หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1624

หลังจากจ้าวเทียนหยวนเอ่ยปาก หัวหน้าตระกูลอีกเก้าคน ก็เอ่ยปากให้ความช่วยเหลือต่อเนื่องกัน โดยบอกว่าพวกเรารู้เรื่องนี้

และการเอ่ยปากของสิบตระกูลใหญ่ ก็ทำให้ทุกคนภายในงานส่งเสียงอึกทึกขึ้นมาอีกครั้ง

วั่นจื่อเฟิงซึ่งอยู่บนเวที ทำการชี้หลินมั่วทันที “ไอ้แซ่หลิน ตอนนี้แกมีอะไรจะพูดอะไรอีกไหม”

“หลายคนเป็นพยานแบบนี้ นี่ก็คือหลักฐาน แกยังกล้าเถียงอีกเหรอ”

ผู้แทนจำหน่ายคนหนึ่งที่อยู่ข้างๆ หยวนเต๋อกล่าวเสียงดังว่า “ไม่มีทางปล่อยแกไปแน่!”

“ฆ่าคนไปมากมายขนาดนั้น ต้องทำให้เขาชำระด้วยเลือด!”

“ฆ่าเขา! ฆ่าเขา!”

ทุกคนตะโกนเสียงดัง ราวกับว่าหลินมั่วเป็นคนเลวที่ชั่วร้ายมากจริงๆ

เฉียนหย่งอันยิ้มเล็กน้อย เขามองหลินมั่วอย่างสงบ

กระทั่งเสียงของทุกคนหยุดลง เขาถึงกล่าวเบาๆ ว่า “หลินมั่ว ผมเห็นว่าคุณยังเป็นวัยรุ่น เลยอยากให้โอกาสคุณสักหน่อย”

“คุณยอมรับผิดซะ แล้วคืนตำรับยาให้พวกเรา แล้วผมจะไม่สืบสวนเรื่องอื่นๆ!”

“ยังไงเรื่องนี้คุณก็ไม่ได้เป็นคนทำ จะว่าไปแล้วคุณก็ไม่รู้เรื่อง เป็นแค่ผู้ถูกกระทำเท่านั้น!”

พอได้ยินคำพูดนี้ คนภายในงานคนหนึ่งก็ตะโกนขึ้นมาว่า “หมอเทวดาเฉียนใจกว้างจริงๆ!”

“ไอ้แซ่หลิน แกยังไม่รีบก้มหัวขอบคุณหมอเทวดาเฉียนอีกเหรอ”

“คนแบบนี้ ให้โอกาสมันทำไม ควรจะเอาชีวิตมันซะ…”

หลินมั่วยังคงเงียบสงบ เขาพูดเสียงดังว่า “เฉียนหย่งอัน พูดไปพูดมา คุณยังอยากได้ตำรับยาจากอุตสาหกรรมยาสวี่ซื่อของพวกเขาซื่อใช่ไหม”

“เหอะ แต่ไม่ว่าคุณปั้นเรื่องดีแค่ไหน ต่อให้หัวหน้าของสิบตระกูลใหญ่หน้าด้าน ก็ไม่สามารถพิสูจน์ได้ว่าตำรับยาของผมขโมยมาจากพวกคุณ!”

“ถ้าอยากถามหาความรับผิดชอบจากผม อย่างน้อยคุณต้องแสดงหลักฐานที่เป็นรูปธรรมออกมาสักหน่อย”

“ไม่ใช่พวกคุณสองสามคนแสดงละครอยู่ฝ่ายเดียว หลอกลวงคนไร้สมองกลุ่มนี้แล้ว ก็ทำให้คนเชื่อถือได้!”

พอพูดคำนี้ออกมา ทุกคนก็ส่งเสียงดังเกรียวกราวอีกครั้ง

คำพูดนี้ของหลินมั่ว กำลังด่าทุกคนที่อยู่ด้านล่าง

เฉียนหย่งอันกล่าวด้วยความโมโหว่า “ไอ้แซ่หลิน มาถึงตอนนี้แล้ว แกยังจะดื้อดึงอยู่เหรอ”