หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1550

เมื่อเห็นสภาพของชายร่างเตี้ย สีหน้าของหลี่ชุ่นก็เปลี่ยนไปทันที

ในที่สุดเขาก็เริ่มมองหลินมั่วใหม่

“คิดไม่ถึงว่านายจะเรียนศิลปะการต่อสู้ด้วย!”

หลี่ชุ่นกัดฟันพูด

หลินมั่วหัวเราะ “ทำไม กลัวขึ้นมาแล้วหรือ”

หลี่ชุ่นโมโหมาก “กลัว?”

“เหอะ ฉันกลัวว่านายจะตายไวเกินไปต่างหาก!”

“นายไม่รู้หรือไงว่าที่นี่คือถิ่นของฉัน”

“ฉันโทรแค่สายเดียวก็เรียกคนมาเป็นพันได้แล้ว ถุยน้ำลายใส่นายคนละครั้งก็ทำให้นายจมน้ำลายตายได้!”

หลินมั่ว “งั้นหรือ”

“งั้นนายโทรตอนนี้เลยสิ เผื่ออีกเดี๋ยวจะไม่มีโอกาสได้โทร!”

หลี่ชุ่นคิดไม่ถึงว่าในสถานการณ์แบบนี้ หลินมั่วก็ยังจะกล้าพูดแบบนี้

เขาโมโหมาก จากนั้นก็โบกมืออย่างดุดัน “แม่งเอ๊ย รุมพร้อมกันเลย ฆ่าไอ้สารเลวนี่ซะ!”

เมื่อได้ยินแบบนั้น คนที่อยู่ด้านข้างหลี่ชุ่นก็รีบพุ่งตัวเข้าไปล้อมหลินมั่วไว้ทันที

พวกเขาเป็นบอดี้การ์ดของหลี่ชุ่น และก็เป็นทหารพิเศษเกษียณอายุที่หลี่ชุ่นจ้างมาในราคาสูงอีกด้วย

เมื่อเห็นชายร่างเตี้ยถูกโจมตีจนลอยออกไปเมื่อสักครู่นี้ พวกเขาก็ไม่กล้าดูแคลนหลินมั่วอีก

พวกเขาหยิบกริชออกมาและจ้องไปที่หลินมั่วเพื่อหาโอกาสที่จะโจมตีให้ตายในครั้งเดียว

หลินมั่วยังคงสงบนิ่งเหมือนเดิม เขาหยิบตะเกียบขึ้นมาแท่งหนึ่งและเหลือบมองรอบๆ จากนั้นก็ยิ้มออกมาเล็กน้อย “หนีตอนนี้ยังทันนะ!”

ทุกคนรู้สึกแปลกใจ ไม่เข้าใจว่าหลินมั่วหยิบตะเกียบขึ้นมาทำไม

แต่เมื่อได้ยินคำพูดดูถูกของหลินมั่ว พวกเขาก็โมโหขึ้นมาทันที

พวกเขาส่งสายตาให้กันและพุ่งเข้าหาหลินมั่วพร้อมกันหลายทิศทาง โดยที่กริชในมือต่างเล็งไปที่จุดตายของหลินมั่ว

หลินมั่วถอยไปก้าวหนึ่งและหลบการโจมตีจุดตายอย่างง่ายดาย

ขณะเดียวกันก็ใช้ตะเกียบแทงไปที่ข้อมือซ้ายของคนนั้น