หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1602

รอยยิ้มเย้ยปรากฎตรงมุมปากของชายคนนั้น "ใส่ร้ายไม่ใส่ร้าย ให้ตำรวจเป็นคนตัดสิน"

“คุณหนูเฮ่อ คุณไม่ใช่เด็กแล้วนะ ต่อไปถ้าอยากจะปล่อยข่าวลืออะไรอย่างน้อยก็ควรต้องมีหลักฐานมายืนยันหน่อยสิ”

เขาพูดพร้อมกับโบกมือและตะโกนว่า "พาพวกมันออกไป!"

ชายคนนี้มาพร้อมกับคนจากตระกูลหลักทั้งสิบที่จับตามองเฮ่อเชียนเสวี่ยและกับพวกมาพักหนึ่งแล้ว

เมื่อได้ยินเสียงตะโกนอย่างโกรธเกรี้ยวของชายคนดังกล่าว คนเหล่านี้ก็รีบพุ่งมาพร้อมที่จะไล่เฮ่อเชียนเสวี่ยกับพักพวกออกไปทันที

และหนึ่งในพวกเขาก็มีชายที่ดูหื่นกามคนหนึ่งเอื้อมมือมาจับข้อมือที่ขาวเนียนนุ่มของเฮ่อเชียนเสวี่ย

เฮ่อเชียนเสวี่ยรีบถอยหลังไปด้วยความตกใจ

แต่ชายคนนั้นกลับก้าวตามมาพยายามจะสัมผัสเนินอกของเฮ่อเชียนเสวี่ย

เฮ่อเชียนเสวี่ยไม่เคยถูกรังแกแบบนี้มาก่อนเธอโกรธขึ้นหน้าและตบหน้าชายคนนั้น

การตบนี้ทำให้คนรอบๆอึ้งไปชั่วขณะ

และชายคนนั้นก็สีหน้าเปลี่ยน เขาพูดอย่างโกรธเกรี้ยวว่า "นังตัวดี แกกล้าตบฉันงั้นเหรอ"

คนอื่นๆ ก็โกรธหน้าบึ้งตึงเช่นกันแล้วก็มีคนหนึ่งตะโกนขึ้นมาว่า "เธอกล้าตบคนตระกูลหลักทั้งสิบของเรางั้นหรือ รนหาที่ตายเสียจริง!"

“ลากพวกมันไปข้างหลัง เหตุการณ์ในวันนี้ ต้องใช้เลือดของพวกมันมาล้างความอัปยศให้กับตระกูลหลักทั้งสิบของเรา!”

“พาตัวมันไป!พาไป!”

คนที่มุงดูตะโกนไม่หยุด จากตอนแรกที่แค่ผลักไสแต่ตอนนี้พวกเขากลับพุ่งเข้าไปผลักคนที่อยู่รอบเฮ่อเชียนเสวี่ยลงกับพื้น

อันที่จริงเฮ่อเชียนเสวี่ยก็พาบอดี้การ์ดมาสองสามคน แต่บอดี้การ์ดของเธอเทียบกับยอดฝีมือของตระกูลหลักทั้งสิบไม่ติด

แวบเดียวเหล่าบอดี้การ์ดของเฮ่อเชียนเสวี่ยก็ลงไปนอนกองกันบนพื้นแล้ว

แล้วชายหน้าดุคนเมื่อกี้ก็พุ่งมาหาเฮ่อเชียนเสวี่ยอย่างอุกอาจ

เขาคิดไว้แล้วว่าเดี๋ยวอีกแปบจะลากเฮ่อเชียนเสวี่ยไปที่ด้านหลังแล้วเล่นกับเธอสักหน่อย

เฮ่อเชียนเสวี่ยคิดไม่ถึงว่าเรื่องจะมาถึงขั้นนี้ เธอกลัวจนทำอะไรไม่ถูก