่อหลี่ชุ่นอีก!”

หลินมั่วยิ้มออกมาเล็กน้อย “ไม่ชื่อหลี่ชุ่นแล้วจะใช้ชื่ออะไรล่ะ”

หลี่ชุ่นถูกหลินมั่วพูดเหยียดหยามจึงอดไม่ได้ที่จะโมโหขึ้นมากกว่าเดิม

เขาตบโต๊ะและตะคอกออกไป “แม่งเอ๊ย นี่นายยังกล้าต่อปากต่อคำกับฉันอีกงั้นหรือ”

“ฉันว่านายคงจะไม่อยากมีชีวิตต่อแล้วล่ะ!”

“พวกนาย ใครก็ได้ไปเลาะฟันของมันออกมาซะ!”

เมื่อได้ยินแบบนั้น คนที่อยู่ด้านข้างหลี่ชุ่นก็มองตากัน จากนั้นชายหนุ่มที่ค่อนข้างเตี้ยคนหนึ่งก็หัวเราะและพูดขึ้น “ท่านหลี่ เรื่องเล็กแบบนี้ให้ผมจัดการเถอะครับ”

หลี่ชุ่นพยักหน้าด้วยความพอใจ “ได้!”

“ทำให้มันดีๆ หน่อยแล้วกัน!”

ชายหนุ่มยิ้มออกมาเล็กน้อยและเดินตรงไปยังด้านหน้าของหลินมั่ว

เขามองดูหลินมั่วอย่างพินิจพิเคราะห์ จากนั้นก็เบาะปากออกมา

“นี่ คนต่างเมือง อย่าบอกว่าฉันไม่ให้โอกาสนายนะ!”

“ตอนนี้ฉันจะให้โอกาสนาย”