หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1653

คนตระกูลวั่นที่อยู่ปลายสายเริ่มลงมือ

วั่นจื่อเฟิงลุกพรวดขึ้น ชี้หน้าคุณชายวั่นโมโห "เธอเชื่อคำพูดของคนโกหกได้ยังไง"

“เธอ...เธอทำอย่างนี้ จะฆ่าคุณพ่อ”

"ฉันจะบอกให้นะ ถ้าพ่อเป็นอะไรไป... เธอตายร้อยครั้งก็ชดใช้ไม่หมด!"

สีหน้าของคุณชายวั่นเย็นชา พูดเสียงทุ้มลึก "ฉันเชื่อหมอเทวดาหลิน!"

“ถ้าคุณปู่เป็นอะไร ฉันจะตายตามไปด้วย เป็นยังไง!”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ หลินมั่วก็อดไม่ได้ที่จะมองดูคุณชายวั่นลึกๆ

ในหมู่พวกคนตระกูลวั่น มีเพียงคุณชายวั่นคนนี้เท่านั้นที่ยังคงไว้วางใจเขา

แค่คนนี้ใจแคบเกินกว่าจะคบเป็นเพื่อน!

วั่นจื่อเฟิงพูดไม่ออก ผ่านไปนานถึงค่อยตวาดออกมา "เอาล่ะ ฉันจะรอดูถ้าคุณพ่อเป็นอะไรไป เธอจะทำยังไง!"

ทุกคนต่างก็เงียบกริบ รอคอยปฏิกิริยาของปลายสายโทรศัพท์

ผ่านไปประมาณห้านาที ในที่สุดก็มีเสียงประหลาดใจดังขึ้น "คุณท่านไม่อาเจียนเป็นเลือดแล้ว อา...อาการไม่กำเริบแล้ว..."

ทุกคนที่ได้ยินก็ตกตะลึงพรึงเพริด พูดจากันเซ็งแซ่

โสมคนพันปีไม่อาจทำให้อาการของเขาคงที่ แต่น้ำแข็งหนึ่งก้อนกับพริกสองเม็ดก็ไม่เป็นอะไรแล้วอย่างนั้นหรือ

ทุกคนต่างพากันมองไปที่หลินมั่ว บางคนถึงกับร้องอุทานออกมา "คุณหลิน คุณต่างหากคือหมอเทวดาตัวจริง!"

สายตาคนตระกูลวั่นที่มองหลินมั่วเปลี่ยนไป

วั่นจื่อเฟิงสีหน้าเหลือเชื่อ ไม่อยากจะเชื่อ ขณะเดียวกันก็ไม่ยอมรับความจริง สีหน้าจึงซับซ้อนมาก

คุณชายวั่นกลับถอนหายใจโล่งอก เมื่อมองดูแววตาของหลินมั่ว ก็มีความรู้สึกที่แปลกออกไป

วั่นฉงซานก็ถอนหายใจโล่งอกเช่นกัน เขาไม่ได้พูดอะไร เพียงแค่ประสานมือแสดงความขอบคุณหลินมั่ว

ไท่จื่อโฉบเข้าไปถามอย่างสงสัย “หลินมั่ว นาย...นายรักษาเขาหายแล้วเหรอ”

“อัศจรรย์เกินไปหรือเปล่า”