หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1623

หลินมั่วโบกมือทันที “วั่นจื่อเฟิง คุณน้อยๆ หน่อยเถอะ

ที่นี่มีคนอยู่ตั้งมากมาย อย่าทำให้ตระกูลวั่นของคุณขายหน้าเลย”

“คุณไม่ต้องการศักดิ์ศรี แต่ตระกูลวั่นคนอื่นๆ ยังต้องการอยู่นะ!”

วั่นจื่อเฟิงโกรธมาก “แก…แกพูดอะไร”

“ฉันทำตระกูลวั่นขายหน้ายังไง”

หลินมั่วหัวเราะเยาะ “คุณคิดว่าไงล่ะ…

ฟังคำพูดของเฉียนหย่งอันเพียงฝ่ายเดียว ก็เชื่อว่าผมเป็นโจรที่ขโมยตำรับยา แม้กระทั่งพูดยังไม่ให้ผมพูดเลย มันหมายความว่าอะไร “

“นี่มันยุคไหนกันแล้ว ถึงแม้จะถูกจับได้ขณะทำการโจรกรรม อย่างน้อยก็ต้องให้คู่กรณีพูดสักสองสามประโยคสิ”

“แต่พวกคุณไม่มีแม้แต่หลักฐาน ฟังเขาปั้นเรื่องแบบลวกๆ ไม่กี่ประโยค แม้แต่พูดโต้แย้งยังไม่ให้ผมพูดเลยเหรอ”

“วั่นจื่อเฟิง คุณเอาเงินของเฉียนหย่งอัน หรือว่าได้ประโยชน์อะไรจากเฉียนหย่งอันเหรอ ถึงได้พูดเพื่อเขาแบบนี้

คุณพูดจาไม่มีเหตุผลแบบนี้ อย่าบอกนะว่าไม่ใช่การทำให้ตระกูลวั่นขายหน้า”

วั่นจื่อเฟิงหยุดพูดทันที จากนั้นกล่าวด้วยท่าทางโกรธเคืองว่า “ฉัน…ฉันไม่ให้แกพูดตอนไหน”

“ฉันแค่คิดว่าโจรแบบแก คำที่พูดออก ก็หลอกลวงคนทั้งนั้น ไม่มีความหมาย!”

หลินมั่ว “มีหรือไม่มีความหมาย รอผมพูดจบก่อนถึงจะรู้”

“ตอนนี้คุณมั่นใจว่าผมจะพูดโกหก มันเร็วไปหน่อยหรือเปล่า”

วั่นจื่อเฟิงไม่สามารถโต้ตอบได้อย่างสมบูรณ์ ทำได้แค่มองหลินมั่วอย่างโกรธเคือง “ได้ งั้นแกพูดมา!”

“ฉันอยากดูว่าแกยังจะหลอกใครได้อีก!”

หลินมั่วแบะปากอย่างจองหอง จากนั้นมองไปเฉียนหย่งอัน แล้วกล่าวอย่างเสียงดังว่า “หมอเทวดาเฉียน คุณพูดเยอะแยะขนาดนี้ ผมอยากถามว่าคุณมีหลักฐานหรือเปล่า”

เฉียนหย่งอันกล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชา “สิ่งที่ผมพูดยังไม่ชัดเจนพอหรือครับ”

“ตอนนั้นข้อมูลทั้งหมดโดนพวกคุณทำลายไปหมดแล้ว เจ้าหน้าที่วิจัยและพัฒนาก็ถูกฆ่าแล้ว พวกเราจะมีหลักฐานได้ยังไง”