หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1594

เมื่อเห็นเฉียนเหลียงเหวินวิ่งไปจอดรถด้วยสีหน้าไม่พอใจ เฉินไป๋อวี่ก็รู้สึกขุ่นเคืองทันที

ในขณะเดียวกัน ในใจก็รู้สึกซาบซึ้งใจอย่างที่สุด

เขาไม่นึกไม่ฝัน คราวก่อนตอนที่ไปเอาดอกบัวอัคคีเก้ากลีบ เขามีความสัมพันธ์ที่ดีกับหลินมั่วนิดหน่อย วันนี้ถึงได้รับผลลัพทธ์ที่ดีเช่นนี้

ตอนนี้เขา ตกต่ำจนถึงจุดที่ใครก็สามารถเหยียบหัวเขาได้

ก่อนหน้านี้โดนเฉียนเหลียงเหวินดูหมิ่นมา เขาไม่เคยมีหวังว่าจะได้แก้แค้น

พอไท่จื่อมาถึง ก็ช่วยเขาจัดการเฉียนเหลียงเหวินอย่างจั๋งหนับ ไม่ต้องบอกว่าในใจของเขารู้สึกซาบซึ้งมากแค่ไหน

เฉินไป๋อวี่ไม่ได้รีบร้อนเข้างาน แต่ยืนอยู่ข้างนอกเพื่อควบคุมงาน เกรงว่าถ้าเข้าไปแล้ว เฉียนเหลียงเหวินจะเรียกยามมาจอดรถให้อีก

เมื่อดูเฉียนเหลียงเหวินเอารถจอดเรียบร้อยหมดแล้ว เฉินไป๋อวี่ถึงเดินอกผายไหล่ผึ่งเข้าไปงานแถลงข่าว

แม้ว่าเขาจะไม่มีจดหมายเชิญ แต่ว่า ตอนนี้ใครจะกล้าไปห้ามเขาล่ะ

ไม่ต้องพูดถึงยาม แม้แต่คนของสิบตระกูลใหญ่ เมื่อเห็นเขายังต้องเดินอ้อมไปเลย!

เฉียนเหลียงเหวินจอดรถเสร็จ ก็วิ่งตรงขึ้นไปชั้นบน ร้องไห้คร่ำครวญตามหาเฉียนหย่งอัน ขอร้องให้เฉียนหย่งอันช่วยแก้แค้นให้เขา

เฉียนหย่งอันหน้าซีด เขารักหลานชายคนนี้ที่สุด เมื่อเห็นเฉียนเหลียงเหวินถูกดูถูก เขาก็โกรธมากเช่นกัน

แต่เฉียนหย่งอันไม่เคยกล้าที่จะไปหาไท่จื่อ เขาพูดเสียงขรึม “เหลียงเหวิน หลานอย่าเพิ่งวู่วามไป”

“มีหั่วหวาติดตาม พวกเราไม่ต้องไปคิดเรื่องที่จะไปแตะโดนไท่จือแม้เพียงปลายเส้นผม”

เฉียนเหลียงเหวินกระวนกระวายใจ “งั้น…งั้นผมต้องทำยังไง”

“มีคนเห็นตั้งมากมาย ในฐานะที่ผมเป็นถึงคุณชายใหญ่ตระกูลเฉียน กลับทำเหมือนผมเป็นคนเฝ้าประตู ต้องวิ่งไปจอดรถให้พวกเขา?”

“ผม…ผมไม่รู้จะเอาหน้าไปไว้ไหนแล้ว!”

“แค้นนี้ถ้าไม่ชำระ วันหลังผมจะออกไปพบหน้าผู้คนได้ยังไง”

เฉียนหย่งอันโบกมือ “ฉันไม่ได้บอกว่าจะไม่แก้แค้น เพียงแต่ ตอนนี้ยังไม่ถึงเวลาที่เหมาะสม”

“สิ่งที่สำคัญที่สุดในตอนนี้ คืองานแถลงข่าวของว่านชุนถังของพวกเรา”

“หากการแถลงข่าวเป็นไปอย่างราบรื่น เปิดตัวยาฟื้นฟูได้สำเร็จ สถานะและความแข็งแกร่งของตระกูลเฉียนของพวกเราจะต้องเพิ่มมากขึ้นอย่างแน่นอน”