หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1721

หลายๆ คนจากตระกูลจ้าวนั้นไปมณฑลก่วงกันหมด ดังนั้นจำนวนสมาชิกในคฤหาสน์ตระกูลจ้าว จึงน้อยกว่าก่อนหน้านี้มาก

ถึงกระนั้น คฤหาสน์ตระกูลจ้าว ก็ยังคงได้รับการปกป้องอย่างแน่นหนาเช่นเคย

ในบริเวณคฤหาสน์ จะมีกลุ่มเวรยามเดินไปมาเป็นระยะๆ

โชคดีที่หลินมั่วเคยมาที่นี่เมื่อครั้งที่แล้ว จึงคุ้นเคยกับการอารักขาของที่นี่เป็นอย่างดี

เขาสามารถเลี่ยงยามรักษาการณ์ได้อย่างง่ายดาย และมาถึงเรือนส่วนตัวที่จ้าวเทียนหยวนอาศัยอยู่

แม้ว่าจ้าวเทียนหยวนจะไปมณฑลก่วง แต่หลินมั่วก็ไม่ประมาท

จ้าวเทียนหยวนเป็นคนรอบคอบเป็นที่สุด หากมีความลับในเรือนส่วนตัวของเขาจริง ก็ไม่สามารถรับประกันได้ว่า เขาจะไม่วางกับดักหรือแผนซุ่มโจมตีเอาไว้

เมื่อเข้าไปในอาณาเขตเรือนส่วนตัวของเขา หลินมั่วก็เดินทุกย่างก้าวด้วยความระมัดระวังเป็นอย่างยิ่ง

โชคดีที่ไม่มีการเคลื่อนไหวใดๆ ที่นี่

ในระหว่างที่เดินเข้ามา หลินมั่วไม่พบอันตรายใดๆ ซึ่งแสดงให้เห็นว่าไม่มีใครอยู่ในบริเวณบ้านของเขาเลย

ครั้งล่าสุด หลินมั่วเห็นได้อย่างชัดเจนว่า จ้าวเทียนหยวนหยุดอยู่ตรงหน้าภูเขาเทียมครู่หนึ่ง ซึ่งแสดงให้เห็นว่าต้องมีบางอย่างผิดปกติอยู่ภายในภูเขาเทียมก้อนนั้น

เขาจึงเดินมาที่ภูเขาเทียม และสังเกตมันอย่างถี่ถ้วน

บรรพบุรุษของหลินมั่วเป็นคนเก่งรอบรู้ไปทุกด้าน รวมถึงพวกกลไกประตูแปลกๆ เหล่านี้ด้วย

หลังจากสังเกตมาสักพัก หลินมั่วก็พบว่า ที่ด้านบนของภูเขาเทียมก้อนนี้ มีกลไกอยู่จริงๆ

กลไกนี้เป็นความลับอย่างยิ่ง หากคนทั่วไปมาที่นี่ ก็จะไม่ได้สังเกตว่ามีกลไกอยู่ที่ภูเขาเทียมก้อนนี้เลย

ในสายตาของคนอื่น นี่อาจเป็นแค่ภูเขาเทียมธรรมดาๆ เท่านั้น

กลไกอยู่ในถ้ำบนยอดหิน ถ้ำนี้มีขนาดเท่ากำปั้น และสามารถใช้เพียงแค่มือเดียวลอดผ่านเข้าไปได้เท่านั้น

หลินมั่วเตรียมจะยื่นมือเข้าไปด้านใน แต่ในขณะที่เขาเอื้อมมือออกไปนั้น เขาก็รู้สึกว่าสีของปากถ้ำแตกต่างออกไปเล็กน้อย

เขามองอย่างระมัดระวังอีกครั้ง ก็พบว่าที่ปากถ้ำมีสีดำเล็กน้อย ราวกับว่ามีสิ่งสกปรกเปรอะเปื้อนอยู่

โชคดีที่หลินมั่วมีประสบการณ์โชกโชน สามารถตระหนักได้ว่ามีบางอย่างผิดปกติ

มิเช่นนั้นแล้ว ต่อให้เขาจะเก่งแค่ไหน หากถูกกัดเข้า ก็ยากที่จะแน่ใจว่า เขาจะสามารถช่วยเหลือตัวเองให้รอดตายได้!

พิษของสัตว์มีพิษชนิดนี้ร้ายแรงมาก ยาแก้พิษทั่วไปนั้นไม่สามารถต้านทานความร้ายแรงของพิษของมันได้

ต่อให้เป็นทักษะทางการแพทย์ของหลินมั่ว ก็ยังต้องใช้เวลาในการกำจัดพิษพอสมควร

หลินมั่วหายใจเข้าลึกๆ ก่อนอื่นเขาหยิบยาเม็ดหนึ่งออกมาใส่ปาก ซึ่งน่าจะเพียงพอที่จะรักษาชีวิตเอาไว้ได้

จากนั้น เขายื่นมือออกไปช้าๆ ค่อยๆ ยื่นเข้าไปในถ้ำ

ในขณะเดียวกัน เขาก็เงี่ยหูตั้งใจฟัง และพยายามสัมผัสถึงสถานการณ์ภายในถ้ำ

เมื่อมือของหลินมั่วยื่นเข้าไปประมาณครึ่งฟุต เขาก็ได้ยินเสียงเล็กน้อย

ดูเหมือนกับจะมีอะไรบางอย่างพุ่งออกมาอย่างรวดเร็ว เร็วจนไม่สามารถตอบสนองได้ทัน!