หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1626

วั่นจื่อเฟิงถอยหลังพร้อมกับตะคอกอย่างภายนอกเข้มแข็งภายในอ่อนแอ“แมงมุมพิษ ผมขอเตือนคุณ!”

“หากคนตระกูลวั่นของผม มีเส้นผมหายไปแม้แต่เส้นเดียว ตระกูลวั่นของผมไม่มีทางปล่อยคุณไปแน่!”

“ถ้าคุณกล้าแตะต้องพวกเรา ตระกูลวั่นของผมจะทำให้พวกคุณสองแม่ลูกตายอย่างอนาถอยู่ข้างถนน!”

แมงมุมพิษหัวเราะเยาะ “วางใจเถอะ ฉันไม่มีทางทำให้เส้นผมของพวกคุณน้อยลงแม้แต่เส้นเดียว!”

“เดี๋ยวจับได้แล้ว อย่าเพิ่งฆ่าล่ะ”

“โกนขนทั่วตัวของพวกเขาให้สะอาด สับเป็นชิ้นๆ แล้วเอาไปให้สุนัข!”

พวกลูกน้องของแมงมุมพิษตะโกนพร้อมเพรียงกันว่า “ครับ!”

เสียงดังกึกก้อง ท่าทางดูโหดร้าย และล้อมพวกตระกูลวั่นไว้ตรงกลางอย่างสมบูรณ์

วั่นจื่อเฟิงมึนงงด้วยความตกใจ

เมื่อก่อนเขาออกไปข้างนอกจะอาศัยสมญานามของตระกูลวั่นในการรังแกคนอื่นอย่างไร้เหตุผล จึงไม่มีใครกล้ากวนโมโห

นึกไม่ถึงว่าคราวนี้อยู่ต่อหน้าแมงมุมพิษ สมญานามของตระกูลวั่นจะใช้การไม่ได้เลย

สีหน้าของพวกยอดฝีมือกับบอดี้การ์ดของตระกูลวั่นขาวซีด ยอดฝีมือสองสามคนพุ่งไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว แล้วพาคุณชายวั่นกับวั่นจื้อไปไว้ด้านหลัง

ยอมฝีมือคนหนึ่งกล่าวด้วยเสียงสั่นเครือว่า “ท่านรอง พวกเราจะสกัดอยู่ที่นี่ พวกท่านถอยออกไปก่อน!”

วั่นจื่อเฟิงอ้าปาก แต่พูดอะไรไม่ออกเลย

คุณชายวั่นขมวดคิ้ว และกล่าวเสียงขรึมว่า “ไม่ต้องเปลืองแรงหรอก!”

“สถานการณ์แบบนี้ จะหนีรอดได้ยังไง”

วั่นจื้อกล่าวด้วยความร้อนใจว่า “แล้วจะทำยังไง”

“อารอง ผมคิดว่าแมงมุมพิษคนนี้ คงจะฆ่าคนจริงๆ!“

วั่นจื่อเฟิงหน้าซีด พูดไม่ออกเลยสักคำ

ปกติเขาก็ทำได้แค่อาศัยสมญานามของตระกูลวั่นขู่ขวัญคน ตอนนี้อีกฝ่ายไม่กลัวตระกูลวั่นของเขา เขาก็ทำได้เพียงหวาดกลัว!

พอเห็นทั้งสองฝ่ายกำลังจะเริ่มต่อสู้กัน ทันใดนั้นก็มีคนคนหนึ่งวิ่งออกมาจากกลุ่มคน และขวางอยู่ตรงหน้าแมงมุมพิษ

หลินมั่วจ้องตาไม่กะพริบ คนที่ออกมาอย่างกะทันหันคือวั่นฉงซาน

สีหน้าของวั่นฉงซานดูถ่อมตัว ยกมือคำนับและกล่าวว่า “ประธานจาง โปรดระงับความโกรธ!”

“กระผมกับตระกูลวั่นทุกคน ยังถือว่ามีแหล่งที่มาอยู่บ้าง”