หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1751

คำพูดของสวี่หลิงหลิงทิ่มแทงสวี่ปั้นซย่า

เธอมองสวี่หลิงหลิงอย่างโกรธเคือง “หุบปาก!”

“ใครบอกว่าหลินมั่วตายแล้ว?”

“หากฉันยังไม่เห็นศพเขากับตาก็ยังไม่ถือว่าเขาตาย!”

สวี่หลิงหลิงหัวเราะเยาะ “พี่มันพวกไม่เห็นโลงศพไม่หลั่งน้ำตาจริงๆ!”

“ตอนนี้ข่าวเรื่องการแต่งงานของพี่แพร่กระจายไปทั่วแล้ว หากเขาไม่ได้ตายจริงๆ ทำไมตอนนี้ยังไม่กลับมาอีกล่ะ?”

“หรือว่าเขากลัวอำนาจของตระกูลจ้าว ก็เลยไม่กล้ากลับมา?”

ใบหน้าของสวี่ปั้นซย่าขึ้นสีแดง เธอกัดฟันกรอด “เขาจะต้องกลับมา! เขาจะต้องกลับมาแน่นอน”

สวี่หลิงหลิงขำพรืด “ได้ งั้นฉันจะรอดู ว่าเขาจะกลับมาช่วยพี่ได้ไหม!”

“แต่ว่า สวี่ปั้นซย่า ฉันขอบอกพี่ไว้อย่างหนึ่ง รีบยอมรับแล้วเก็บของซะเถอะ”

“รถของตระกูลจ้าวใกล้จะออกเดินทางแล้ว ทางนั้นบอกว่าหากพี่ทำเสียฤกษ์ พวกเขาจะตัดขาของคุณลุงกับคุณป้า”

“พี่ปั้นซย่า พี่คงไม่อยากให้คุณลุงกับคุณป้าต้องนั่งรถเข็นไปตลอดชีวิตหรอกใช่ไหม? ฮ่าๆๆ …”

ใบหน้าของสวี่ปั้นซย่าไม่สู้ดี เธอโมโหจนตัวสั่น แต่กลับไม่สามารถทำอะไรได้

ตระกูลจ้าวมีอำนาจแข็งแกร่ง สามารถควบคุมเมืองก่วงหยางไว้ได้

แม้แต่เฉินเซิ่งหยวนเองก็ถูกคุมขังอยู่ในคฤหาสน์ของหนานป้าเทียน ไม่สามารถออกไปไหนได้

เวลานี้ ทั้งเมืองก่วงหยางไม่มีใครกล้าต่อต้านตระกูลจ้าว!

หลังจากเงียบไปนาน สวี่ปั้นซย่าก็กัดฟัน “ให้ฉันเก็บของน่ะได้ แต่ว่าฉันต้องได้เจอหน้าพ่อแม่ก่อน!”

สวี่หลิงหลิงตอบทันที “ไม่ได้!”

สวี่ปั้นซย่าเอ่ยเสียงดัง “พวกเธอไม่ให้ฉันเจอพวกเขา แล้วฉันจะรู้ได้อย่างไรว่าตอนนี้พวกเขาปลอดภัยไหม?”

“หรือว่าเกิดอะไรขึ้นกับพวกเขาแล้ว แต่พวกเธอกำลังหลอกฉันอยู่!”

“ฉันไม่สน หากฉันไม่ได้เจอพวกเขาฉันก็จะไม่ยอมแต่งหน้า!”

“หากตาย ก็ตายไปด้วยกันทั้งหมด!”

สวี่หลิงหลิงทำอะไรไม่ถูก เธอออกไปที่ห้องรับแขกสักพักก่อนจะกลับเข้ามา

“ผู้นำตระกูลจ้าวจิตใจเมตตา ยอมให้พี่เจอหน้าพ่อแม่ได้”