หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1684

ทุกคนที่อยู่ตรงนั้นต่างพยักหน้า ล้วนไม่เห็นด้วยกับข้อเสนอของวั่นหย่งเฟิง

สีหน้าของวั่นหย่งเฟิงนั้นแดงก่ำ ที่เขาเรียกรวบรวมทุกคนในครั้งนี้ก็เพื่อปรึกษากันว่าจะจัดการกับจางไป่หลิงยังไง

แต่ตอนนี้ทุกคนกลับไม่เห็นด้วย มันทำให้เขาทำตัวไม่ถูก

วั่นหย่งเฟิงนั้นรู้ดีอยู่แก่ใจ หลังจากที่คุณท่านวั่นได้รับบาดเจ็บ การควบคุมของเขาในตระกูลวั่นนั้นมันไม่เหมือนกับเมื่อก่อนแล้ว

คุณท่านวั่นถึงจะเป็นจุดศูนย์กลางของตระกูลวั่น แค่มีเขาอยู่ ทุกคนในตระกูลวั่นนั้นก็จะสามัคคีมีใจเดียวกัน

แต่คุณท่านวั่นได้รับบาดเจ็บหนักสาหัส คนของตระกูลวั่นพวกนี้ก็อดไม่ได้ที่จะเกิดความคิดแตกแยก

ในสถานการณ์แบบนี้ พลังการเรียกรวบรวมใจของเขาที่เป็นหัวหน้าตระกูลวั่นนั้นก็ไม่ได้มีผลอะไรมากแล้ว

ก่อนหน้านี้คนของตระกูลวั่นนั้นก็ต่อหน้าทำอย่างลับหลังทำอย่างกับเขาอยู่แล้ว

แต่ในตอนนี้คนพวกนี้ถึงกับต่อต้านคัดค้านคำพูดของเขาแบบนี้ นั่นก็แสดงให้เห้นถึงท่าทีของทุกคนแล้ว

แต่วั่นหย่งเฟิงเองก็เตรียมตัวมาดีแล้ว

เขาสูบลมหายใจเข้าลึกๆ แล้วมองดูอาวุโสพวกนั้น “อาเจ็ดพูดถูกแล้วครับ”

“ฉันที่เป็นหัวหน้าตระกูลวั่น ควรจะเห็นแก่ภาพรวม”

“คำพูดเมื่อกี้ฉันไม่ได้คิดให้รอบคอบจริงๆ”

“แต่ว่าตระกูลวั่นของพวกเรานั้นยังไงก็เป็นหนึ่งในสิบตระกูลใหญ่หวาซย่า”

“จูเย่ชิงของสู่จงฆ่าลูกสาวฉัน มันก็เหมือนกับฉีกหน้าตระกูลวั่นของพวกเรา”

“เรื่องนี้ฉันควรจะฆ่าจูเย่ชิงเพื่อแก้แค้นให้ลูกสาวฉัน เพื่อล้างแค้นให้ตระกูลวั่นของพวกเราหรือไม่”

ไม่รอให้อาเจ็ดพูดอะไร มีผู้ชายคนหนึ่งพูดขึ้นมาว่า “พี่ พี่เป็นผู้ใหญ่แล้วจะไปถือสาอะไรกับคนรุ่นเล็กทำไมกัน”

“ใครๆ ก็รู้ว่าจูเย่ชิงเป็นศิษย์ที่จางไป่หลิงรักและเอ็นดูมากที่สุด และยังเป็นผู้สืบทอดที่จางไป่หลิงเลือกด้วยตนเอง”

“ถ้าพี่ฆ่าจูเย่ชิง งั้นจางไป่หลิงกับตระกูลวั่นของเราหากไม่ตายกันไปข้างก็จะไม่มีวันจบสิ้น”

“จางไป่หลิงเป็นถึงหนึ่งในหกราชาแห่งปฐพีนี้เลยนะ หากไปยุ่งกับเขาเข้า ตระกูลวั่นของพวกเรานั้นจะต้องชดใช้และสูญเสียอะไรไปบ้าง”