หลินมั่วส่งข้อความยืนยันพิกัดให้กับเหลาหู่
ไม่ถึงสิบนาทีก็มีรถแล่นเข้ามาที่ลานบ้าน
และก็มีคนหลายลงมาจากรถ ซึ่งหัวหน้าของพวกนั้นก็คือเหลาหู่
ส่วนคนสองคนที่ยืนอยู่ถัดจากเหลาหู่ไปก็คือหม่าเทียนเฉิงและภรรยา
หม่าเทียนเฉิงและภรรยาของเขาดูสีหน้าไม่ค่อยดี โดยเฉพาะหลี่อิ่งภรรยาของเขา
เหลาหู่เลยพุ่งไปในตัวเมืองและบอกกับพวกเขาว่าหลินมั่วต้องการให้พวกเขาช่วยอะไรบางอย่าง
แม้ว่าทั้งสองคนจะไม่รู้ว่าเป็นเรื่องอะไร แต่เพราะหลินมั่วเป็นคนสั่งพวกเขาเลยต้องรีบตามเหลาหู่มา
แต่พอพวกเขาเข้าใกล้เมืองฟางชวน ทั้งสองก็ยิ่งรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ
พอเข้าสู่เขตเมืองฟางชวน เหลาหู่ก็ยึดโทรศัพท์มือถือของทั้งคู่ไป
ครั้งนี้พวกเขามั่นใจเต็มร้อยว่าต้องมีบางอย่างเกิดขึ้นกับเมืองฟางชวน
ทำให้หลินมั่วมาปรากฏตัวได้ ต้องเป็นเรื่องใหญ่แน่นอน!
ทั้งคู่ร้อนใจมากและหลีอิ่งก็อยากจะโทรหาหลี่ชุ่น แต่ก็หาโอกาสไม่ได้
และหลังจากที่ทั้งสองลงจากรถก็เห็นเข้ากับกระจกของห้องส่วนตัวที่แตก พร้อมกับนักเลงกว่ายี่สิบคนยืนอยู่ในสนาม
ถึงพวกเขาจะไม่ฉลาดแต่พวกเขาก็รู้ว่ามีบางอย่างเกิดขึ้น
หม่าเทียนเฉิงขยิบตาส่งซิกให้หลีอิ่งแอบส่งข่าวให้กับพวกนั้น
แต่ในตอนที่หลีอิ่งกำลังจะแทรกตัวออกไปก็ถูกเหลาหู่สกัดไว้
"พี่หม่า พี่สะใภ้ คุณชายหลินรออยู่ที่ห้อง"
"ไป เข้าไปข้างในกันอย่าให้คุณชายหลินเขารอนาน!"
เหลาหู่พดด้วยรอยยิ้มห้วนๆเพื่อที่จะขัดขวางไม่ให้หลีอวี่ได้แอบส่งข่าว
หลีอวี่และหม่าเทียนเฉิงมองหน้ากัน พวกเขาไม่มีทางเลือกนอกจากเดินตามเหลาหู่ไปที่ห้องส่วนตัว
และพวกอันธพาลที่อยู่ข้างนอกก็เปิดทางให้พวกเขาเข้ามาอย่างง่ายดาย
แม้ว่าพวกนี้จะคอยรับใช้หลี่ชุ่นแต่พวกเขาไม่เคยเจอกับหม่าเทียนเฉิงและหลีอิ่งมาก่อน ก็เลยไม่รู้ว่าของทั้งสองคือใครกันแน่!
พอพวกอันธพาลเห็นทั้งสามคนเข้าไปในห้องส่วนตัว พวกมันก็โทรบอกหลี่ชุ่นว่าหลินมั่วเรียกตัวช่วยมา
ส่วนฝั่งหม่าเทียนเฉิงกับหลีอิ่งที่เข้ามาในห้องส่วนตัวพอเห็นเข้ากับฉากอันวุ่นวายสีหน้าของทั้งสองก็ถอดสีไปเลย
และหม่าเทียนเฉิงก็รีบวิ่งไปคุกเข่าต่อหน้าหลินมั่ว "คุณชายหลินครับผมขอโทษจริงๆ ฉันไม่ได้สอนเด็กคนนี้ให้ดี"
ส่วนหม่าเทียนเฉิงคนนี้เป็นใครกัน?
พอมาถึงก็ตะโกนจะให้หลี่ชุ่นมาคุกเข่าเอาหัวโขกพื้นเพื่อขอความเมตตาซะแล้ว
หลี่ชุ่นจะยอมฟังคำของเขางั้นเหรอ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะหมอเทวดา
เซี่ยวซิงปัง ตายไปแล้วยังจะมาคุยได้อีก ตัวละครผิดนะ...
คือคนจีนมีนเป็นแบบนี้จริงๆใช่มั้ย ดูถูกคนอื่นเป็นนิจ หลงตัวเอง แล้วก็เห็นแก่ประโยชน์ส่วนตนเป็นที่ตั้ง ยิ่งอ่านยิ่งน่ารำคาญทั้งเรื่องทั้งเรื่องไม่มีห่าไรเลยพระเอกเกินให้คนดูถูกไปทั่ว พ่อแม่นางเอกก๋หน้าเงิน นางเอกก็นอกจากรักพระเอกแล้วไม่มีอะำรเลยนอกจากสร้างปัญหา เด่วคนนั้นจ้อง คนนี้ต้อง ให้พระเอกมาคอยกำจัด วนไปวนมา อ่านแค่สี่สิบตอนก็เอียนละ ไม่รู้จริงๆนิยายจีนมันเป็นแบบนี้ทุกเรื่องจนคิดว่านี่คือนิสัยจริงๆของคนจีนไปแล้วนะนี่...
อัพวันละ 20 ตอนเหมือนเดิมก้ดีนะแอด 🥺...
รอตอนใหม่นะครับ...
ยังรออยู่นะครับ...
ไม่อัพหลายวันแล้วครับแอดดดดด...
นิยายเรื่องนี้....อ่านไปไม่กี่ตอน...พ๊อตเรื่องสร้างพระเอกเป็นหมาตัวหนึ่ง...เท่านั้น...ไม่มีศักสรี อะไรเลย...โคตรโง่....ยอมให้คนอื่นกดขี่....หรือคนเขียนเองเป็นแบบนี้ครับ...งง...
นิยายไร้สาระของแท้...
นิยายน้ำเน่า...
นิยายขยะ คนแตงก็ขยะ...