หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1686

เธอมองดู ณ ที่นั้น ผู้ที่ได้รับเลือกให้เป็นหัวหน้าตระกูลวั่นนั้นอยู่ครบหมดเลย

อีกอย่างสีหน้าของคนพวกนั้นเห็นได้ชัดว่าไม่เห็นด้วยกับการที่วั่นหย่งเฟิงจะฆ่าจูเย่ชิง

เท่ากับว่าหากวั่นหย่งเฟิงจะฆ่าจูเย่ชิงจริงๆ ทั้งสองฝ่ายที่ต้องมีความขัดแย้งกันแน่นอน

ถึงเวลานั้นอาจจะเกิดโศกนาฏกรรมขึ้นในตระกูลจริงๆ!

คุณชายวั่นรีบพูดว่า “พี่หลิน งั้น… งั้นพวกเรารีบออกไปเปิดโปงเขาเถอะ”

หลินมั่วนั้นโบกมือ “ใจเย็นๆ ก่อน”

“ถ้าเธอออกไปตอนนี้ อย่างมากก็แค่ห้ามปรามเรื่องนี้ แต่ไม่สามารถที่จะไปเปิดโปงเขาได้”

“ดูสถานการณ์ก่อนค่อยว่ากัน”

คุณชายวั่นนั้นเป็นกังวลอย่างมาก อย่างน้อยมันก็เป็นถึงเรื่องของตระกูลเลยนะ

แต่เมื่อหลินมั่วพูดแบบนี้แล้ว เธอเองก็ไม่ได้ประพฤติไม่เหมาะสมอะไร

ขณะนั้น วั่นหย่งเฟิงเดินมาถึงหน้าจูเย่ชิงแล้ว “จูเย่ชิง ฉันจะถามอะไรเธอ”

“ลูกสาวฉันไม่ได้มีความแค้นอะไรกับเธอเลย ทำไมเธอถึงลงมือกับเธอได้”

จูเย่ชิงตอบด้วยสีหน้าที่เยือกเย็นไร้อารมณ์ “ฉันจู่เย่ชิงฆ่าคนจะต้องมีเหตุผลด้วยเหรอ”

วั่นจื่อเฟิงที่อยู่ข้างๆ นั้นแอบหัวเราะในใจ เป็นอย่างที่พวกเขาคาดเดากันก่อนหน้าไม่มีผิด จูเย่ชิงนั้นไม่แก้ตัวแน่นอน!

เมื่อเป็นแบบนี้แล้ว สิ่งที่วั่นจื่อเฟิงทำก็จะไม่มีใครรู้ความจริงแล้ว

วั่นหย่งเฟิงโกรธอย่างมาก “จูเย่ชิง เธอคิดว่ามีจางไป่หลิงคอยหนุนหลังให้ เธอก็จะทำอะไรก็ได้เหรอ”

“ฉันจะบอกให้ วันนี้ฉันจะใช้เลือดของเธอมาเคารพบูชาลูกสาวของฉันบนฟ้า!”

พูดจบ วั่นหย่งเฟิงก็คว้าเอามีดแล้วจะแทงเข้าไปที่ตาของจูเย่ชิง

หลินมั่วกำมือแน่น เตรียมที่จะเอ่ยปากห้ามปราม

แต่ในตอนนั้นเอง ทางตระกูลวั่นก็มีคนหนึ่งพุ่งตัวออกมาแล้วห้ามวั่นหย่งเฟิงไว้

“พี่ใหญ่ ใจเย็นๆ!”

ผู้ชายคนนี้พูดเสียงดัง

วั่นหย่งเฟิงเคืองอย่างมาก “ใจเย็นๆ อะไรกัน”

“เธอฆ่าลูกสาวของฉัน ฉันจะฆ่าเธอเพื่อแก้แค้น มันไม่ถูกตรงไหน”

อาเจ็ดขมวดคิ้วจากนั้นก็ออกมือห้ามวั่นหย่งเฟิงอย่างรวดเร็วแล้วพูดเสียงเข้มว่า “หย่งเฟิง ต่อให้นายฆ่าจูเย่ชิงไปแล้วมันจะมีประโยชน์อะไร”

“คนตายเกิดใหม่ไม่ได้ นายฆ่าจูเย่ชิงไป ก็ช่วยเซิ่งหนานกลับมาไม่ได้!”

“แต่ว่าคนมากมายของตระกูลวั่นยังอยู่”

“นายรู้ไหมว่าการที่นายวู่วามแบบนี้จะนำพาหายนะมากมายมหาศาลให้แก่ตระกูลวั่นยังไง”

วั่นหย่งเฟิงเองก็ไม่รีรอ เขาผลักอาเจ็ดออกไปแล้วพูดเสียงเยือกเย็นว่า “เรื่องที่ฉันทำฉันรับผิดชอบเองคนเดียว ไม่ต้องให้ตระกูลวั่นมาชดใช้”

“ลูกสาวของฉันตาย ฉันที่เป็นพ่อนั้นเห็นว่าคู่แค้นอยู่ตรงหน้ายังแก้แค้นให้ไม่ได้ งั้นฉันจะมีชีวิตอยู่ต่อไปเพื่ออะไรกัน”

สีหน้าของอาเจ็ดเปลี่ยนไป จากนั้นก็พูดด้วยความโกรธว่า “หย่งเฟิง นี่นายบ้าไปแล้วหรือยังไง”

“ฉันจะไม่มีทางให้นายทำเรื่องโง่เง่าแบบนี้เด็ดขาด!”

“มาจับรั้งเขาไว้เร็วเข้า!”

คนที่อยู่หลังอาเจ็ดก็พุ่งตัวเข้ามาทันทีแล้วบังจูเย่ชิงไว้ข้างหลังแล้วต่อต้านกับวั่นหย่งเฟิง

วั่นจื่อเฟิงที่เห็นสถานการณ์แบบนี้ก็แอบดีใจ นี่มันเป็นผลลัพธ์ที่เขาอยากจะได้เลยนี่!